سوزنی سمرقندی
سوزنیِ سمرقندی (درگذشتهٔ ۵۶۲ یا ۵۶۹ هجری قمری) شاعر ایرانی قرن ششم هجری است.
شمس‌الدین تاج‌الشعرا محمدبن علی سمرقندی. وی در ابتدای جوانی برای کسب دانش به بخارا رفت. و به قول عوفی به‌سبب تعلق خاطر به شاگرد سوزنگری به آموختن آن صنعت مشغول شد. سوزنی سمرقندی معاصر ارسلان خان محمد از آل افراسیاب و سنجر آتسزبن محمد خوارزمشاه بوده است. وی با عمعق بخاری، سنایی غزنوی، انوری ابیوردی، محمد معزی، ادیب صابر و رشیدی سمرقندی معاصر بوده است و با برخی از آنان را هجو کرده و به تیغ زبان خود آزرده‌است. سوزنی شاعر هجا و بدزبان بوده و در هجو معانی خاص ابداع کرده‌است. قصاید و قطعات وی سهل، صریح و فصیح است. می‌گویند که وی در اواخر عمر دست از هجو و هزل کشیده و استغفار کرده‌است. مولد او را عوفی نسف (نخشب)، واقع در نزدیکی سمرقند، می‌داند. وفات او را رضاقلی خان هدایت ۵۶۲ و دولتشاه سمرقندی در ۵۶۹ نوشته و از اشعار شاعر حیات او در سال ۵۶۰ مسلم می‌شود.
منابع[ویرایش]
تاریخ ادبیات در ایران، جلد دوم، ذبیح الله صفا، انتشارات فردوس، چاپ دهم، ۱۳۶۹، صفحۀ ۶۲۲.
- Rypka، Jan. ‘Poets and Prose Writers of the Late Saljuq and Mongol Periods’، in The Cambridge History of Iran، Volume 5، The Saljuq and Mongol Periods، ed.، Published January 1968
پیوند به بیرون[ویرایش]
 |
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به سوزنی سمرقندی در ویکی‌گفتاورد موجود است. |
 |
این یک مقالهٔ خرد پیرامون ادبیات فارسی است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
 |
این یک مقالهٔ خرد پیرامون افراد است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
