لهجه فارسی کرمانشاهی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو

لهجه فارسی کرمانشاهی لهجه‌ای از زبان فارسی است که ویژهٔ شهر کرمانشاه است.[۱][۲] واژگان کردی دگرگون شده با پرداخت در جمله‌های فارسی کرمانشاهی دیده می‌شود. لهجه فارسی کرمانشاهی قدمتی نزدیک به ۲۰۰ سال دارد.[۳] تفاوت‌های آوایی، واژگانی و ساختواژی میان فارسی کرمانشاهی و فارسی معیار، به سبب تأثیر کردی کرمانشاهی پدید آمده است.[۴][۵] واژگان کردی با پرداخت‌ها و سایش‌هایی دگرگون شده و در جمله‌های فارسی کرمانشاهی جای می‌گیرد و به کار می‌رود.[۶]

تاریخچه[ویرایش]

با تشکیل حکومت قاجار در ایران و شکل گیری سازمانهای اداری و حکومتی در آن زمان و وجود امارتهای حکومتی نوادگان آنها در نقاط مختلف کشور و رسمی بودن زبان فارسی و سخن گفتن باسوادان (کارمندان و طیف حاکم) به زبان فارسی و عدم آشنایی آنان با زبانهای محلی، کافی بود تا مردم برای ارتباط برقرار کردن با آنان به زبان فارسی نیاز پیدا کنند با توجه به وجود قشر بازاری و بیسواد در میان مردم و عدم آشنایی آنان با زبان فارسی در بیشتر اوقات آنان با مشکل پائین بودن دایره واژگان فارسی روبه‌رو می‌شدند و برای جبران آن واژگانی از زبان کردی را در سخن خود می‌آوردند بدین گونه شخص دیگری این واژه را از یکی می‌شنید و به گمان آنکه واژه‌ای فارسی است آنرا در مکالمات خود به‌کار می‌برد و بدین گونه در بین مردم کرمانشاه زبان فارسی رایج شد.[۷] فارسی کرمانشاهی به وسیله افراد مهاجر (عمدتاً از همدان) و زواری که از مسیر کرمانشاه به عتبات می‌رفتند، ایجاد شده است.[۸][۹]

ویژگی تلفظ[ویرایش]

در لهجه فارسی کرمانشاهی در بسیاری از موارد واژه‌ها به همان صورت که در زبان فارسی نوشته می‌شوند، خوانده می‌شوند:

  • نان --> نان
  • خانه --> خانه

علامت‌های اسم معرفه[ویرایش]

با اضافه کردن «َ-گه» به اسم

  • مدادَ گهَ (Medâdaga) --> همان مداد
  • مردَ گهَ (Mardaga)--> همان مرد

استفاده از واژگان کردی[ویرایش]

اساس واژگان فارسی کرمانشاهی واژگان فارسی است که مقداری از واژه‌های زبان کردی با تغییر و تحول به شکلی جدید به آن افزوده شده‌اند.

فعل[ویرایش]

ماضی بعید[ویرایش]

روش ساختن ماضی بعید در فارسی کرمانشاهی به این صورت است.[۱۰]

بن ماضی + اُوْد (Owd) + شناسه شخصی گذشته

  • رفتُوْدَم (Raftowdam) --> رفته بودم
  • دیدُوْدی (Didowdi) --> دیده بودی

تلفظ «و»[ویرایش]

در تمامی موارد حرف «و» به صورت (W) و با غنچه کردن لب‌ها ادا می‌شود؛ بر خلاف «و» پارسی (V) که با برخورد دندان‌های بالا به لب پایینی ادا می‌شود.

  • نود (Nawad)

نمونه[ویرایش]

لهجه کرمانشاهی تلفظ فارسی معیار
سی کو Sey ko (سیر کن) نگاه کن
بشیوانش Beshiwânesh به همش بزن- به همش بریز
کُره ولمان بوکو Welemân Boko کُر= پسر (کُره = پسره) پسره ولمان کن!
نِشدَم neshdam نشستم
تُن علی Tone ali تو را به علی قسم
کُره گرفدیدمان بنِ قَن؟ Kora Gereftidemân Bana Qan ما را بند (بی‌ارزش) قند فرض کرده‌ای؟ (انگاشته‌ای؟)! (ما را دست انداخته‌ای؟) هشتمش hash tamesh گذاشتمش

پانویس[ویرایش]

  1. ناتل خانلری، پرویز. تاریخ زبان فارسی
  2. «مرگ لهجه‌ها». روزنامهٔ ابتکار، ۶ بهمن ۱۳۸۶. بازبینی‌شده در ۲۷ سپتامبر ۲۰۱۰. 
  3. لیمویی، علی (1389). واژه‌نامک (واژه نامهٔ فارسی کرمانشاهی). کرمانشاه: باغ نی.
  4. بهجو، زهره، فعل در فارسی کرمانشاهی در مجموعه مقالات نخستین هم‌اندیشی گویش شناسی ایران، 9 تا 11 اردیبهشت 1380، تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی، نشر آثار، چاپ اول: 1381، ص61.
  5. بهجو، زهره، فعل در فارسی کرمانشاهی در مجموعه مقالات نخستین هم‌اندیشی گویش شناسی ایران، ۹ تا ۱۱ اردیبهشت ۱۳۸۰، تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی، نشر آثار، چاپ اول: ۱۳۸۱، ص62.
  6. بهجو، زهره، فعل در فارسی کرمانشاهی در مجموعه مقالات نخستین هم‌اندیشی گویش شناسی ایران، 9 تا 11 اردیبهشت 1380، تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی، نشر آثار، چاپ اول: 1381، ص63.
  7. http://www.kurdpa.net/farsi/idame/wituwej/13311
  8. http://kermanshah.isna.ir/Default.aspx?NSID=5&SSLID=46&NID=30831
  9. http://www.iranview.com/post/11048
  10. رنجبر چقاکبودی، وحید. دستور زبان کردی کرمانشاهی. کرمانشاه: طاق‌بستان، ۱۳۸۸. ۶۷. شابک ‎۹۷۸-۹۶۴-۵۱۰-۱۴۷-۱.