ارومیه
ارومیه | |
---|---|
کشور | ایران |
استان | آذربایجان غربی |
شهرستان | ارومیه |
بخش | مرکزی |
نام(های) قدیمی | رضائیه،[۱] طبارما[۲] |
مردم | |
جمعیت | ۶۶۷٬۴۹۹ نفر[۳] |
رشد جمعیت | ۴/۳ درصد (سالیانه)[۴] ۲/۰۳ (۱۳۹۰) |
تراکم جمعیت | ۱۴٬۰۰۰ نفر[۴] نفر بر کیلومتر مربع |
جغرافیای طبیعی | |
مساحت | ۱۰٬۵۴۸ هکتار[۶] |
ارتفاع از سطح دریا | ۱۳۳۲ متر[۴] |
آبوهوا | |
روزهای یخبندان سالانه | ۱۲۰ روز |
اطلاعات شهری | |
شهردار | محمد حضرتپور[۷] |
رهآورد | نقل، فرش، صنایع دستی |
پیششماره تلفنی | ۰۴۴۱[۴] |
وبگاه | urmia.ir |
اُرومیّه ( تلفظ راهنما·اطلاعات) یکی از کلانشهرهای ایران، مرکز استان آذربایجان غربی و شهرستان ارومیه در شمال غربی ایران که در منطقه آذربایجان واقع شده است. این شهر طبق سرشماری سال ۱۳۹۰ با ۶۶۷٬۴۹۹ نفر جمعیت، دهمین شهر پرجمعیت ایران و دومین شهر پرجمعیت منطقهٔ شمالغرب ایران بهشمار میآید. ارومیه با ۱۳۳۲ متر ارتفاع در غرب دریاچه ارومیه، در دامنه کوه سیر و ودر میان دشت ارومیه قرار گرفته است. هوای ارومیه در تابستان نسبتاً گرم ودر زمستان سرد میباشد.
ارومیه با بیش از ۳ هزار سال قدمت قدیمیترین شهر در منطقهٔ شمالغرب ایران بهشمار میآید که هنوز پابرجا است. از این رو ارومیه به عنوان ۱۹ شهر تاریخی ایران در یونسکو ثبت شده است. برخی مورخان ارومیه را زادگاه زردشت میدانند. در سدههای گذشته حوادث متعددی از قبیل اشغال توسط عثمانیها و روسها را تجربه کرده است. این شهر به سبب موقعیت مناسب که در میان شاهراه ارتباطی قفقاز، میانرودان و آسیای صغیر داشته در گذشته از مراکز تجاری منطقه به شمار میرفته است. نقل مهمترین سوغات ارومیه است.
ارومیه به عنوان شهر دارای اولین بیمارستان به شیوه نوین، اولین مرکز آموزش پزشکی، اولین مدرسه به شیوه نوین، اولین شبکه تلویزیون محلی، اولین نشریه محلی در ایران، پایتخت والیبال ایران، دومین شهر پرترافیک ایران شناخته میشود. دارالنشاط ، پاریس ایران ، شهر آب ، شهر ادیان، مذاهب و اقوام از القاب ارومیه است. ارومیه مدتی در دوره پهلوی به رضائیه تغییر نام داد.
محتویات
نامگذاری
اور در زبان آشوری به معنای شهر است (همان واژهای که در نام اورشلیم (شهر آشتی) هم وجود دارد) و میه به معنای آب است (همریشه با مآء عربی) و اورمیه یا ارومیه در زبان آشوری به معنای «شهر آب» است.[۸][۹][۱۰] نام این شهر در شروع دوره پهلوی به دلیل علاقه رضا شاه به این شهر[۱۱] به رضائیه تغییر نام داد[۱۲] و بعد از انقلاب اسلامی دوباره به نام ارومیه برگشت.[۱۳] ارومی، ارومیه، ارْمیه، اورمیه،[۱۴] ارم از دیگر نامهای آن بوده است.[۱۵] در بین آذربایجانیها نام اورمی رواج دارد.[۱۶]
پیشینه
عقیده بر این است که شهر ارومیه در هزاره دوم قبل از میلاد مسیح تأسیس شده است.[۱۷]
پیش از اسلام
از تلهای متعدد در نزدیکی شهر (گوک تپه، دیگاله، ترمنی، احمد، سارالان، دیزه تپه) تا به حال اشیای بسیار قدیمی به دست آمده است. ارومیه در اورارتوی باستانی قرار داشت (اواخر هزاره دوم قبل از میلاد-اوایل هزاره اول قبل از میلاد) که دارای ارتباطات زبانی با هوریان آناتولی بود ولی شدیداً تحت تأثیر آشوریان بود. درست زیر دریاچه ارومیه شهر و امارت منا قرار داشت، که در قرن هشتم با قدرت فزاینده آشور که سارگون شاه آن اورارتوییها را در ۷۱۴ قبل از میلاد شکست داده بود، علیه اورارتو در آمد گرچه شاهان اورارتو تا قرن ۷ قبل از میلاد همچنان حضور داشتند.[۱۸]
پس از اسلام
