جاماسب‌نامه
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
| بخشی‌از سلسله مباحث دربارهٔ |
| مزدیسنا |
|---|
آتش، نمادِ مَزدَیَسنا
|
| مباحث اولیه |
| فرشتگان و شیاطین |
|
| کتاب و عبادت |
|
| روایت‌ها و افسانه‌ها |
|
| تاریخ و فرهنگ |
| پیروان |
 درگاه مزدیسنا |
جاماسب‌نامه (به پارسی میانه: جاماسپ نامَگ)[۱] یا ژاماسپ‌نامک[۲]، کتابی است به زبان پارسی میانه (پهلوی) و نویسنده آن جاماسب حکیم از خاندان هوگو است که در اوستا ستوده شده‌است. جاماسب در کتاب خود در پاسخ به پرسشهای گشتاسب‌شاه، پیشگویی‌هایی درباره آینده کرده‌است.
قطعاتی از دست‌نوشتهٔ آسیب‌دیدهٔ این اثر به خط پهلوی بر جای مانده اما متن کامل آن تنها به پازند موجود است.
پانویس[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- کتاب «پایان جهان و ظهور موعود در ادیان ایران باستان» نوشتهٔ داریوش احمدی
پیوند به بیرون[ویرایش]
ترجمهٔ انگلیسی متن جاماسب‌نامه
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
