بهلول
نام او وهیب بن عمرو بود'بُهلول ('بهلول دانا، بهلول مجنون کوفی یا ابو وهیب بن عمرو صیرفی کوفی، ) یکی از عقلای مجانین سدهٔ دوم هجری و معاصر هارونالرشید بود. وی در کوفه نشو و نما یافت و مردم محل او را با نام فارسی بهلول دانا[۱] مینامیدند. هارون و خلفای دیگر از او موعظه میطلبیدند. او در همان شهر ادب میآموخت و سپس خود را به دیوانگی زد. او در سال ۱۹۰ قمری درگذشت. اخبار و نوادر و اشعار زیادی به وی منتسب است.[۲]
وی شیعه و احتمالاً در سال ۱۸۸ق/ ۸۰۴م بود که هارونالرشید را ملاقات کرد.[۳] بهلول را از شاگردان امام کاظم دانستهاند. زمانی که از سوی هارونالرشید در معرض خطر قرار گرفت خود را به جنون زد ولی در مواقع لزوم به مردم پند واندرز میداد.[۴]
بهلول به معنی «مرد خندان» یا «کسی که خوبیهای زیادی دارد» می باشد. علمای شیعه بطور معمول از جمله نورالله شوشتری و صاحب روضات الجنات بهلول را از عرفا، زهاد، حکما، فقها و شعرای شیعه می دانند.[۵][۶]
مقبره بهلول در بغداد قرار دارد و سنگ قبری به تاریخ ۵۰۱ قمری لقب او را «سلطان مجذوب» نوشتهاست. واژهٔ بهلول در عربی به معنای «شاد و شنگول» است.[۷]
پانویس[ویرایش]
- ↑ در دانشنامه اسلام به شکل: Buhlūldānā
- ↑ Ed(s). «Buhlūl al-Mad̲j̲nūn al-Kūfī.» Encyclopaedia of Islam. Edited by: P. Bearman , Th. Bianquis , C.E. Bosworth , E. van Donzel and W.P. Heinrichs. Brill, 2008. Brill Online. UNIVERSITEITSBIBLIOTHEEK LEIDEN. ۱۱ April ۲۰۰۸
- ↑ همان.
- ↑ نیازمند، عبدالله، لطیفهها و حکایات شیرین بهلول عاقل، پیشاور: الازهر کمپنی، ۱۳۷۸.
- ↑ سیمای بهلول عاقل مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت
- ↑ بهلول عاقل و حکایتهای تاریخی خبرگزاری کتاب ایران
- ↑ Encyclopaedia of Islam
منابع[ویرایش]
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا، «بهلول»، ویکیپدیای انگلیسی، دانشنامهٔ آزاد (بازیابی در ۴ آبان ۱۳۹۱).
- دانشنامه جهان اسلام کتاب نام اوران
مجموعهای از گفتاوردهای مربوط به بهلول در ویکیگفتاورد موجود است. |
این یک مقالهٔ خرد پیرامون افراد است. با گسترش آن به ویکیپدیا کمک کنید. |