صدقه بن علی، از خدمهٔ عضدالدوله دیلمی ارومیه را فتح کرد، و قلعههای زیادی در آنجا بنا کرد؛ بنا بر روایتی دیگر، عتبة بن فرقد که عمر او را ۲۰ق/۶۴۰م گسیل داشته بود تا موصل را فتح کند، ارومیه را گرفت. جغرافیدانان قرن ۴ هجری نظیر ابن حوقل و اصطخری در بین شهرهای آذربایجان (پس از اردبیل و مراغه) جایگاه سوم را میدهند و به پرآب بودن، و غنایش از نظر میوه و حاصلخیزی تأکید میکنند. المقدسی، ارومیه را در ارمنستان قرار میدهد و میگوید از دوین اداره میشده است. در این دوره، ارومیه بر سر بزرگراه اردبیل-مراغه-ارومیه-برکری (به شمال غرب دریاچه وان)-آمِد قرار داشت. از آنجا که تبریز هنوز اهمیت چندانی نداشت، جاده به جنوب منحرف میشد تا از شهرهای اصلی رد شود. ممکن است حضور عوامل غیر مطیع در شمال آذربایجان هم بر انحراف جاده به جنوب تأثیر گذاشته باشد. ناحیه ارومیه با ساکنان کرد و مسیحی، در تاریخ اسلام هرگز نقش عمدهای ایفا نکرده است. تیولی بوده است که در آن انشعابات دودمانهایی که در آذربایجان حکومت میکردند، به انزوا میزیستند. در دوره سیطره دیلمیان بر آذربایجان، در ارومیه به جستان بن شرمزن برمی خوریم. این سردار از ۳۴۲ق/۹۵۳م به عنوان یکی از جنگجویان وفادار دیسم کرد ظهور کرد. بعدتر که دیلمیان ارمنستان را شکست دادند، او تحت امر مرزبان حاکم ارمنستان درآمد. وقتی جستان در ۴۳۶–۸ق/۹۵۷م جایگزین پدرش مرزوبان شد جستان بن شرمزن زیر بار سروری و اقتدار او نرفت. اول ارومیه را ترک کرد و با ابراهیم بن مرزبان که مراغه را برایش فتح کرده بود متحد شد. او بعدتر او را ترک کرد و به ارومیه برگشت و دور آن دیوار کشید و سربازخانه مستحکمی هم در آنجا ساخت. سپس به خدمت مدعی خلافت؛ المستجیر بالله درآمد و از حمایت کردهای قحطانی برخوردار شد؛ ولی پسران مرزوبان (جستان و ابراهیم) او را با کمک کردهای هذبانی شکست دادند. در ۳۴۹ق/۹۶۰–۹۶۱م به تحریک وهسودان، برادر مرزوبان او بر ابراهیم بن مرزوبان شکستی را تحمیل کرد، بازمانده سپاه او را تسخیر کرد و مراغه را به ارومیه منضم کرد. در ۳۵۵ق/۹۶۶م به میانجیگری رکن الدوله بویی، او دوباره اقتدار ابراهیم را به رسمیت شناخت. وقتی غزها در ۴۲۰–۴۳۲ق/۱۰۲۹–۱۰۴۱م آذربایجان را اشغال کردند، حاکم ارومیه ابوالهیجا بن ربیب الدوله، رئیس کردهای هذبانی بود که مادرش خواهر امیر تبریز، وهسودان روادی بود. این پسر ربیب الدوله به خود میبالید ۲۵۰۰۰ تا از ۳۰۰۰۰ غزی را که سعی میکردند از سرزمینش عبور کنند را در نزدیکی یک پل نابود کرده است.[۱۸]
همهٔ اغوزها از آذربایجان مراجعت نکرده و عدهای در منطقه ماندند. احتمالاً این عده در ارومیه ساکن بودند. اغوزهای تحت امر دانا که در ارومیه مانده بودند، بعد از خروج از شهر به ارامنه حمله کرده عدهٔ زیادی را کشتند یا اسیر نمودند و غنایمی به دست آوردند. کردهای هذبانی تحت امر ابوالهیجا که ساکن حوالی ارومیه بودند، به جنگ با اغوزها پرداختند. اغوزها بعد از غارت روستاهای کردها عدهٔ زیادی از آنان را کشتند. سکونت اغوزها در ارومیه و دادن شهر به عنوان تیول به آنان میباید در ارتباط با ازدواج فرمانده اغوزها با یکی از اقربای وهسودان، حاکم آذربایجان، صورت پذیرفته باشد. چون ابوالهیجا رئیس کردهای این منطقه با وهسودان عداوت داشت.[۱۹]
در محرم ۴۵۵ق/ ژانویه ۱۰۶۳م سلطان طغرل از ارومیه گذر کرد. وقتی مسعود از بغداد به آذربایجان برگشت، امیر حاجب تاتار موضع خود را در ارومیه مستحکم کرده بود ولی بعدتر به سلطان تسلیم شد. در ۵۴۴/۱۱۴۹ ارومیه به ملک محمد بن محمود بن محمد، برادرزاده و داماد مسعود بن محمود بن ملکشاه تعلق داشت. وقای آخرین طغرل سلجوقی با عمویش به نزاع برخاست، قزل ارسلان از حمایت امیر حسن بن خفجخ برخوردار بود و ارومیه را در ۵۸۵ق/۱۱۸۹م محاصره کرد. شهر در اثر طوفان تسخیر، تاراج و نابود شد. در ۶۰۲ق/۱۰۲۵م، ابوبکر اتابک تبریز، اشنویه و ارومیه را به علا الدین، اتابک مراغه داد تا جبران خسران مراغه را بکند. یاقوت، که ارومیه را در ۶۱۷ق/۱۲۲۰م دیده از نبود امنیت به دلیل ضعف حکمران آن ازبک بن پهلوان میگوید. در جریان حکومت جلال الدین خوارزمشاه بر آذربایجان، اورمیه، سلماس و خوی حوزه امیره سلجوقی بود که جلال الدین او را از دست شوهر اولش ازبک به در