لهجه شاهرودی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
لهجه شاهرودی از لهجههای زبان فارسی است که در استان سمنان و منطقه شاهرود به آن تکلم میشود.این لهجه از لهجه هایی است که به پهلوی نزدیک است.[۱] زبان مردم شاهرود که لهجهای فارسی به شمار میرود با زبانهای دیگر این استان مانند سمنانی و سنگسری کاملا تفاوت دارد.[۲] گویش شاهرودی جدا از استان سمنان در مناطقی از استان گلستان نیز رایج است.
منبع[ویرایش]
هنباشه یعنی می شود—زنگیچه == آرنج وَخِی یعنی پاشو—پی یَر یعنی پدر نووایه یعنی نوه های—زنگلاچو یعنی چاقاله(زردآلوی نرسیده)
پیوند به بیرون[ویرایش]
|
سمنانی