زریاب
این مقاله نیازمند تمیزکاری است. لطفاً تا جای امکان آنرا از نظر املا، انشا، چیدمان و درستی بهتر کنید، سپس این برچسب را بردارید. محتویات این مقاله ممکن است غیر قابل اعتماد و نادرست یا جانبدارانه باشد یا قوانین حقوق پدیدآورندگان را نقض کرده باشد. |
-
برای دیگر کاربردها، زریاب (ابهامزدایی) را ببینید.
ابوالحسن علی بن نافع نامدار به زریاب کبیر و ملقب به بصری موسیقیدان، خواننده و بربط نواز ایرانیتبار است. او ایجادکننده مکتب موسیقی ایرانی آندلس و ترویج دهنده موسیقی عربی ابداعی پارسیان در قرطبه، اشبکیه، مصر و شمال آفریقا است. او آگاه از علوم هندسه، زمینشناسی و جغرافیا بوده است.[۱] گفته میشود عود و طرز نواختن آن را به اندلس و سپس اروپا برده است.
محتویات
زندگی[ویرایش]
بنابر روایتهایی که چندان مستند نیست زریاب در بغداد زاده شد و خانواده او اصلاً از کردهای ایران یا از دشت ارژن در فارس[۱] بودند. او شاگرد اسحاق موصلی موسیقیدان مشهور دربار هارونالرشید بود و پس از آنکه اسحاق در اثر برتری زریاب در فن موسیقی و نیز فتنهانگیزی حاسدان به او بیلطف شد ترک بغداد کرد و به مغرب و بالاخره کوردوبا (قرطبه) در آندلس رفت.
نوآوریها[ویرایش]
نوازندگان عود و گیتار در کشورهای مغرب (الجزایر و مراکش) و اسپانیا معتقدند که فن عودنوازی و ابداع گیتار از کارهای زریاب بوده است. زریاب را همچنین آورنده آداب و آشپزی و لباسهای شرقی، وحتی خمیر دندان، به اروپا میدانند.
برخی نوآوریهای زریاب در روش آموزش و ترمیم سازها بر این پایهاند:[۱]
- پیش از او یک روش آموزش سامانمند از روی قعده موجود نبوده. زریاب سه مرحله در مدرسه موسیقی قرطبه برای هنرجویان در نظر گرفت:
- آموزش وزنها و پایههای ایقاعی(ریتمیک)، بحور و کلام آواز.
- نغمههای موسیقی آوازهای بدون تزئین و به گونه تازهکار و ساده.
- در این مرحله که شاگرد ناچیز چیرگیای مییابد، تحشیه یا زائدهها و تزئینها آموزش داده میشد.
- افزودن سیم پنجمی به بربط چهار وتره که مبدل به سازی پنج وتره میگردید. او از تارهای ابریشمی استفاده مینمود زیرا دگرگونیهای آب و هوایی و شیمیایی، زیاد بر آن تاثیر نمیگذاشت و آن را در برابر ضربه و زخمه پایدارتر مینمود.
- ساختن زخمه بربط از پرهای بال کرکس(بال عقاب هم نوشتهاند)، جهت کامل کردن ایجاد صدادهی بهتر. او در گذشته و در زمان سکونت در دربار هارونالرشید نیز دگرگونیهای در بربط داده بود. بربط او با آنکه مساوی سازهای دیگر و از همان چوب بود ولی از لحاظ وزن، یک سوم از وزن بربطهای معمولی، سنگینتر بود. سیم اول از ابریشم تافته و بهتر از تارهای دیگر بربط مینمود و سیمهای سوم و چهارم را از روده بچه شیر میتافت. که بر این باور بود که دوام و پایداری آنها بهتر است.
آثار[ویرایش]
کتاب فی اغانی زریاب از آثار عربی در موسیقی را اسلم بن عبدالعزیز یا اسلم بن احمد بن سعید به همراه حمدونه دختر زریاب، گرداوری نمودهاند.[۱]
پانویس[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ستایشگر، مهدی. نام نامهٔ موسیقی ایران زمین جلد سوّم. چاپ اوّل. تهران: اطلاعات، ۱۳۷۶. ISBN 964-423-377-8(جلد ۳).
- Zaryab the Persian, in: Titus Brukhardt, "Die Maurische Kultur in Spanien
- نصيري فر، حبيب اله. گشت و گذاري در موسيقي سنتي ايران. چاپ اوّل. تهران: نگاه، ۱۳۷9. ISBN 964-6736-03-3(جلد 1).
- افراد اندلس (اسلامی)
- اهالی بغداد
- اهالی موصل
- پیشینه شیمی
- جغرافیدانان
- جغرافیدانان اسلام در قرون وسطی
- دانشمندان کرد
- درگذشتگان ۸۵۷ (میلادی)
- زادگان ۷۸۹ (میلادی)
- زبانشناسان
- شاعران اهل عراق
- شیمیدانان
- شیمیدانان اهل ایران
- کیمیاگران قرون وسطی اسلام
- مسافران
- مسلمانان اهل عراق
- موسیقیدانان اسلام در قرون وسطی
- موسیقیدانان اهل ایران
- موسیقیدانان عراقی
- موسیقیدانان کرد
- نوازندگان بربط