آورده بود. در ۶۲۳ق/۱۲۲۶م ترکمانهای ایوایی ارومیه را تسخیر کرده و خراج وضع کردند. با شکایت امیره، شوهرش جلال الدین قشون فرستاد که ترکمانان را شکست دادند. از طرف دیگر، بنا بر جوینی، سرداران گرجی شلوا و ایوانه که در نبرد گرنی زندانیان را گرفتند و در ابتدا توسط جلال الدین با احترام مورد رفتار قرار میگرفتند کوتاه مدتی مرند، سلماس، ارومیه و اشنویه را در اختیار گرفتند. در ۶۲۸ق/۱۲۳۰–۱۲۳۱م که خوارزمشاه شدیداً تحت فشار مغولان بود، زمستان را در ناحیه اورمیه-اشنو گذراند. ماندن او در آنجا ممکن است توضیح دهنده ساخته شدن سهگنبد توسط او و حتی تدفین او در ارومیه باشد.[۱۸] تا اواخر قرن دهم هجری، ارومیه هنوز یک شهر عمدتاً کردنشین سنی مذهب بود.[۲۰]
بنا بر وقایعنامههای محلی، تیمور، ارومیه را به عنوان تیول به گرگین بیگ از ایل افشار داده بود. او در دژ توپراققلعه در یک چهارم فرسخی ارومیه مستقر شد. هرچند ظفرنامه از تیزک نامی به عنوان حاکم ارومیه یاد میکند که حقوقش در ۷۸۹ق/۱۳۰۷م توسط تیمور تفیذ شده بود.[۱۸] در سال ۸۰۲ ه. ق امیر تیمور طایفه اوصانلو افشار را به منظور سرکوب کردها و عشایر شورشی ارومیه روانه آن نموده و گرگین بیگ اوصانلو را به حکومت ارومیه منصوب نمود وی در قریه توپراق قلعه که اکنون دهکدهای در ربع فرسخی شمال قلعه ارومیه قرار دارد و در آن وقت حاکم نشین بوده نزول کرد بعد از وفات او الامه سلطان پسرش به جای پدرش نشست و به مدت ۳ سال شهر ارومیه از تحمیلات دیوانی معاف داشت و بعد از وی برادر کهترش یادگار سلطان اوصانلو افشار به جای برادر کهترش حکومت ارومیه را به دست گرفت نیکتین تعداد حکمران افشار اوصانلو را در این دوره ۶ نفر ذکر نموده است.[۲۱]
بنابر تاریخ عالم آرای عباسی در ۱۵۵۹م، در دوره شاه طهماسب کبیر به دلیل شاهسون شدن کردهای برادوست مناطق ترگور و مرگور به آنان داده شد. شاه عباس در ۱۰۱۲/۱۶۰۳ چونکه امیرخان برادوست تسلیم عثمانیها نشده بود حکومت ارومیه و اشنویه را به او داد. اگرچه بعدهااو در مظان اتهام قرار گرفت. به نظر میرسد نوکیشی به تشیع در دوران صفویه، در میان مردم بومی ارومیه حالتی ایزوله داشته است؛ تا جایی که امروز کردها و تعدادی روستا هنوز بر مذهب تسنن هستند. نفوذ طریقت تسنن نقشبندی را میتوان از این امر که در سال ۱۰۴۹ق/۱۶۳۹م، سلطان مراد عثمانی، شیخ محمود ارموی را که ۳۰ تا ۴۰ هزار طرفدار دو آتشه داشت، در دیاربکر اعدام کرد فهمید.[۱۸] برای سال ۱۰۶۵ق/۱۶۵۵م ما گزارش پرجزئیات اولیای چلپی را داریم. شوربختانه سفرنامه اولیای چلپی بسیار درهم و برهم است. او برج و باروی شهر و دیوارهای گچمالی شده آن را توصیف میکند و میگوید که: «همچون قویی سفید» به نظر میآید. محیط شهر ۱۰ هزار گام، ارتفاع دیوارها ۷۰ ذراع و پهنایشان ۳۰ ذراع، پهنای جوی شهر ۸۰ ذراع و دور تا دورش ۱۵ هزار ذراع بوده. مشعلها در طول شب دیوارها را روشن میکردند. نیروی مستقر در پادگان آن شامل ۴ هزار نفر و ۳۱۰ اسلحه بود. خان ۱۵ هزار سرباز و ۲۰ هزار نوکر یا خدمتکار داشت. شهر ۶۰ محله، ۶ هزار خانه و ۸ مسجد جامع داشت؛ از آن جمله مسجد اوزون حسن آققویونلو که بنایش توسط پسرش یعقوب به پایان رسید. ۳۰۰ هزار روستایی نیز در ۱۵۰ روستای دشت ارومیه زندگی میکردند. اولیای چلپی شهر را «فوقالعاده باشکوه» توصیف میکند و فهرستی از مکانهای مقدس، مکتبها، مدارس، کافهها و نرخ قیمتها ارائه میدهد.[۱۸]
در سده ۱۸ میلادی که سرنوشت ارومیه به سرنوشت افشارهای مستقر در دشت ارومیه گره خورده بود، رئیسشان به عنوان بیگلربیگی نائل آمد. روئسای آنان به طور مکرر با همسایگانشان میجنگیدند و حتی گاهی به شرق دریاچه ارومیه نیز لشکرکشی میکردند.[۱۸]
