لهجه کاشانی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو
نقشه پراکندگی گویش ها و لهجه های ایرانی

لهجه کاشانی یا لهجه کاشی یا کاشونی یکی از لهجه‌های زبان فارسی است که در شهر کاشان و برخی روستاهای اطراف رواج دارد. این لهجه با گویش‌های بسیاری از روستاهای اطراف که از زبان‌های ایرانی مرکزی هستند متفاوت است.[۱] این لهجه با وجود تاثیرپذیری از فارسی معیار بسیاری از ویژگی‌های آوایی خود را حفظ کرده است.[۲]

برخی کلمات کاشانی[ویرایش]

فارسی کاشانی نحوهٔ تلفظ
مارمولک قَلمِجِه Ghalmejeh
دیگر، بعداً دِگِ Dege
قند قَ Gha
این/آن قسمت ای گُلِه Ee goleh
پسندیده، زیبا مَقبول Maghboul
گرفتن، خریدن اِسیدَن (مصدر) Essidan
بند لباس رِجِه Reje
قسمتی از چیزی آله Aleh
آرام، آهسته یاواش Yavash
دهان بُق Bogh
نسیم شِمال Shemal
اینقدر اِقِدِ Eghede
کنارش قرار بده تَنگِش نِه Tangesh neh

نمونه‌هایی از ضرب‌المثل‌ها[ویرایش]

در زیر به برخی از ضرب‌المثل‌ها که در این لهجه رایج است اشاره می‌گردد:

  • لاف دِ غربِتُ گوز در بازار مسگرا: لاف‌زدن فرد بی‌شخصیت در جایی که او را نشناسند.

منابع[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]