شرفالدین رامی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
شرف الدین حسن بن محمد رامی، (درگذشتهٔ ۷۹۵ ه.ق) اهل تبریز، دانشمند، سخنور و شاعر سده هشتم هجری ایرانی است. محمدعلی تربیت، رامی را در صنایع شعری، ماهر و استاد شمرده و گفتهاست وی در مقابل حدائقالسحر وطواط کتابی بعنوان «حدائقالحقایق» بنام سلطان اویس تالیف کردهاست و «انیسالعشاق» نیز یکی دیگر از تألیفات اوست که مجموعهٔ مترادفات جوارح و اعضا و یا سفینه اوصاف سراپای محبوبههاست و بدین سبک و شیوه کتابی بینظیر به زبان پارسی است. وی در عهد شاه منصور آخرین پادشاه آل مظفر ملک الشعرای عراق بود، و با سلمان ساوجی و خواجه عبدالقادر مراغهای همعصر بود.[۱]
منابع[ویرایش]
* لغتنامهٔ دهخدا، رامی
- ↑ محمدعلی تربیت، دانشمندان آذربایجان، ص ۱۸۹
این یک مقالهٔ خرد است. با گسترش آن به ویکیپدیا کمک کنید. |