اسیوند

اسیوند، طایفه‌ای از ایل بختیاری است، که بر پایه نمودار سازمانی طوایف بختیاری، از شاخه هفت‌لنگ و از باب دورکی می‌باشد.

طایفه اسیوند نیز قبل از یکجانشین کردن عشایر، مانند تمامی طایفه‌های ایل بختیاری، به ییلاق و قشلاق، می‌پرداختند. قشلاق (گرمسیر) این طایفه، در استان خوزستان، در شهرستان لالی و آبادی ططر آباد، خواجه آباد،بنه میر ، حرنوک و اوسیلا و ییلاق (سردسیر) آن‌ها، در استان چهارمال بختیاری در روستاهای اوگرمه، حی به کیف و چال گورو قرار داشت، که این مناطق امروزه متعلق به طایفه اسیوند می‌باشد.

طایفه اسیوند، از ۶ تیره تشکیل شده است، که عبارتند از: خواجه، (از ۲ تش فولادی و تاج پور) پِل (از ۲ تش پل گپ یا عالیپور و پل کوچک)، گاودوش، (از ۳ تش هزاریان، جهان‌بین و حسین‌وند) شهماروند، بردین (از ۳ تش زردوند، حاجی‌پور و شاهرخ‌وند) و مرغایی. (این تیره با نام خراسانی نیز شناخته می‌شود. واژه مرغاو یا همان مرو، نام پیشین خراسان بوده است. این گروه در زمان نادرشاه به منطقه بختیاری کوچیده‌اند)

طایفه اسیوند همیشه در صف جنگجویان سپاه بختیاری علیه دشمن بودند و در طول تاریخ رشادت ها و دلاوری های این طایفه زبانزد عام و خاص بود. صید مراد خان ( از تیره پل ) ، پرچمدار سپاه بختیاری در فتح قلعه قندهار و کلبی خان ( از تیره شهماروند ) از جنگجویان جنگ قندهارنیز از این طایفه بودند.

سردار ظفر بختیاری در کتاب یاداشت ها و خاطرات خود وقتی به نام محمد قلی خان (پل) اسیوند فرزند مهدی خان نوه صید مراد خان اشاره میکند می نویسد ، پل اسم یکی از طوایف حسیوند ( اسیوند ) است که همیشه ریش سفید و کدخدای تمام طایفه حسیوند ( اسیوند ) از میان آن طایفه بودن اند که از نوادگان صید مراد خان ( پل ) اسیوند می باشند.

از کلانتران نامی و رسمی طایفه اسیوند می توان به علی قلی خان فاریابی اسیوند، ( زاده ۱۳۰۴ - درگذشت ۱۳۹۳ )[۱]از خوانین و کلانتران رسمی ایل بختیاری طایفه اسیوند در دوران پهلوی بود. علی قلی خان فاریابی که سه حکم کلانتری طایفه اسیوند را از مرتضی قلی خان صمصام و ابوالقاسم خان بختیار و سرتیپ محمد قلی خان بختیار داشت. وی فرزند ارشد علی محمد خان فاریابی عالیمقام کلانتر طایفه اسیوند که مدتی عهده دار حکومت شهرستان یزد در زمان مشروطه بود و نوه میرزاقا خان پل اسیوندکلانتر طایفه اسیوند و نیز از نوادگان صید مراد خان پل اسیوند از فرماندهان سپاه نادر افشار و از فاتحین قلعه قندهار است، اشاره کرد..

منابع

• عکاشه، اسکندر. تاریخ ایل بختیاری به کوشش فرید مرادی. تهران، ۱۳۶۵
• نیکزاد امیرحسینی، کریم. شناخت سرزمین بختیاری. اصفهان، ۱۳۵۴

▪ سردار ظفر بختیاری . یاداشتها و خاطرات سردار ظفر