جهادگرایی سلفی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو

جهادگرایی سلفی (به عربی: السلفية الجهادية) به جریانی در درون سلفی‌گری گفته می‌شود که دیدگاه‌های سلفی‌گریِ علمی را رد کرده و جهاد و خشونت را راهی مناسب و ضروری برای مقابله با حملات غرب و حاکمان کشورهای اسلامی علیه اسلام می‌دانند. ایدئولوژی سلفی–جهادی الهام‌بخش بسیاری از گروه‌های مسلح مانند القاعده در آغاز قرن ۲۱ بوده است. هدف آنان پاک‌کردن جامعهٔ اسلامی از رفتارهای غیراسلامی است. ریشه‌های این دیدگاه را ممکن است در حرکت‌های رادیکال جهادی در دههٔ ۱۹۸۰ میلادی در مصر پیدا کرد.[۱] تخمین زده شده‌است که سلفی‌های جهادی کمتر از یک درصد کل جمعیت مسلمانان را تشکیل می‌دهند.[۲]

این گروه‌ها متون اسلامی و تاریخ را بازتفسیر نموده و بر آیات نظامی قرآن و تاریخ نظامی اسلام تاکید بسیار دارند. نیروهای ضد بشار اسد در جنگ داخلی سوریه، جندالله در ایران، نیروهای درگیر در نیجریه، و شورشی‌ها در عراق همه صاحب عقیدهٔ جهادگرایی سلفی بودند. [۳]

پانویس[ویرایش]

  1. Meijer, Roel. “Yūsuf al-'Uyairī and the Making of a Revolutionary Salafi Praxis”. Die Welt des Islams (Brill Academic Publishers), no. 3 (Nov 2007): 422–459. Retrieved 2014-07-28. 
  2. Livesey، Bruce. «The Salafist Movemnet»(en)‎. PBS. بازبینی‌شده در ۲۹ ژوئیه ۲۰۱۴. 
  3. Karagiannis, Emmanuel. “Defining and Understanding the Jihadi-Salafi Movement”. Asian Security (Informa UK Limited), no. 2 (May 2014): 188–198. Retrieved 2014-07-29. }

مطالعه بیشتر[ویرایش]