نادره (شاعر)
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
| نادره | |
|---|---|
 |
|
| زادروز | ۱۷۹۲ اندیجان |
| درگذشت | ۱۸۴۲ |
| آرامگاه | آرامگاه مادر خان، خوقند |
| محل زندگی | آسیای میانه |
| لقب | مکنونه، کامله |
| دوره | سدهٔ نوزده میلادی |
نادره (به ازبکی: Nodira) (۱۷۹۲—۱۸۴۲) با نام اصلی ماهلَر-آییم از شاعران پارسی‌گوی و ازبکی‌گوی آسیای میانه بود. وی در سروده‌های فارسی خود بیشتر مکنونه و در سروده‌های ازبکی‌اش معمولاً نادره و کامله تخلص می‌کرد.
وی در خانواده رحمان‌قلی بیگ، حاکم اندیجان به‌دنیا آمد و بعدها همسر عمرخان امیری، شاعر و حاکم خوقند شد.[۱] نادره از زمان کودکی با آثار سرایندگان دیرین پارسی و ترکی از جمله حافظ، فضولی، نوایی و بیدل آشنا شد و به آموختن آن‌ها پرداخت.
نادره به دستور نصرالله امیر بخارا اعدام شد و برای یادبود او آرامگاهی به نام آرامگاه مادر خان در خوقند برپا شد.[۲]
منابع[ویرایش]
- Kadyrova, Makhbuba. 1967. Nadira: Ocherk žizni i tvorčestva. Taškent: Fan.
- ↑ odyssey-voyage.com، بازدید: آوریل ۲۰۱۰.
- ↑ Along the way of the ancient caravans، بازدید: آوریل ۲۰۱۰.
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
