واصف باختری
واصف باختری از شاعران فارسی‌زبان بنام افغانستان است.
محمد شاه واصف باختری، در جوزای (۱۳۲۱)، در بلخ زاده شد. وی لیسه باختر و حبیبیه را در افغانستان خوانده‌است. درسال (۱۳۴۵) لیسانس زبان و ادبیات فارسی دری را از دانشگاه کابل به دست آورده؛ مدتی ویراستار کتاب‌های درسی وزارت تعلیم و تربیه بوده‌است. وی در سال (۱۳۵۴) گواهینامه ماستری را در آموزش و پرورش از دانشگاه کلمبیای شهر نیویورک به دست آورده‌است. از سال (۱۳۴۶) تا سال (۱۳۷۵)، عضو ریاست دارالتألیف، مدیر مسؤول مجله ژوندون ارگان نشراتی انجمن نویسندگان افغانستان و دبیر بخش شعر آن انجمن بود. سالیان چند در پیشاور به سر برد و اینک به عنوان پناهنده، در ایالات متحده آمریکا زندگی می‌کند. استاد واصف باختری در حال حاضر در علم ادبیات و تاریخ ادبیات دری/فارسی عالم بی بدیل و بی نظیر می‌باشد. در غزلسرایی به ملک الشعرا بهار و در سرایش شعر نو به مهدی اخوان ثالث پهلو می‌زند.
آثار[ویرایش]
از واصف باختری تا اکنون هفت دفتر شعر و یک گزینه از میان این هفت دفتر، و کتابی در زمینهٔ عرفان و شعر فارسی به نام نردبان آسمان چاپ و انتشار یافته‌است که چیزی شبیهٔ کتاب عبدالحسین زرین کوب به نام پله پله تا ملاقات خدا (کتاب) است.
۱. و آفتاب نمی‌میرد
۲. از میعاد تا هرگز
۳. از این آیینه بشکسته تاریخ
۴. تا شهر پنج ضلعی آزادی
۵. دیباچه یی در فرجام
۶. در استوای فصل شکستن
۷. مویه‌های اسفندیار گمشده
۸. دروازه‌های بسته تقویم
آثار پژوهشی و ادبی دیگر واصف باختری ازین قرارند:
- سرود و سخن در ترازو
- گزارش عقل سرخ، پژوهشی
- درنگ‌ها و پیرنگها، پژوهشی
- بازگشت به الفبا، پژوهشی
- اسطوره یی بزرگ شهادت، ترجمه یی شعر