عثمانیها طی نبرد ۱۷۲۴م کردهای حکاری را برای دفع افشارها —که آذوقه ارتش ایران را تأمین میکردند— به خدمت گرفتند. وقتی ترکها در سال ۱۷۲۵م به زمامداری این سرزمین رسیدند، حکومت موروثی طایفه قاسملو افشار را بر ارومیه -با عنوان خانات ارومیه- به رسمیت شناختند. نادر مراغه، مهاباد و دیمدم را در سال ۱۷۲۹م از ترکها بازپسگرفت ولی حکیم اوغلو پاشا علی و رستم پس از یک ماه مقاومت مذبوحانه در سال ۱۷۳۱ ارومیه را اشغال کردند. ارومیه به رئیس ایل بنیانشین حکاری واگذار شد. تنها پس از قرارداد ۱۷۳۶م بود که ترکها از آذربایجان بیرون رفتند.[۱۸]
پس از انقراض افشاریان در ۱۱۶۱ق/۱۷۴۸م، آزادخان یکی از فرماندهان ارتش نادر، فرزند یکی از روئسای افغان ابتدا به شهرزور رفته و از کشمکش میان افشاریان کمال استفاده را کرده و ارومیه را تصرف کرد. او ارومیه را با رضایت فتحعلی خان گرفت. ارومیه به پایتخت امیرنشین زودگذر آزاد تبدیل شد. نام کوه اوغان داغی در شمال ارومیه به نظر میآید که از اسم این حاکم افغان به یادگار مانده است.[۱۸]
محمدحسنخان قاجار در سال ۱۱۶۹ق/۱۷۵۵–۶م آزاد را در گیلان شکست داده و ارومیه را تصرف کرد. فتح علی خان افشار به محمد حسن خان پیوست. با مرگ او علی خان افشار دوباره به صحنه برگشت و از ارومیه، مراغه و تبریز را تصرف کرد. کریم خان زند ارومیه را در زمستان ۱۱۷۳ق/۱۱۷۳م محاصره کرد. ارومیه پس از محاصره چند ماهه گرفته شد. تا سال بعد آذربایجان جزئی از قلمرو کریم خان شد. پس از پایان سلسله زندیه، افشارهای ارومیه به همراه شقاقیهای سراب و دنبلیهای خوی، ائتلافی علیه قاجاریان تشکیل دادند ولی موفقیتی حاصل نکردند. فتحعلیشاه قاجار به محمد علی خان اجازه داد که تا هنگام مرگ بر حکومت ارومیه قرار داشته باشد. او با خواهر حسین قلی خان افشار ازدواج کرد. پسرانش نخستین حاکمان ارومیه بودند که از طرف حکومت مرکزی منصوب میشدند. سربازان روس طی جنگ ایران و روسیه، در سال ۱۸۲۸م ارومیه را چند ماه اشغال کردند. در نبود حاکم شهر -شاهزاده ملک میرزا قاسم- بیگلربیگی نجف قلی خان افشار بر ارومیه حکم میراند.[۱۸]
شیخ عبیدالله از اهالی شمدینان در سال ۱۸۸۰م به آذربایجان حمله کرد. کردها ارومیه را محاصره کردند و تا مرز تسلیم شدن شهر پیش رفتند که خان ماکو سررسید و شهر را نجات داد.[۱۸]
دوره معاصر
پس از درماندگی روسیه به دلیل شکستهای پیدرپی در جبهه شرق دور، عثمانی در اوت ۱۹۰۶ منطقه ارومیه -به جز شهر ارومیه- را به بهانه اختلافات مرزی -چون که هیچگاه مرز ایران و عثمانی مشخص نبود- اشغال کرد. سربازان عثمانی با شروع جنگ بالکان به آنجا فراخوانده شدند. پس از درگیریهای تبریز، در دسامبر ۱۹۱۱م سربازان روس، ارومیه را اشغال کردند.[۱۸]
در طی جنگ جهانی اول ارومیه چندین نوبت دست به دست گشت. پس از فروپاشی ارتش روسیه در سال ۱۹۱۷م، مسئولیت حقیقی اداره امور در شهر به دست شورای مسیحیان آشوری (موتاوا) سپرده شد. پس از یک سلسله رویدادهای پیدرپی غمانگیز و وقایع خونینی چون کشتار مسلمانان ارومیه به دست مسیحیان در ۲۲ فوریه ۱۹۱۸، ترور مطران مارشیمون به دست کردهای طرفدار سمکو در ۲۲ فوریه، رسیدن ۲۰ هزار ارمنی پناهجو از وان، جنگهای بین آشوریها و ترکها در نتیجه همهٔ جمعیت آشوریان در جلگه ارومیه جمع شدند. این جمعیت ۵۰ تا ۷۰ هزار نفری از آشوریان به سوی جنوب حرکت کردند تا تحتالحمایه بریتانیا قرار گیرند. این مهاجرت دستهجمعی به همراه زنان، کودکان و رمهها از طریق صائین قلعه و همدان، در میان نبرد با ترکها و کردها صورت گرفت. پناهجویان در بعقوبه -در نزدیکی شمال بغداد - اسکان یافتند. پس از رفتن آشوریان، سونتاگ، عالیجناب اسقف کاتولیک و اچ فلاومر، مبلغ باپتیست در آگوست ۱۹۱۸م در ارومیه به قتل رسیدند.[۱۸]
اسماعیل آقا معروف به سمکو شکاک در سال ۱۲۹۹ش به کمک ارشدالملک شهر ارومیه را گرفت. پس از رسیدن نیروی ارتش در سال ۱۳۰۱ش سمکو متوالی شد و مدتی بعد کار او پایان گرفت.[۲۲] پس از ویرانی و خالی از سکنه شدن شهر، آرامش بر ارومیه حکمفرما شد. رفته رفته حکومت مرکزی در تهران توانست قدرت حامیتی خود را در غرب دریاچه ارومیه بدست آورد.[۱۸]
