همه‌پرسی در ایران

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو

در تاریخ معاصر ایران، تاکنون پنج همه‌پرسی (رفراندوم) برگزار شده‌است. نخستین بار آن در سال ۱۳۳۲ برای انحلال یا ابقای دوره هفدهم مجلس شورای ملی، و آخرین آن در سال ۱۳۶۸ برای بازنگری در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران برگزار شد.[۱]

وضعیت قانونی[ویرایش]

در قانون اساسی مشروطه (۱۲۸۵)، همه‌پرسی مطرح نشده‌بود و جایگاه قانونی نداشت. با این وجود در زمانی که این قانون جاری بود (تا ۱۳۵۷) دو همه‌پرسی در ایران برگزار شد (۱۳۳۲ و ۱۳۴۰). سومین همه‌پرسی (۱۳۵۸) در زمانی برگزار شد که قانون اساسی مشروطه با برپایی انقلاب، منسوخ شده‌بود و هنوز قانون اساسی جدیدی تصویب نشده‌بود. همه‌پرسی چهارم (مجدداً ۱۳۵۸) برای تصویب قانون اساسی و همه‌پرسی پنجم (۱۳۶۸) برای بازنگری در آن بود. در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران (۱۳۵۸ و بازنگری ۱۳۶۸)، همه‌پرسی بخشی از «حق حاکمیت ملت» است و در اصول ۱، ۶، ۵۹، ۹۹، ۱۱۰، ۱۲۳، ۱۳۲ و ۱۷۷ در خصوص آن مواردی مطرح شده‌است.[۲]

مطابق قانون همه‌پرسی در جمهوری اسلامی ایران (۱۳۶۸)، همه‌پرسی به پیشنهاد رئیس‌جمهور ایران یا ۱۰۰ نفر از نمایندگان مجلس شورای اسلامی و تصویب حداقل دو سوم مجموع نمایندگان مجلس شورای اسلامی انجام خواهد شد. برگزاری آن بر عهده وزارت کشور است و نظارت و تأیید آن توسط شورای نگهبان قانون اساسی انجام می‌شود. پس از تأیید نتایج، با امضای رئیس‌جمهور ایران نتیجه آن برای اجرا ابلاغ می‌شود.[۳]

فهرست همه‌پرسی‌ها[ویرایش]

ردیف سال برگزاری موضوع نتیجه (درصد) تعداد کل رأی صحیح منبع
بله نه
۱ ۱۳۳۲ «انحلال یا ابقای مجلس هفدهم شورای ملی» ۹۹٫۹٪ ۰٫۱٪ ۲٬۰۴۴٬۶۰۰ [۱]
۲ ۱۳۴۰ «انقلاب سفید شاه و ملت» ۹۹٫۹٪ ۰٫۱٪ ۵٬۵۹۳٬۸۲۶ [۱]
۳ ۱۳۵۸ «تغییر رژیم سابق به جمهوری اسلامی» ۹۹٫۳٪ ۰٫۷٪ ۲۰٬۲۸۸٬۸۵۱ [۱]
۴ ۱۳۵۸ «قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران» ۹۹٫۵٪ ۰٫۵٪ ۱۵٬۶۸۰٬۳۲۹ [۱]
۵ ۱۳۶۸ «بازنگری قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران» ۹۷٫۶٪ ۲٫۴٪ ۱۶٬۴۲۴٬۳۲۶ [۱]

جستارهای وابسته[ویرایش]

یادکرد منابع[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • Kauz, Ralph, Hamid Khosravi Sharoudi and Andreas Rieck. “Iran”. Dieter Nohlen, Florian Grotz and Christof Hartmann. In Elections in Asia and the Pacific: A Data Handbook. vol. I: Middle East, Central Asia, and South Asia. Election Data Handbooks. New York: Oxford University Press, 2004. ISBN ‎0-19-924958-x.