حبیب عجمی
این مقاله نیازمند ویکیسازی است. لطفاً با توجه به راهنمای ویرایش و شیوهنامه، محتوای آن را بهبود بخشید. |
حبیب بن محمد عجمی که بیشتر با نام حبیب عجمی یا حبیب فارسی شناخته میشود زاهدی ایرانی بود که در بصره زندگی میکرد. ذکر زندگی در کتاب تذکرةالاولیا آمدهاست. او دوست و شاگرد حسن بصری بود. او را موسس تصوف ایرانی دانستهاند.
در تذکرةالاولیا عطار نیشابوری در ذکر شماره ۷ در مورد حبیب عجمی آمده است:
« آن ولّی قبه ٔ غیرت ، آن صفی برده ٔ وحدت ، آن صاحب یقین بی گمان ، آن خلوت نشین بی نشان ، آن فقیر عدمی حبیب عجمی - رحمةاﷲ علیه - صاحب صدق و صاحب همت بود ...»[۱]
تاریخ وفات وی را سالهای ۱۱۹ و ۱۳۰ و ۱۴۱ هجری قمری نوشته اند. صاحب تذکره خزینة الاصفیاء تاریخ فوت او را روز شنبه نهم رمضان سال ۱۵۶ هجری ذکر کرده و کلمه یوسف را هم ماده تاریخ آن نگاشته است. [۲]
آثار درباره حبیب عجمی[ویرایش]
در آثار قدما: تذکرة الاولیا-عطار، کشف المحجوب - هجویری - جواهر الاسرار و زواهرالانوار - صفةالصفوة ابن جوزی - لغت نامه دهخدا - تفسیر انصاری و حلیةالاولیا مطالبی در خصوص حبیب عجمی آمده است. هم چنین، بخش اول کتاب «چهار پیر طریقت» تألیف دکتر جواد نوربخش به وی اختصاص داده شده است.
پانویس[ویرایش]
- ↑ تذکرةالاولیاء، ص ۴۰
- ↑ چهار پیر طریقت، دکتر جواد نوربخش، انتشارات خانقاه نعمت اللهی لندن، ۱۳۷۵ (بخش اول)
منابع[ویرایش]
- تذکرةالاولیاء- تالیف: شیخ فریدالدین عطار نیشابوری- تصحیح و تحشیه: رینولد آلن نیکلسون-انتشارات اساطیر، چاپ دوم،۱۳۸۳