اعتراضات تهران (اسفند ۱۳۴۸)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو
اعتراضات تهران (اسفند ۱۳۴۸)
جایگاه ایران، تهران
تاریخ ۴ اسفند ۱۳۴۸ تا ۵ اسفند ۱۳۴۸
گونه تظاهرات، شورش، درگیری‌های خیابانی
سلاح‌ها اسلحه و سنگباران و به آتش کشیده شدن ۶۰ اتوبوس
کشته‌شدگان نامشخص
زخمی‌ها نامشخص
بازداشت شدگان نامشخص

اعتراضات تهران (اسفند ۱۳۴۸) مجموعه اعتراضات و شورش‌هایی بود که از ۴ اسفند ۱۳۴۸ تا ۵ اسفند ۱۳۴۸ در تهران روی داد. این ناآرامی‌ها به دلیل افزایش قیمت بلیط اتوبوس در تهران و یکی از درگیری‌ها و اعتراضات دهه ۱۳۴۰ و ۱۳۵۰ در ایران بود.

پیش زمینه[ویرایش]

در تاریخ ۳ اسفند ۱۳۴۸ شرکت واحد اتوبوس‌رانی تهران در خط مسیر اتوبوس‌ها تغییراتی انجام داد و در نتیجه این تغییرات عملاً" نرخ اتوبوس‌ها افزایش پیدا کرد. در بعضی از خطوط این افزایش تا ۳ برابر هم رسید.

درگیری‌ها[ویرایش]

پس از این افزایش قیمت از بامداد ۴ اسفند ۱۳۴۸ دانشجویان تهران در مقابل دانشگاه، اتوبوس‌های شرکت واحد را سنگباران کردند و مانع آمد و شد آنها در خیابان‌ها شدند. زد و خورد میان پلیس و دانشجویان در مقابل دانشگاه آغاز شد. به وسیله دانشجویان چندین اتوبوس به آتش کشیده شد. پلیس با درگیر شدن با دانشجویان عده‌ای را کشته و برخی دیگر را زخمی کرد. تعداد زیادی از دانشجویان در این شورش بازداشت شدند. پیرو این اعتراضات مردم نیز در بازار و مراکز شهر به اتوبوس‌ها حمله کردند و خواهان لغو افزایش قیمت شدند. محمدرضا پهلوی، عباس هویدا را مامور رسیدگی به مشکل ایجاد شده کرد. پس از تشکیل جلسه ویژه هیئت دولت قیمت‌ها به حالت قبل بازگشت.

این اعتراضات، نخست غیر سیاسی بود و دانشجویان زیادی در آن شرکت کرده بودند، ولی کم کم حال و هوای سیاسی پیدا کرد و دانشجویان دانشگاه‌های تهران با برپایی تظاهرات خواستار آزادی بازداشت شدگان گردیدند.

شعار[ویرایش]

شعار دانشجویان در این درگیری‌ها خطاب به شاه این بود:

دزدی ز کیسه ما دگر بس است خائن[۱]

پس از اعتراضات[ویرایش]

در تاریخ ۵ اسفند ۱۳۴۸ مدیر عامل شرکت واحد اتوبوس‌رانی تهران گفت برای جبران کسر بودجه، شرکت راهی جز افزایش قیمت نداشت. پس از آن دولت هم تعهد نمود کسر بودجه شرکت را بپردازد.

آزادی دانشجویان[ویرایش]

در ۹ اسفند ۱۳۴۸ کلیه دانشجویانی که در تظاهرات دستگیر شده بودند با ضمانت دانشگاه‌ها آزاد شدند.

منابع[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. آیا جنبش دانشجویی در آگاه کردن مردم نقش مؤثر داشته است؟ کانون اندیشه جوان نوشته: سیدحسن قریشی