فریمان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو
فریمان
کشور  ایران
استان خراسان رضوی
شهرستان فریمان
بخش مرکزی
مردم
جمعیت ۳۳٫۲۵۴ نفر
جغرافیای طبیعی
ارتفاع از سطح دریا ۱۳۹۳ متر
اطلاعات شهری
وبگاه شهرداری فریمان

فَریمان شهری است در استان خراسان رضوی در شرق ایران. این شهر در بخش مرکزی شهرستان فریمان قرار دارد.

جمعیت این شهر در سال ۱۳۸۵، برابر با ۳۳٫۲۵۴ نفر بوده است[۱].

فریمان درگذشته همواره در سایه رویدادهای تاریخی نیشابور قرار داشته گفته شده که این منطقه اسفنج یا اشبند نامیده می‌شده‌است که از وابسته‌های نیشابور کهن بوده‌است. مرکز آن فرهادگرد یا ده فرهاد بود که اکنون در ۱۵ کیلومتری غرب شهر فریمان قرار دارد.

نمایی از فراز سد jتاریخی فریمان

در این شهرستان رشته‌های مختلف ورزشی طرفداران فراوانی دارد. شهید بابانظر یکی از پهلوانان فریمان و یکی از بزرگترین سرداران جنگ با عراق است. علی مردانی سردار تنگه چزابه اهل فریمان است.[۲]

بافت شهر[ویرایش]

بافت قدیم فریمان شامل بناهای متعددی است که در دوره پهلوی اول توسط مهندسین آلمانی ساخته شده است و جز اولین سازه‌های بتنی در ایران است. امروزه بیشتر این سازه‌ها در تملک ادارات شهرستان فریمان می‌باشد که شامل: ساختمان شهرداری بنیاد شهید فرماندهی انتظامی و اداره مالیات و اموردارائی در مرکز بصورت قرینه و ساختمانهای بانک ملی اداره قند و شکر، اداره کشاورزی، دبیرستان بهشتی، چهار دالان، آبخوری نوبخت، دادگستری و ورودی‌های فریمان که همگی مربوط به دوره پهلوی می‌باشند.[۳]

در دروازه قدیمی فریمان هم در دو طرف جاده قدیم دو ستون هرمی (ابلیسک) که توسط معماران آلمانی و لهستانی در سال ۱۳۳۰ ساخته شده قرار دارد.

موزه مردم‌شناسی فریمان در میدان امام خمینی، خیابان طالقانی قرار دارد.

راجع به قدمت فریمان و بند فریمان[ویرایش]

درخواست نمودی زمن ای نور دو چشمان شعری کنم عنوان من از بند فریمان
خواهی اگر قدمت این بند بدانی بردار تو تاریخ، ورق می زن و می خوان
بینی که به تاریخ نوشته است تمامی هم قدمت این بند و هم از شهر فریمان
گویند که در عهد عضد گشته بنایش مخروبه شده لیک به سالان فراوان
آبادی بسیار مهمی بُده اینجا بوده است همان نام قدیمی ش فریمان
مخروبه و ویران شده چون بوده سر راه اندر یورش ترکمن و ازبک و افغان
بوده است سنین متمادی به همان حال این آب هدر می شده یکسر به بیابان
در دوره ی قاجار دوباره شده آباد در دست بهادر خان آن ضیغم غّران
تا اینکه دگر باره همین دوره ی آخر سرتاسر او گشت عمارات و خیابان
خواهم سفری سیر نمایی تو در این شهر در موقع گلگشت و تماشای بهاران
اندر زبر شهر یکی دره ی زیباست از دور همین بند درآن دره نمایان
مستحکم و اندر جلو آب شده سد پرآب همیشه بُده در فصل بهاران
لیکن به همین دوره ی آخر شده تعمیر درعهد حکیم الملک آن حاتم دوران
بر روی بناهای قدیمی وعتیقش مفروش شده سنگ به دوران رضاخان
هرسنگ بزرگی است چو یک پارچه ی کوه بگذاشته درکار مگر زمره ی دیوان
حجّاری و صیقل زده آن جمله توگویی کار پریان است به فرمان سلیمان
کوهی است بود فاصله شش فرسخ از آنجا از دور تو گویی بودآن دره چراغان
اکنون به فرمان جهاد است که این بند زیباتر از اول بشود شیک و درخشان
هم مرتفع و محکم و مستحکم گردد تادر وسطش جمع شود آب فراوان
سازد به کشاورز در این منطقه یاری تا اینکه به دست آید محصول فراوان
خواهی که شود حرف مریدی به توروشن بردار تو تاریخ ورق می زن و می خوان

برگرفته از کتاب نسیم گندمزار (مجموعه اشعار حاج محمد مریدی فریمانی)

منابع[ویرایش]

  1. «سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۸۵، جمعیت تا سطح آبادی‌ها بر حسب سواد»(فارسی)‎. مرکز آمار ایران، ۱۳۸۵. بایگانی‌شده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ نوامبر ۲۰۱۲. 
  2. [فریمان‌شناسی]، بازدید: ژانویه ۲۰۱۱.
  3. موزه مرتضی مطهری. بازدید: اکتبر ۲۰۱۳.