زبان قدیمی کازرون

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو

زبان قدیمی کازرون یا کازرونی قدیم زبان مرده‌ای است که در شهر کازرون و مناطق پیرامون صحبت میشده و جز گروه جنوب باختری از زبان‌های ایرانی باختری است[۱][۲]. این زبان از لحاظ باستانی با لهجه کنونی فارسی کازرون هم ریشه ولی با آن متفاوت بوده است و جز گویشهای غیر «فارسی امروزی» در استان فارس محسوب میشود [۳]. به عبارت دیگر پارسی تبار است ولی پارسی امروزی نیست و فارسی‌زبانان کنونی نمی‌توانند براحتی آنرا درک کنند.

جمله‌های نمونه[ویرایش]

انگلیسی کازرونی قدیم پارسی گفتاری معیار Unipers
Oh، bad luck، leave me alone. Indeed you would dissipate me. bahte bevad as teye men alest meγer kem febeva bekami darin.? .ای بخت بد از پیش من برخیز مگر مرا به باد خواهی داد Ey baxte bad az piše man barxiz magar marâ be bâd xâhi dâd.
The consequence of his fifty years deeds was this، I witnessed that too. kar-e penza sal-eš em bu oyzemân di. .سرانجام کار پنجاه ساله‌اش این بود، آن نیز دیدم saranjâme kâre panjâh sâleaš in bud، ân niz didam.

جستارهای وابسته[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. Payne, J.R.. Bernard Comrie. ed. The World's Major Languages. Oxford: Oxford University Press, 1987. ISBN ‎978-0195065114. 
  2. «Ethnologue report for Southwestern Iranian languages». 
  3. سلامی، ا.. گنجینه‌ی گویشهای فارس. ج. ۱. تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی، ۱۳۸۳. شابک ‎۹۶۴-۷۵۳۱-۳۲-X. 

منابع[ویرایش]

  • ادیب طوسی، م.ا.. لهجه کازرونی قدیم. ایران، ۱۳۸۱. 
  • ابن عثمان، محمد. فردوس المرشديه في اسرار الصمديه. به انضمام روايت ملخص آن موسوم به انوارالمرشد في اسرار الصمديه. به کوشش ايرج افشار. تهران: انجمن آثار ملی، ۱۳۵۸.