باورساد

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو

باورساد یا باورصاد، طایفه‌ای از شاخه چهارلنگ ایل بختیاری، از باب کیان ارثی و یکی از طوایف زیرمجموعه بزرگ طایفه سهونی می‌باشد.[۱]

وجه تسمیه[ویرایش]

نام این طایفه از نظر نگارش، گاهی باورساد، یا گاهی نیز باورصاد نوشته می‌شود؛ که واژه‌ای پهلوی است، به معنای محکم و استوار در اراده، ایمان و باور می‌باشد.

سهونی[ویرایش]

ایل سهونی از اتحاد سه طایفه بختیاری تحت یک مدیریت واحد بوجودآمده است. طایفه سهونی یکی از شعب چهارلنگ کیان ارثی بوده است. در دوران مصادف با ایلخانی محمد تقی خان بختیاری این طایفه به تدریج قدرت گرفت، که تا حدودی بعلت نزدیکی سردار شفیع خان سهونی به محمدتقی خان بازمی‌گردد.

سهونی، به معنی سه خانواده یا سه خانه می‌باشد و اشاره دارد، به سه طایفه زیرمجموعه آن.[۲]

سه طایفه زیرمجموعه طایفه سهونی، عبارتند از:

تش‌های طایفه باورساد[ویرایش]

طایفه باورساد، از ۱۰ تش، تشکیل شده‌است.

تش‌ها یا زیر مجموعه طایفه باورصاد، به قرار زیر است:

  • هلیلی
  • خواجه
  • تالیاوند
  • گنج علیوند
  • شنگی
  • ورمحمود
  • شامی
  • مترک
  • کورکور
  • کرشهی

محل سکونت[ویرایش]

برخی از محلهای تمرکز آنها: شامل نصیرآباد، باغ عبده شاه، باغ چشمه علی، دروازه، چه درخت، برد سرغلیان و تنگ مو، که در مسجدسلیمان در استان خوزستان قرار دارند.

و

محل سکونت ییلاقی، یا سردسیر آن‌ها: اوج بغاز، کرسونک، مرغملک، فارسان، بارده، ورعبدالله و سامان، و استان چهارمحال بختیاری، می‌باشد.[۳]

زادگاه طایفه باورساد[ویرایش]

در ییلاق روستاهای اوج بغاز مرغملک وتمام اطراف آن کرسونک وبهترین مناطق سردسیر بختیاری متعلق به این تبار بوده است. روستای ورعبدالله واقع در منطقه چلگرد، زادگاه طایفه باورساد می‌باشد. منزلگاه قدیمی طایفه باورصاد نیز، همین روستا می‌باشد! ورعبدالله، در غرب شهرکرد و در استان چهارمحال و بختیاری واقع است. تاریخ تأسیس این روستا، سال ۱۳۱۱ شمسی می‌باشد.

جمعیت آن در سال ۱۳۱۴ بالغ بر ۳۶۸ نفر و جمعأ ۶۲ خانوار داشت. هم اکنون فقط دو خانه در این روستا پابرجاست و دیگر منازل، به دلیل عدم رسیدگی، ویران شده‌اند.

جستارهای وابسته[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. لغت نامه دهخدا
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ حسین پور حموله، حجت از بختیاری تا حموله
  3. عیدیوندی، حافظ. مروری بر تاریخ ایران از سپیده دم تاریخ و نگرشی بر ایل بختیاری

منابع[ویرایش]

  • شهنی، داریوش. نگرشی بر ایل بختیاری و طایفه شهنی. اهواز: انتشارات معتبر، ۱۳۸۵
  • تاریخ بختیاری نوشته سردار اسعد بختیاری
  • لغت نامه دهخدا
  • حسین پور حموله، حجت از بختیاری تا حموله
  • کتاب شجره نامه بختیاری طایفه باورصاد تش هلیلی، نوشته هوشنگ صالحی پور. تهران ۱۳۹۳