علی عبدالرضایی
| علی عبدالرضایی | |
|---|---|
علی عبدالرضایی - شاعر ایرانی
|
|
| زاده | ۱۰ آوریل ۱۹۶۹ (۴۷ سال) ۲۱ فروردین ۱۳۴۸ لنگرود، ایران |
| شغل | شاعر، نویسنده |
| زبان | فارسی |
| ملیت | ایرانی |
| شهروند | بریتانیا |
| آموزش | مهندسی مکانیک |
| آلما ماتر | دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی تهران |
علی عبدالرضایی (زادهٔ ۲۱ فروردین ۱۳۴۸) شاعر، نویسنده و نظریه‌پرداز ادبی ایرانی است.
زندگی‌نامه[ویرایش]
علی عبدالرضایی در تاریخ ۲۱ فروردین ۱۳۴۸ در لنگرود متولد شد. پس از اتمام دورهٔ متوسطه و به منظور ادامه تحصیل به تهران نقل مکان کرد. عبدالرضایی فارغ‌التحصیل رشتهٔ مهندسی مکانیک دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی تهران است و تاکنون ۴۳ کتاب در زمینه شعر و داستان و نطریه ادبی منتشر کرده است. عبدالرضایی عضو فعال کانون نویسندگان ایران بوده و به دلیل سانسور شدید و بروز مشکلاتی برای خود وی،[۱] اواخر سال ۲۰۰۱ از ایران خارج شد و هم اکنون رئیس بنیاد نویسندگانِ در تبعید بریتانیاست که شاعران نویسندگان بیش از چهل کشور دنیا در آن عضویت دارند.[۲]
عبدالرضایی فعالیت حرفه‌ای خود در زمینه شعر را از سال ۱۳۶۷ آغاز کرد.[۳] وی بعد از منع شدن از تدریس و سخنرانی و عدم صدور مجوز انتشار کتابهایش از ایران خارج شد. پس از خروج از ایران مدت کوتاهی در آلمان و سپس دو سال در فرانسه سکونت داشت و در سال ۲۰۰۵ به لندن، محل زندگی و کار فعلی خود رفت.[۴]
زندگی شعری[ویرایش]
علی عبدالرضایی شاعر و نظریه‌پردازی است که با طرح نظریاتش در شعر دهد هفتاد، و تعریف مولفه‌ها و درایه‌های تازه شعری در تابستان سال ۷۳ شمسی توجه بسیاری از شاعران و منتقدان را به خود جلب کرد.[۵] از ۴۳ کتابی که تاکنون منتشر کرد یازده کتاب در ایران و بقیه در تبعید به چاپ رسید.[۶] او یکی از شاعران و نظریه پردازان شعر دهه هفتاد است و بر بسیاری از هم‌نسلانش تأثیر گذاشت. شعرهای عبدالرضایی به اغلب زبان‌های مطرح دنیا ترجمه و منتشر شده[۷] و وی در جشنواره‌های جهانی شعری متعددی شرکت کرده و به شعرخوانی پرداخته است.[۸] قریب به اتفاق شاعران و منتقدان مطرح ایرانی مثل عبدالعلی دستغیب، محمد حقوقی، رضا براهنی، فرخ تمیمی، عمران صلاحی، سیمین بهبهانی، منوچهر آتشی، عنایت سمیعی و ... دربارهٔ آثارش نوشته‌اند.[۹] عبدالرضایی همچنین از زمره سی و سه شاعر برگزیده از سراسر جهان است که متن و صدای شعرهایش در آرشیو صدای کتابخانه ملی بریتانیا نگهداری می‌شود.[۱۰]
نفوذ و تأثیرگذاری ادبی[ویرایش]
او با طرح نظریات و پیشنهادهای تازهٔ خود در قالب شعر، مصاحبه و سخنرانی تأثیر غیرقابل انکاری بر نحوهٔ سرایش بسیاری از شاعران داشته و به همراه تعداد از شاعران هم‌نسل خویش توانست تحرکی تازه در فضای شعر فارسی ایجاد کند.[۱۱] عبدالرضایی از جمله شاعرانی است که موفق شد از همان آغاز کار، فردیت مستقل شعری خود را تبیین کند و از شاعران شاخص دهه هفتاد لقب بگیرد.[۱۲] عبدالرضایی ۳۷ مجموعه شعر نوشته است. عبدالرضایی از زمره انگشت شمار شاعران معاصر ایرانی ست که شعرهایش به اغلب زبان‌های مطرح دنیا ترجمه و منتشر شده است. اشعار او به زبان‌های گوناگون از جمله انگلیسی، آلمانی، فرانسوی، ترکی، اسپانیایی، عربی،[۱۳] پرتغالی، هلندی، سوئدی، فنلاندی، کرواسی و اردو ترجمه شده است.[۱۴]
آثار[ویرایش]
- تنها آدمهای آهنی در باران زنگ می‌زنند، ویستار، تهران، ۱۹۹۱.[۱۵]
- نام این کتاب را شما بگذارید، شمال، تهران ۱۹۹۲.[۱۶]
- پاریس در رنو، نارنج، تهران، ۱۹۹۶.[۱۷]
- این گربه عزیز، نارنج، تهران، ۱۹۹۷.[۱۸]
- فی البداهه، نیم‌نگاه، تهران، ۱۹۹۹.[۱۹]
