دورکی
دورَکی یکی از ۴ باب هفت‌لنگ از ایل بختیاری است و بخش عمده‌ای از آنها در جنوب‌غربی ایران، در استان‌های خوزستان، چهارمحال و بختیاری و لرستان مستقر هستند.
با توجه به نمودار سازمانی ایل بختیاری، به دو شاخه هفت‌لنگ و چهارلنگ منشعب می‌گردد، چهارلنگ از ۵ باب یا شعبه و هفت‌لنگ نیز از ۴ باب تشکیل شده‌است، که یکی از آنها دورکی می‌باشد. باب دورکی، خود از ۸طایفه تشکیل می‌شود.[۱][۲][۳][۴][۵][۶]
محتویات
طوایف و تقسیمات[ویرایش]
دورکی از طوایف زیر تشکیل شده است:
بابااحمدی[ویرایش]
طایفه بابااحمدی (یا بامدی) به دو شعبه اصلی تقسیم می‌شود، که هر یک به نوبه خود، از چندین تیره تشکیل می‌شوند.
سراجدین‌وند[ویرایش]
- تیره درویش آدمی
- تیره درویش میرحاج
- تیره برام
- تیره احمد فخردین
- تیره عدیوی
- تیره کوهی
کشکی ( کِی‌اشکی)[ویرایش]
- اولاد سُمال
- اولاد بابا
- اولاد عرب
- اولاد کریم
- اولاد کاظم
- اولاد آممرضا
- اولاد شنبه
- اولاد القاص
- اولاد پنجی
زراسوند[ویرایش]
طایفه زراسوند از ۱۶ تیره تشکیل شده است:
- تیره عبدالخلیل خسروی
- تیره احمدخسروی
- تیره مشایخ
- تیره خدری
- تیره خدرسرخ
- تیره توشمال
- تیره علاسوند
- تیره سیف‌الدین‌وند
- تیره هیهاوند
- تیره کورکور
- تیره گرکه
- تیره زنبور
- تیره ایمری
- تیره میر
- تیره یتیم
- تیره پیوندی
- تیره شهی
- تیره باباپیر
گندلی[ویرایش]
طایفه گندلی (یا قندعلی) به دو شعبه اصلی تقسیم می‌شود، که هر یک از این دو، به نوبه خود، از چندین تیره تشکیل شده‌اند.
گندلی[ویرایش]
برپایهٔ الفبا:
- تیره بازی‌وند
- تیره جلیل‌وند
- تیره جمال‌وند
- تیره خواجه‌وند
- تیره سادات علی‌کولی
- تیره سبزعلی‌وند
- تیره سرقلی
- تیره سلطانی‌وند
- تیره شهریاروند
- تیره کول‌وند
- تیره مدولی
- تیره نظرپور
- تیره نورعلی‌وند
وَرناصری[ویرایش]
- تیره ورناصری
- تیره صالح بابری
- تیره بره بی چاست
اُسیوند[ویرایش]
طایفه اسیوند، از ۶ تیره تشکیل شده است
- تیره خواجه
-
- تش تاج‌پور
- تش فولادی
- تیره پِل
-
- تش (پل)گپ
- تش پل کوچک
- تیره گاودوش
-
- تش هزاریان
- تش جهان‌بین
- تش حسین‌وند
- تیره شهماروند
- تیره بردین
-
- تش زردوند
- تش حاجی‌پور
- تش شاهرخ‌وند
- تیره مرغایی (این تیره با نام خراسانی نیز شناخته می‌شود. واژه مرغاو یا همان مرو، نام پیشین خراسان بوده است. این گروه در زمان نادرشاه به منطقه بختیاری کوچیده‌اند)
موری[ویرایش]
طایفه موری، از دو شعبه اصلی تقسیم می‌شود، (در اصطلاح محلی به آنها باب نیز گفته می‌شود) که هر یک، به نوبه خود، از چندین تیره تشکیل شده‌اند.
بردین باب[ویرایش]
- تیره کریم‌وند
- تیره اسدوند
- تیره عبده‌وند
- تیره غریب‌کر
- نیره عیدی‌وند
- تیره قاسم‌علی‌وند
- تیره عوروند
بوری باب[ویرایش]
- تیره علی‌جان‌وند
- تیره بوری
- تیره گورداگونی
- تیره کَرطلائی
- تیره شیخ سلیمانی
پانویس[ویرایش]
- ↑ Arash Khazen. «Tribes and Empire on the Margins of Nineteenth-Century Iran p.22». دانشگاه واشینگتن، ۲۰۰۹. بازبینی‌شده در ۲۰۱۴.
- ↑ «Iran Almanac and the Book of Facts». Echo of Iran، 1970.
- ↑ «نمودار اجتماعی طوایف بختیاری». دانشنامه ایرانیکا.
- ↑ «Bakhtyārī». دانشنامه بریتانیکا. بازبینی‌شده در 3-25-2014.
- ↑ «BAḴTĪĀRĪ TRIBE». Encyclopaedia Iranica. بازبینی‌شده در ۸ ژانویه ۲۰۱۴.
- ↑ Carl Skutsch. «Encyclopedia of the World's Minorities page.176».
- ↑ نمودار سازمانی ایل بختیاری (کتاب ایل بختیاری)
منابع[ویرایش]
- حسین ابراهیمی ناغانی. «اسامی طوایف و شعب ایل بختیاری». وب‌گاه انسان‌شناسی و فرهنگ، ۲ اسفند ۱۳۸۸.
- خسروی، عبدالعلی. فرهنگ بختیاری. تهران، ۱۳۶۸
- نیکزاد امیرحسینی، کریم. شناخت سرزمین بختیاری. اصفهان، ۱۳۵۴
|
||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ᠸ
