حوزه علمیه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو

حوزهٔ علمیه نهادی آموزشی برای آموزش طلاب در زمینهٔ علوم دینی و آماده‌سازی آنان برای دریافت مقام علمی با عنوان روحانی می‌باشد.

اسلامی[ویرایش]

نوشتار اصلی: حوزه علمیه (شیعه)

در حوزه‌های علمیه اسلامی دروس سطح عالی در زمینهٔ مذهب ارائه می‌شود و بعضی از طلاب در داخل حوزه در خوابگاه‌هایی با عنوان اختصاصی «حجره» زندگی و تحصیل می‌کنند. در حوزه‌های علمیه شیعه علوم اسلامی و دروسی همانند:

  1. ادبیات عرب (شامل علوم: ۱-صرف، ۲-نحو، ۳-معانی، ۴-بیان و ۵-بدیع) برای استفاده صحیح از قرآن و روایات اسلامی که منابع دین اسلام اند.
  2. منطق ارسطویی برای برداشت‌های علمی صحیح از منابع اسلامی.
  3. کلام (آشنایی با عقاید اسلام و شیعه).
  4. فقه اسلامی
  5. اصول فقه
  6. فلسفه اسلامی

به صورت تخصصی و فوق تخصصی و در سطوح عالی علمی در دوره‌ای ۱۰ ساله آموزش داده می‌شود؛ و در طول این مدت طلاب برای ورود به درس خارج که بالاترین تحصیلات علمی در حوزه و معادل دکتری دانشگاهی است آماده می‌شوند.

در حوزه‌های علمیه پس از طی پایه ۶ مدرک کاردانی علوم انسانی، پس از طی پایه ۹ مدرک کارشناسی علوم انسانی، پس از طی پایه ۱۰ مدرک کارشناسی ارشد علوم انسانی، داده می‌شود؛ سپس پس از دوره‌ای ۵ ساله در سطح عالی درس خارج مدرک دکتری علوم انسانی و اجتهاد حوزوی اهدا می‌شود.

مسیحی[ویرایش]

در حوزه‌های علمیهٔ مسیحی، تأکید زیادی بر خواندن و فهمیدن انجیل و فراگیری مهارت‌های لازم برای انجام کار کشیشی صورت می‌گیرد.[۱]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا، «Seminary»، ویکی‌پدیای انگلیسی، دانشنامهٔ آزاد (بازیابی در ۲۶ دسامبر ۲۰۱۴).