تایپوگرافی

تایپوگرافی هنر و فن حروف‌چینی (حروف‌نگاری) برای نمایش زبان است. چینش حروف شامل حالت قلم، پوینت، مقدمه (فاصلهٔ خط) می‌شود.

امروزه کار چاپ پوسترها و تبلیغات را تیپوگرافیها انجام می‌دهند.

تعاریف جامع تایپوگرافی

معانی مختلفی برای واژه تایپوگرافی در لغت نامه می توانید پیدا کنید . چند تای آنها را در زیر می بینید :

1. تایپوگرافی ، هنر چیدمان تایپ ، برای رسیدن به یک زبان تصویری است .
2. تایپوگرافی ، هنر پردازش متن ، برای رسانه های چاپی است .
3. تایپوگرافی عبارت است از انتخاب و طرح ریزی تایپ برای چاپ .

اما به صورت جامع تر میتوان گفت تایپوگرافی هنری است که در آن طراح می کوشد با تغییر عناصر متن ، مثل اندازه ، فاصله حروف ، شکل حروف ، فاصله خطوط ، پاراگراف بندی و مواردی از این دست زبان بصری برای تایپ به وجود آورد . تایپوگرافی در طیف گسترده ای از امور هنری ، مثل ساخت تیتراژ فیلم ، طراحی گرافیک ، طراحی کتاب های کمیک ، طراحی مالتی مدیا و… کاربرد دارد . تایپوگرافی با خطاطی و دست نویس تفاوت دارد ، هر چند طراح تایپ می تواند از خط و دست نویس نیز برای تایپوگرافی بهره ببرد .

تایپوگرافی در ایران

داستان تایپوگرافی و تعاریف آن وقتی به ایران می رسد جالب می شود . تایپوگرافی جز پدیده های بحث برانگیز در محافل گرافیکی ایران است .

ایران پیشینه ای قوی و کهن در زمینه کار با خط دارد . هنرمندان ایرانی در طی صد ها سال تاریخ خوشنویسی نشان داده اند که خط را می شناسند و می دانند که چطور باید آن را زیبا و خوش به کار بگیرند . برخوردی که ما با تایپوگرافی در ایران داریم ، نمی‌تواند تابع برخوردی باشد که در غرب با مقوله خط دارند . از این رو جنبش های بومی در زمینه تایپوگرافی در ایران پدید آمده و شکل گرفتند .

کمتر کسی را می توان یافت که در حیطهطراحی گرافیک مشغول به کار باشد و از تاثیر تایپوگرافی در رفتار و فرهنگ طراحی در ایران بی خبر باشد . رابطه تایپ و تصویر در ده سال اخیر همواره جز بحث های مهم بوده است . دوسالانه گرافیک تهران یک رویداد بین الملی و مهم در جامعه گرافیک است . در حاشیه نهمین دوره از این دوسالانه نشستی تحت عنوان” تایپوگرافی” برگزار شد .

تعریفی که ما از تایپوگرافی در ایران می‌توانیم ارائه کنیم، با کشورهای دیگر کمی متفاوت است. در کشورهای غربی به کاری تایپوگرافی اطلاق می‌شود که فقط از حروف تایپی در آن اثر گرافیگی استفاده شده باشد، اما در ایران، خصوصاً در چند سال اخیر، که بحث «تایپوگرافی» بیشتر مورد توجه طراحان قرار گرفته و آثار زیادی را با این ذهنیت شاهد هستیم، می‌بینیم که نمی‌توانیم تعریف ایرانی به آن صورت از آن ارائه کنیم.

در نمایشگاه‌های مختلف تایپوگرافی شاهد قرار گرفتن انواع کارها در کنار هم، برای به وجود آمدن اثر «تایپوگرافی» هستیم، مانند: حروف تایپی، حروف طراحی‌شده با دست، کارگرافی (خوشنویسی و انواع آن) و ... در کنار تصویر (تصویرسازی، عکس و...) که همه‌ی این‌ها در کشورهای صاحب‌سبک، تعاریف خاص خودشان را دارند، ولی شاید بتوان از این کارها به تعریفی تقریبی از اصطلاح «تایپوگرافی ایرانی» برسیم.

منابع

Tipografia http://www.msgraficatorino.com/