- جامعه، نیم‌نگاه، تهران، ۲۰۰۰.[۲۰]
- شینما، همراز، تهران، ۲۰۰۱.[۲۱]
- من در خطرناک زندگی می‌کردم، پاریس، ۲۰۰۵.[۲۲]
- هرمافرودیت، پاریس، ۲۰۰۶.[۲۳]
- کادویی در کاندم، پاریس، ۲۰۰۶.[۲۴]
- رکیک تر از ادبیات، پاریس، ۲۰۰۷.[۲۵]
- پس خدا وجود داره، پاریس، ۲۰۱۰.[۲۶]
- ترور، لندن، ۲۰۰۹.[۲۷]
- فکبوک، لندن، ۲۰۰۹.[۲۸]
- لااله الا لاو، پاریس، ۲۰۱۰.[۲۹]
- دوربین مخفی، لندن، هشتاد، ۲۰۱۱.[۳۰]
- حکمت س، هشتاد، لندن، ۲۰۱۱.[۳۱]
- فانتزی، نشر سه پنج، دوبی، ۲۰۱۱.[۳۲]
- زخم باز[۳۳]
- زرتشت برای چه می‌خندید؟
- خدایا مرا ببخش، حالا نه![۳۴]
- مادرد[۳۵]
- پاریس در رنو [۱]
- گاز دنده گاز[۳۶]
- این گربه عزیز [۲]
- عاشق ماشق[۳۷]
- شب نشینی با مثل هیچکس (گفتگوی محمد حسین ابراهیمی با علی عبدالرضایی، پاریس، 1390 [۳۸]
- دیلِ گپ (این کتاب حاوی 112 یادداشت در 142 صفحه است) انتشارات کالج شعر، 1395 [۳]
- آنارشیست ها واقعی ترند، علی هبدالرضایی، 1395 [۴]
منابع[ویرایش]
- ↑ ،«گفتگوی صدای آمریکا با علی عبدالرضایی، شاعر». تلویزیون صدای آمریکا.
- ↑ «Chair: Ali Abdolrezaei» (انگلیسی). Exiled Writers Ink.
- ↑ «Interview: Ali Abdolrezaei». The Ofi Press Magazine.
- ↑ Pooyan, Mansor; Vaseghi, Sam (1 December 2009). "Ali Abdolrezaei". Poetry International Web. Retrieved 25 May 2015.
- ↑ «شلیک به سنت (پیرامون آثار علی عبدالرضایی)». منصور پویان. نشر پاریس، ۱۳۸۷.
- ↑ «ذهن دیکتاتورزده و دموکراسی در شعر (گفتگو با علی عبدالرضایی پیرامون مولفه‌های شعر دهه هفتاد)». روزنامه صبح امروز، ۱۳۹۲/۰۹/۱۰.
- ↑ «Ali Abdolrezaei, Iran». Poetry international rotterdam.
- ↑ «سعی کردم دور از مد حرکت کنم». خبرگزاری مهر، ۲۱ دی ۱۳۹۲. بازبینی‌شده در ۲۲ فروردین ۱۳۹۵.
- ↑ «نقدهای پیر نقادی، «عبدالعلی دستغیب» منتشر شد». کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی، سه شنبه، ۱۹ دی ۱۳۹۱.
- ↑ «Between Two Worlds: Poetry & Translation» (انگلیسی). وبگاه کتابخانه بریتانیا، 2011-10-14.
- ↑ آیناز محمدی. «پیشخوان کتابفروشی‌ها». روزنامه ایران، ۱۰ مهر ۱۳۹۳.
- ↑ «حساب " شاعران تفننی " از چهره‌های اصیل شعر دهه هفتاد جداست». خبرگزاری مهر، ۹ خرداد ۱۳۸۴.
- ↑ «گزیده شعر ایران در کویت منتشر شد». خبرگزاری مهر، ۷ مهر ۱۳۹۴.
- ↑ Little, Jack. "Interview: Ali Abdolrezaei". The Ofi Press Magazine (17).
- ↑ علی عبدالرضایی. «تنها آدمهای آهنی در باران زنگ می‌زنند». http://kalejsher.com/publication.php. کالج شعر.
- ↑ نام این کتاب را شما بگذارید
- ↑ پاریس در رنو
- ↑ این گربه عزیز
- ↑ فی البداهه
- ↑ جامعه
- ↑ شینما
- ↑ من در خطرناک زندگی می‌کردم
- ↑ هرمافرودیت
- ↑ کادویی در کاندم
- ↑ رکیک تر از ادبیات
- ↑ پس خدا وجود داره
- ↑ ترور
- ↑ فکبوک
- ↑ لااله الا لاو
- ↑ دوربین مخفی
- ↑ حکمت س
- ↑ فانتزی
- ↑ سید ابراهیم نبوی. «زخم باز علی عبدالرضایی». وبگاه ندای سبز آزادی، ۲۰ دسامبر ۲۰۱۲.
- ↑ «خدایا مرا ببخش، حالا نه!». http://kalejsher.com/publication.php. وبگاه نشر چشمه، ۱۹ بهمن ۱۳۹۳.
- ↑ «تحلیل روانکاوانه کتاب «مادرد» از «علی عبدالرضایی»». http://kalejsher.com/publication.php. روزنامه اعتماد شماره ۲۹۵۳، ۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۳.
- ↑ «۴ مجموعه شعر سپید جدید منتشر شد». خبرگزاری مهر، ۱۶ اسفند ۱۳۹۳.
- ↑ «استقبال از کتاب‌های علی عبدالرضایی در کتابفروشی‌ها». http://kalejsher.com/publication.php. روزنامه دنیای اقتصاد - شماره ۳۳۱۶، ۱۶ مهر ۱۳۹۳.
- ↑ «شب نشینی با مثل هیچکس».
پیوند به بیرون[ویرایش]
- علی عبدالرضایی در تلگرام
