گلرخسار صفی‌اوا

گُلرُخسار صَفی‌اِوا
زادروز	۲۵ آذر ۱۳۲۶ (۶۸ سال) ۱۷ دسامبر ۱۹۴۷ روستای یخچ، شهرستان رشت، جمهوری شوروی سوسیالیستی تاجیکستان
ملیت	تاجیک
نام‌های دیگر	گُلرُخسار صَفی (به فارسی تاجیکی: Гулрухсор Сафӣ)
پیشه	شاعر، نویسنده و ادیب به فارسی تاجیکی ایرانشناس
نهاد	اتحادیه نویسندگان تاجیکستان
سبک	شعر نو
لقب	«مادر ملت»
آثار	۸ مجموعهٔ شعر

گُلرُخسار صَفی‌اِوا (به فارسی تاجیکی: Гулрухсор Сафиева) (زادهٔ ۱۷ دسامبر ۱۹۴۷ در روستای یخچ در شهرستان رشت) از شاعران پارسی‌گوی تاجیکستان است. به وی لقب «مادر ملت تاجیک» داده‌اند.

او نخستین شعر خود را در دوازده‌سالگی سرود و در سن پانزده‌سالگی آن را منتشر کرد. پس از آن چندین مجموعه شعر از او منتشر شده‌است.

پیشینه

خانوادهٔ او از خانواده‌های فرهنگی به شمار می‌آمدند و ازاین‌رو گلرخسار نیز علاقهٔ بسیار به تحصیل داشت و به همین دلیل در پنج‌سالگی به‌همراه خواهر هفت‌ساله‌اش به کلاس اول ابتدایی دبستان روستایی رفت و به گفتهٔ خودش، اولین ورق‌نوشته‌هایش دیوار خانهٔ پدری و قلمش زغال کورهٔ آشپزی مادرش بود. پس از به پایان بردن دورهٔ ابتدایی، مقاطع راهنمایی و دبیرستان را نیز در مدرسهٔ شبانه‌روزی ناحیهٔ «کامسامُل‌آباد» (نورآباد کنونی) به اتمام رساند و بعد از آن بود که وارد دانشگاه ملی تاجیکستان شد و پس از پنج سال رشتهٔ زبان و ادبیات را به پایان رساند.

نخستین شعر گلرخسار با عنوان «خانهٔ پدر» در روزنامه‌ای محلی چاپ شد و از آن زمان بیش از پنجاه اثر از وی در زمینه‌های شعر، رمان و پژوهش منتشر شده‌است.

آثار

• بنفشه (۱۹۷۰ م)
• خانهٔ پدر (۱۹۷۳)
• بنیاد دل (۱۹۷۷)
• گهوارهٔ سبز (۱۹۸۰)
• آتش سغد (۱۹۸۱) (منتشرشده به خط فارسی)
• روح عریان یا هفت سرودهٔ ناگفتهٔ رابعه (۱۹۸۳)
• ماتم سفید (۱۹۸۳)
• تخت سنگین (۱۹۸۹ م)

از جملهٔ دیگر آثار وی که در ایران نیز به چاپ رسیده می‌توان به این کتاب‌ها اشاره کرد: گلچین اشعار، زادروز درد، اشک طوفان، روایت‌های ناگفته، تنهاتر از تنهایی، سَکَرات.

منابع

• گلچینی از اشعار گلرخسار صفی‌اوا، برگردان از خط سیریلیک به فارسی: میرزا شکورزاده، (فرهنگ و تمدن کشورهای همسایه-۳: تاجیکستان)، تهران: انتشارات الهدی، ۱۳۷۳. پشت جلد.