اوضاع شهر ارومیه در دوره پهلوی رفته رفته بهبود یافت. رقابت سیاسی روسها و انگلیسیها مانع از ایجاد خطآهن در شمالغربی ایران طی جنگ جهانی اول شد. طی توافقی بین راشین دیسکانت و لوپن بانک، خطآهن جلفا-تبریز احداث شد. این خط یک شاخه ۳۰ مایلی نیز داشت که در سال ۱۹۱۶م به شهر ارومیه رسید. در دوره پهلوی نام شهر ارومیه به رضائیه تبدیل و پس از انقلاب اسلامی ۱۹۷۹م دوباره به نام سابق بازگشت.[۱۸]
وضعیت طبیعی
جغرافیا
ارومیه با داشتن موقعیت ممتاز جغرافیایی در ۲۰ کیلومتری دریاچه ارومیه قرار دارد.[۲۳] ارتفاع ارومیه ۱۳۳۲ متر از آبهای آزاد است.[۲۴] ارومیه در دشت ارومیه واقع شده است که ارتفاعاتی چون کوه سیر، کوه قیزقلعه، کوه جهودها، کوه چهل مر شهیدان، کوه ماه، کوه علی پنجه سی و کوه علی ایمان آن را احاطه کردهاند.[۲۵] در واقع ارومیه بین دریاچه ارومیه و دیوارهٔ کوههای غرب استان واقع شده است.[۲۶]
موقعیت جغرافیایی
شهر ارومیه روی مدار ۳۷ درجه و ۳۲ دقیقه در نیمکره شمالی از خط استوا قرار گرفته است. همچنین این شهر روی نصف النهار ۴۵ درجه و ۲ دقیقه طول شرقی از نصفالنهار گرینویچ قرار دارد.[۱۸]
سلماس | ||||
دریاچه ارومیه | حکاری (ترکیه) | |||
ارومیه | ||||
اشنویه، نقده |
رودخانهها
- شهرچای (برده سور)[۲۷]
رودخانه شهرچای یا برده سور از دره بیقار ترکیه سرچشمه میگیرد و پس از عبور از ناحیه کوهستانی دشت ارومیه از میان شهر عبور میکند و به دریاچه ارومیه میریزد.[۱۸][۲۸]
آب و هوا
آب و هوای ارومیه با متوسط درجه حرارت ۸/۹ درجه سانتیگراد در تابستان تقریباً گرم و در زمستان سرد میباشد. دوره بارندگی از اواخر مهر و ابتدای آبان شروع شده و تا خرداد ادامه دارد.[۲۶] میانگین دوره بارش ۹۳ روزه در ارومیه ۳۶۰ میلیمتر[۲۹] و میانگین بارش بلندمدت ارومیه ۲۳۸/۲ میلیمتر است.[۳۰] روزهای یخبندان ارومیه در آبان ۱۹ روز، در آذر ۲۷ روز، در دی ۳۰ روز، در بهمن ۲۸ روز، در اسفند ۱۴ روز و در فروردین ۶ روز میباشد. در مجموع ۱۲۰ روز از سال در ارومیه یخبندان است. میانگین سرعت باد در ارومیه ۱۰/۵ متر بر ثانیه است؛ که اردیبهشت و اسفند با ۱۶ متر بر ثانیه حداکثر سرعت باد و دی و بهمن با ۷ متر بر ثانیه حداقل سرعت باد را دارند.[۲۶]
میانگین دما و بارش برای آب و هوای ارومیه در سال ۲۰۱۳ میلادی
منبع: سرویس اطلاعاتی آب و هوای جهان[۳۱]
|
زمینلرزهها
استان آذربایجان غربی از استانهای زلزلهخیز ایران است.[۳۲] با این حال تا کنون زلزله شدیدی در ارومیه رخ نداده است.[۳۳] از زلزلههای اخیری که در ارومیه رخ دادهاند میتوان به زلزله سال ۱۳۰۰ق/۱۸۸۳م؛[۳۴] زلزله ۴ ریشتری فروردین ۸۷ به مرکزیت سیلوانه،[۳۵] زلزله مرداد ۹۱ که دنباله زلزله اهر و ورزقان بود، این زلزله نسبتاً شدید در دو مرحله به فاصله ۱۰ دقیقه از هم رخ داد[۳۶][۳۷] و زلزله ۴٫۶ ریشتری در مهرماه سال ۹۲ به مرکزیت سیلوانه[۳۸] اشاره کرد. آخرین زلزله ارومیه به مرکزیت سرو و به بزرگی ۴٫۲ ریشتر در شهریور سال ۱۳۹۴ رخ داد.[۳۹]
مردم
زبان
ترکهای ارومیه به زبان ترکی آذربایجانی و لهجه ایرانی شمالغربی آن که مشابه لهجه مردم تبریز است، صحبت میکنند.[۴۰] کردهای ارومیه به لهجه کرمانجی از زبان کردی سخن میگویند.[۴۱] آشوریها به زبان آشوری سخن میگویند؛ که گونهای از آرامی شرقی است و دارای کلمات دخیل از زبانهای کردی، ترکی ،فارسی و عربی.[۴۲][۴۳] ارمنیها نیز در میان خود به زبان ارمنی سخن میگویند.[۴۴][۴۵]
قومیت
