شهرنوش پارسیپور
شهرنوش پارسیپور | |
---|---|
پارسیپور، مهمان برنامه پولتیک - اردیبهشت ۱۳۹۳ |
|
زمینهٔ کاری | داستاننویس و مترجم |
زادروز | ۲۸ بهمن ۱۳۲۴ (۷۰ سال) تهران |
ملیت | ایرانی |
محل زندگی | ایالات متحده |
همسر(ها) | ناصر تقوایی (۱۳۴۶-۱۳۵۲) |
فرزندان | علی |
مدرک تحصیلی | جامعهشناسی از دانشگاه تهران |
وبگاه رسمی | shahrnooshparsipur.com |
شَهرنوش پارسیپور (زادهٔ ۲۸ بهمن ۱۳۲۴) داستاننویس و مترجم ایرانی است. داستانهای پارسیپور به زبانهای گوناگون دنیا ترجمه شدهاست. او از سوی هجدهمین کنفرانس پژوهشهای زنان در آمریکا، به عنوان زن سال برگزیده شد.[۱]
محتویات
زندگینامه[ویرایش]
شهرنوش پارسیپور در شهر تهران از مادری تهرانی و خانهدار و پدری شیرازی که قاضی دادگستری بود متولد شد. در رشتهٔ علوم اجتماعی در سال ۱۳۵۲ از دانشگاه تهران دانشآموخته شد و سپس تحصیل در دانشگاه سوربن در رشته زبان و فرهنگ چینی را دنبال کرد. پارسیپور در سال ۱۳۴۶ با ناصر تقوایی ازدواج کرد و در سال ۱۳۵۲ از همسرش جدا شد. او در سال ۱۳۵۹ به ایران بازگشت.[۲][۳][۴]
پارسیپور نویسندگی را از سیزدهسالگی آغاز کرد و از شانزدهسالگی داستانهایش با نام مستعار در گاهنامههای گوناگون به چاپ میرسید. نخستین رمان او سگ و زمستان بلند نام دارد که در تابستان ۱۳۵۳ کار نوشتن آن پایان یافت.[۳]
پارسیپور همچنین در تلویزیون ملی ایران تهیه کننده برنامه «زنان روستایی» بود و در بهمن ۱۳۵۳ در اعتراض به اعدام خسرو گلسرخی و کرامتالله دانشیان، و دستگیری نویسندگانی مانند غلامحسین ساعدی، هوشنگ گلشیری، فریده لاشایی و پرویز زاهدی از تلویزیون استعفاء داد. مدتی پس از استعفاء او را بازداشت کردند و ۵۴ روز در زندان گذرانید. پس از زندان به فکر مهاجرت به کانادا افتاد اما منصرف شد. بار دوم در مرداد ۱۳۶۰ با اینکه خود وابسته به هیچ سازمان سیاسی نبود، به خاطر همراه داشتن نشریات متعلق به برادرش در خودرو، هنگام ملاقات با خواهر زندانی اش دستگیر شد و ۴ سال را در زندان به سر برد.[۵]
پارسیپور پس از آزادی، به کار ترجمه و تأسیس کتابفروشی در زیرزمینی در خیابان سنایی روی آورد. بعد از چاپ کتاب زنان بدون مردان، کمیته منکرات او را احضار کرد و درباره کتاب و اینکه چرا از بکارت نوشتهاست او را بازجویی و زندانی کردند. پس از آن بود که شهرنوش به آمریکا رفت.[۵]
شهرنوش پارسیپور اکنون مقیم ایالات متحده آمریکا است.[۲]
در مصاحبهای که واکنشهای بسیاری برانگیخت، پارسیپور عنوان کرد که با صیغه (متعه) موافق است و اگر مردهایی هستند که ازاین قانون سوءاستفاده میکنند، مسئلهای دیگر است که باید جداگانه بررسی شود.[۵]
آثار[ویرایش]
رمانها[ویرایش]
- سگ و زمستان بلند (۱۳۵۵)
- طوبا و معنای شب (۱۳۶۸)
- عقل آبی (۱۳۷۱)
- ماجرای ساده و کوچک روح درخت (۱۳۷۸)
- شیوا (۱۳۷۸)
- بر بال باد نشستن (۱۳۸۱)
مجموعه داستان[ویرایش]
- تجربههای آزاد (۱۳۵۷ بازچاپ در ۱۳۷۱)
- آویزههای بلور (مجموعه داستان ۱۳۵۶)
- زنان بدون مردان (۱۳۶۸)
- آداب صرف چای در حضور گرگ (۱۳۷۲)[۶]
سایر تالیفات[ویرایش]
- توپک قرمز (داستان کوتاه ۱۳۴۸)
- ماجراهای کوچک
- خاطرات زندان
- گرما در سال صفر (۱۳۸۲)
ترجمهها[ویرایش]
- شكار جادوگران در دهكده سليم (شرلی جکسن)
- پیراروانشناسی
- از کنفسیوس تا راهپیمایی دراز دلفین دولرس
- تاریخ چین (چهار جلد)
- لائودزه و مرشدان دائویی (ماکس کالتن مارک)
- داستانهای مردان تمدنهای مختلف
منابع[ویرایش]
- ↑ درباره شهرنوش پارسیپور در رادیو زمانه
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ عصر نو
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ پارسیپور، شهرنوش، زنان بدون مردان، تورنتو: ۱۳۷۸/۲۰۰۰، پشت جلد. خطای یادکرد: برچسب
<ref>
نامعتبر؛ نام "cover" چندین بار با محتوی متفاوت تعریف شدهاست - ↑ شهرنوش پارسیپور. «زن بیشوهر را موجود خطرناکی میدانند». رادیو زمانه، ۱۴ مهر ۱۳۸۷. گزارش زندگی، شماره ۸۱. بازبینیشده در ۷ اکتبر ۲۰۰۸.
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ منصوره شجاعی. «درباره شهرنوش پارسیپور». وبگاه کتابخانه صدیقه دولتآبادی، ۱۲ اسفند ۱۳۸۶. بازبینیشده در ۷ اکتبر ۲۰۰۸.
- ↑ انتشارات روشنگران و مطالعات زنان
پیوند به بیرون[ویرایش]
- صفحهٔ نوشتارهای شهرنوش پارسیپور در رادیو زمانه
- نگاهی به زندگی و آثار شهرنوش پارسیپور
- ویژه نامه شهرنوش پارسی در ماهنامه مهرهرمز
- {{یوتیوب|Cq3P83nrfo0|مستند دربارهٔ شهرنوش پارسیپور با حضور [[ناصر تقوایی}}] محسن نامجوکارگردان مرضیه وفامهر]
- افراد زنده
- اهالی تهران
- دانشآموختگان دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران
- دانشآموختگان دانشگاه پاریس
- دور از وطنهای اهل ایران در ایالات متحده آمریکا
- رماننویسان اهل ایران
- رماننویسان زن اهل ایران
- زادگان ۱۳۲۴
- زادگان ۱۹۴۶ (میلادی)
- زنان رماننویس
- فارسیزبانان
- مترجمان اهل ایران
- مهاجران ایرانی به ایالات متحده
- نویسندگان داستان کوتاه اهل ایران
- نویسندگان داستان کوتاه زن
- نویسندگان زن اهل ایران