ارومیه یک شهر چندقومیتی با ادیان و مذاهب گوناگون است.[۶][۴۶][۴۷][۴۸] اکثریت مردم ارومیه را ترکهای آذربایجانی و نیز اقلیتی از کردها، مسیحیان (آشوری و ارمنی) تشکیل میدهند.[۴۹][۱۷][۵۰] لرد کرزن دربارهٔ شهر ارومیه مینویسد: «این شهر که در ارتفاع ۴۴۰۰ پا از سطح دریاست بین ۳۰۰۰۰ و ۴۰۰۰۰ نفر سکنه دارد که بیشتر آنها طایفهٔ ترک افشار هستند، ولی مقدار زیادی هم خانوادههای نسطوری و کلیمی و ارمنی در آنجاست.»[۵۱] طبق یک مطالعه از ترکیب قومی خانوارهای نمونه و مورد بررسی در سطح شهر ارومیه که حدود سال ۱۳۷۹ انجام گرفت نشان میدهد که ترکزبانان ۸۵٫۷٪ درصد خانوارهای نمونه را به خود اختصاص داده و کردزبانها حدود ۱۰٫۵٪ بودهاند. در این آمارگیری نمونهای درصد آشوریها، فارسزبانها و ارمنیها در شهر ارومیه به ترتیب ۱٫۷، ۱٫۶ و ۰٫۵ بود.[۵۲]
مذهب
بیشینهٔ ترکهای ارومیه شیعهمذهب هستند اما در عین حال تعداد زیادی ترکهای سنیمذهب حنفی و شافعی نیز در آن زندگی میکنند. مذهب اکثریت کردهای ارومیه نیز سنی است.[۵۳] همچنین اقلیتی از مردمان آشوری و ارمنی در این شهر زندگی میکنند. در سال ۱۹۰۰ میلادی حدود نیمی از جمعیت شهر ارومیه مسیحی اعم از آشوریان و ارامنه بودند اما بسیاری از آنها در میان درگیریهای روسیه و عثمانی در سال ۱۹۱۸ شهر را ترک کردند.[۴۹] پس از عقبنشین روسها از این منطقه بیشتر مسیحیان باقیمانده در شهر ارومیه قتلعام شدند.[۴۹] در زمان رضاشاه پهلوی آشوریان ایران دعوت به بازگشت به این شهر شدند و چندین هزار نفر از آنها به این شهر بازگشتند.[۴۹]
بنا به روایتی نیز جوانمردی (از فرقههای تصوّف) را اولین دفعه اخی ترک ارومیهای، پدر جدّ حسامالدین چلبی، مرید مولانا، در آناتولی منتشر ساخت.[۵۴]
تجارت
از گذشته ارومیه با قرارگیری بر سر چهارراه قفقاز ،میانرودان ،آسیای صغیر و شرق دریاچه ارومیه از اوضاع بازرگانی نیکویی برخوردار بوده است.[۲۴] در واقع ارومیه با قرار گیری بر سر راههای تجارتی به عنوان گمرکی برای صادرات و واردات کالا از ایران به دیگر نقاط و بالعکس بوده است. همچنین ارومیه محلی برای خرید و فروش محصولات کشاورزی و عشایری مردم اطراف این شهر بوده است.[۵۵]
جمعیت
در سرشماری سال ۱۳۹۰، جمعیت ارومیه ۶۶۷٬۴۹۹ نفر بود. از این تعداد ۳۳۴٬۱۳۴ نفر مرد و ۳۳۳٬۳۶۳ نفر زن بود. این تعداد در قالب ۱۹۷۷۴۹ خانوار بودند.[۳] ارومیه دهمین شهر پرجمعیت ایران و دومین شهر شمال غربی ایران بعد از تبریز است.[۵۶] ارومیه جزو شهرهای پرتراکم در استان آذربایجان غربی است.[۵۷]
مردان | سن | زنان |
---|---|---|
۸٬۵۵۶ | ۸٬۴۸۷ | |
۷٬۵۲۲ | ۷٬۰۹۳ | |
۷٬۱۲۹ | ۷٬۰۹۱ | |
۸٬۹۰۳ | ۹٬۱۵۴ | |
۱۱٬۵۷۵ | ۱۱٬۴۳۷ | |
۱۶٬۹۲۲ | ۱۷٬۴۷۵ | |
۲۲٬۸۴۷ | ۲۱٬۹۱۳ | |
۲۸٬۵۷۲ | ۲۷٬۰۸۹ | |
۳۲٬۵۲۷ | ۳۱٬۰۸۷ | |
۳۳٬۰۴۱ | ۳۲٬۵۸۶ | |
۴۲٬۰۰۶ | ۴۱٬۴۷۱ | |
۴۶٬۴۸۲ | ۴۹٬۶۷۵ | |
۴۹٬۶۱۳ | ۴۸٬۴۶۱ | |
۴۲٬۶۹۶ | ۴۰٬۴۸۵ | |
۳۶٬۷۹۶ | ۳۵٬۶۱۲ | |
۳۴٬۷۲۸ | ۳۲٬۸۶۳ |
فرهنگ
ارومیه به عنوان ۱۹ شهر تاریخی ایران در یونسکو ثبت شده است.[۵۹][۶۰] برخی مورخان متقدم اسلامی نیز ارومیه را زادگاه زردشت عنوان کردهاند.[۲۲][۶۱]
دارالنشاط[۶۲][۶۳] ، پاریس ایران[۶۴] ، شهر آب[۶۵] ، شهر ادیان، مذاهب و اقوام از القاب ارومیه است.[۴۶]
آداب و رسوم
ترکهای آذربایجانی اعیاد و مراسمهایی چون نوروز، عید قربان و ... را مانند دیگر اقوام ایرانی با تفاوتهایی ناچیز برگزار میکنند.[۶۶] موسیقی آشیقی یکی از شاخصههای مردم ترک زبان جهان است که در ایران دارای مکتبهای متفاوتی است در این میان مکتب عاشیقی ارومیه بنا به نظر کارشناسان و اساتید این هنر در سراسر جهان اصیلترین و قدیمیترین مکتب عاشیقی است که تا به امروز اصالت خود را حفظ کرده است. همچنین موسیقی عاشیقی دارای سبک متفاوت و منحصربهفردی است این هنر و فرهنگ آذربایجان پس از تلاشها و رقابت استانهای عاشیقی خیز به نام استان آذربایجان غربی و شهر ارومیه در فهرست به شماره ۱۶۵ در میراث میراث فرهنگی ناملموس کشور ثبت ملی شد.[۶۷][۶۸][۶۹]
عاشیقها از دوران قبل از اسلام در بین مردمان ترکتبار وجود داشتهاند. در سالهای قبل از انقلاب اسلامی، عاشیقها اغلب در قهوهخانههای آذربایجانهای شرقی و غربی اجرا میداشتند. تبریز مرکز شرقی عاشیقها و ارومیه مرکز غربی آنها بود. در ارومیه بر خلاف تبریز عاشیقها همواره به صورت تکی اجرا میکردند.[۷۰]
آشوریها و ارمنیها نیز اعیاد و مراسمهای مختص به خود را دارند که بیشتر کلیسا برگزار میکنند.[۶۶] آشوریها نخستین قومی بودند که مسیحی شدند. پس از آن یکی از حواریون تمام آنان را در دریاچه ارومیه غسل تعمید داد. پس از آن همه ساله آشوریان این روز را جشن میگیرند.[۷۱] جشن روز مادر نیز همه سال در نخستین جمعه سال نو میلادی، به یادبود مریم مقدس برگزار میشود.[۷۱] نوسردیل یا آبپاشان یکی از جمله دیگر اعیاد آشوریان است. در این روز که حتی بین غیرآشوریان ارومیه نیز شناخته شده است آشوریان به روی یکدیگر آب میپاشند.[۷۲]
کردها نیز مراسمها و اعیاد مختص به خود را دارند که مانند دیگر مناطق کردنشین اهل سنت ایران است.[۶۶]
شهردار ارومیه در سال ۱۳۸۹ عنوان کرد: «ارومیه با بهرهمندی از اقوام و پیروان ادیان و مذاهب مختلف میتواند خود را به عنوان پایتخت فرهنگی آذربایجان مطرح کند.»[۷۳]
سینما
قدمت سینما در ارومیه به دهه ۴۰ خورشیدی میرسد.[۷۴] هماکنون ارومیه دارای ۵ سینما است که از آنها تنها ۳ سالن به[۷۵] صورت نیمه فعال به کار خود ادامه میدهند.[۷۶] سینما آزادی با نام قبلی سینما تخت جمشید که در سال ۱۳۴۰ خورشیدی تأسیس شده،[۷۶] سینما ایران و سینما انقلاب که در سال ۱۳۴۴ تأسیس شدند[۷۶] تنها سینماهای حال حاضر در ارومیهاند.[۷۷] همین اندک سینماها نیز به دلیلایل گوناگونی چون عدم رسیدگی، بحران مخاطب در سینمای ایران و ... به صورت نمیه فعال هستند؛[۷۶] به طوریکه تنها در ایام اکران فیلمهای پرفروش دایرناند[۷۸] و گاهی به محل اجرای کنسرت تبدیل میشوند.[۷۹] قرار بر این است که سینماهای فرسوده ارومیه دوباره احیا و مرمت شوند[۷۴][۸۰] ؛ مانند سینما تربیت ارومیه که متعلق سازمان هلال احمر ایران است.[۸۱][۸۲]
کتابخانه
در مجموع ۱۳ کتابخانه عمومی ارومیه ۱۸ هزار نفر عضویت دارند.[۸۳]
سیاست
شهرداری
اداره امور شهرداری در ابتدا در اختیار بلدیه رضائیه بود. در دوره پهلوی بلدیه به شهرداری تبدیل شد. شهرداری رضائیه سابق که در دوره جمهوری اسلامی به ارومیه تغییر نام یافت ابتدا محل مشخصی نداشت؛ تا اینکه در ابتدای دوره پهلوی اول ساختمانی را به آن اختصاص دادند تا مشترکاً با استانداری آذربایجان غربی از آن استفاده کند. پس از سفر رضاشاه به ارومیه و احداث ساختمان شهرداری در اطراف میدان ایالت، شهرداری ارومیه در سال ۱۳۰۷ خورشیدی به عنوان ۲۲امین شهرداری در ایران به طور رسمی کار خود را آغاز کرد.[۸۴][۸۵]
کنسولگریها
کنسولگری ترکیه در ارومیه یک مکان دیپلماتیک و سیاسی در شهر ارومیه که زیر نظر سفارت ترکیه در تهران به فعالیت میپردازد. علاوه بر ارومیه، ترکیه در شهر تبریز نیز دارای کنسولگری میباشد. مهمت بولوت سرکنسول کنونی این کنسولگری در ارومیه میباشد.[۸۶]
نام کشور | وضعیت کنسولگری | |
---|---|---|
عراق | فعال[۸۷] | |
ترکیه | فعال | |
روسیه | غیرفعال[۸۸] | |
انگلستان[۸۹][۹۰] | غیرفعال | |
ایالات متحده امریکا | امریکا[۹۱] | غیرفعال |
واتیکان[نیازمند منبع] | غیرفعال |
مکانهای تفریحی
دریاچه ارومیه
دریاچه ارومیه -که در دوره پهلوی دریاچه رضائیه نامیده میشد- یک دریاچه آب شور در شمال غرب ایران است. این دریاچه استان آذربایجان شرقی و غربی را از یکدیگر جدا میکند. دریاچه ارومیه بزرگترین دریاچه در خاورمیانه و دومین دریاچه آب شور بر روی کره زمین بود. دریاچه ارومیه در ارتفاع ۴۱۸۳ پایی از سطح دریا، در ۳۷ درجه تا ۳۸/۵ درجه عرض شمالی و ۴۵ درجه تا ۴۶ درجه طول شرقی قرار دارد. طول آن ۱۴۰ کیلومتر در راستای شمال-جنوب و عرض آن ۸۵ کیلومتر در ۸۵ کیلومتر در گستره شرق-غرب با مساحت سطح آب ۵ تا ۶ هزار کیلومتر مربع است.[۹۲] در تصویر برداشته شده توسط ناسا تغییرات جغرافیایی این دریاچه مشاهده میگردد.
پارک ملی دریاچه ارومیه
پارک ملی دریاچه ارومیه با نام سابق دریاچه رضائیه در شمالغرب ایران قرار دارد. این دریاچه که بزرگترین دریاچه ایران است در سالهایی که میانگین بارندگی را داشته باشد ۴۷۰ هزار هکتار مساحت دارد. دریاچه ارومیه بشدت شور است؛ بدین ترتیب هیچ ماهی در آن یافت نمیشود. موجودات زنده آن جلبک و میگوی آب شور هستند. این دریاچه غذای فراوانی را برای شمار زیادی از مرغابیها فراهم، مکان مهمی برای جفتگیری فلامینگوهای بالغ ،اردکهای غاز نما و پلیکانهای سفید است. ۱۸۶ گونه پرنده در دهه ۷۰ میلادی در این پارک ثبت شدند. این دریاچه ۴ جزیره با اندازه متوسط و نزدیک به ۱۰۰ جزیره کوچک -یا تنها برونزد صخرههای بزرگ- دارد. بسیاری از اینها با فراهم آوردن مکانهایی برای زاد و ولد پرندگان، نه تنها یک زیبایی دیدنی بلکه اکوسیستم منحصربهفردی دارند که شایسته حضور در برنامه انسان و زیستکره را دارند. به دلیل بستن سد بر روی رودخانههای منتهی به دریاچه و نپرداختن حق آبهٔ آن این دریاچه تقریباً خشک شده است.[۹۳]
آموزش
عمومی
قبل از دورهٔ پهلوی، آموزش عموماً در مکتب خانهها صورت میگرفت. مکتب خانهها در محلات بزرگ، پرجمعیت شهر و اغلب در شبستان مساجد، تکایا و یا در منازل شخصی مکتبداران دائر میشدند. معمولاً تعلیم الفبا از کتاب «آنادیلی» (زبان مادری) که به زبان ترکی بود آغاز میشد و پس از آن که کودکان الفبا را یاد میگرفتند و با خواندن و نوشتن آشنا میشدند کتابهائی نظیر قرآن، تنبیهالغافلین، صرف میر و غیره تدریس میشد.[۹۴] نخستین مدرسه به سبک نوین ،۱۷ پیش از دارلفنون در سال ۱۲۵۱ق در ارومیه تأسیس شد.[۹۵]
عالی
نخستین مرکز آموزش پزشکی در ایران در سال ۱۳۰۰ قمری توسط آمریکاییها در شهر ارومیه ایجاد شد.[۹۶] اکنون ۲۲ هزار دانشجو در دانشگاه ارومیه ،۴۶ هزار دانشجو در دانشگاه آزاد ارومیه و ۱۸۰۰ نفر در دانشگاه تازه تأسیس صنعتی ارومیه در مقطع تحصیلات عالی مشغول به تحصیل میباشند.[۹۷][۹۸][۹۹]
مدارس علوم دینی
نخستین حوزه علمیه قم در سال ۱۱۴۲ خورشیدی ایجاد شد.[۱۰۰] هماکنون این مدرسه علمیه با نام حوزه امام خمینی ارومیه شناخته میشود و ۱۵۰ طلبه در آن درس میخوانند.[۱۰۰] مدارس علمیه علوم دینی صلاح الدین ایوبی ارومیه، نور[۱۰۱] و حوزه علمیه تازه تأسیس زینب کبری -مخصوص بانوان- از دیگر مدارس علمه ارومیه است.[۱۰۲]
معضلات شهری
آلودگی هوا
ارومیه به دلیل ترافیکهای فراوان، بالا رفتن میزان دیاکسیدکربن، بیتوجهی به رعایت ایجاد واحدهای تولیدی و صنعتی و جانمایی آنها یکی از آلودهترین شهرهای کشور است. از دیگر شاخصهای آلودهکننده غیرانسانی در ارومیه ورود ریزگردها از کشور عراق و پدیده وارونگی هوا است که در ۹۰ روز سال رخ میدهد. از مواردی که در آینده برای ارومیه خطرساز میشود خشک شدن دریاچه ارومیه و طوفانهای نمک آن است. کمر بند سبز در اطراف ارومیه یکی از راهحلهای آلودگی هوا در ارومیه است.[۱۰۳][۱۰۴][۱۰۵][۱۰۶]
ترافیک
ارومیه با داشتن ۸۰ خودرو به ازای هر ۱۰۰۰ نفر که از تهران با رقم ۶۲ خودرو به ازای هر ۱۰۰۰ نفر نیز بیشتر است[۱۰۷] دومین شهر پرترافیک ایران بعد از تهران است.[۱۰۸] روزانه بیش از ۲۵۰ هزار خودرو در سطح شهر تردد میکنند که خیابانها و معابر سطح شهر جوابگوی این تعداد خودرو نیستند.[۱۰۹] بیشتر این ترافیک در مرکز شهر و به خصوص در خیابانهای امام، باکری، کاشانی، مدنی، منتظری، مطهری، طالقانی ایجاد میشود.[۱۰۹] بیشتر این ترافیک به دلیل ورود خودروهای تکسرنشین به مرکز شهر ایجاد میشود.[۱۰۹] توقفهای دوبله نیز این ترافیک را تشدید میکند.[۱۰۹] از دیگر مسائلی که این ترافیک را بیشتر نمایان میکند وجود مراکز اداری، تجاری، درمانی و... در مرکز شهر است.[۱۰۹] از جمله راهکارهای شهرداری برای رفع این معضل ایجاد طرح ترافیک و زوج و فرد در داخل محدوده مرکزی شهر در برخی خیابانها[۱۰۹][۱۱۰] ، ایجاد فرهنگ پیادرو در شهروندان[۱۰۹] ، ایجاد کمربندی به دور شهر برای خروج سفرهای درون شهری به خارج از شهر[۱۰۹] ، توزیع متوازن امکانات[۱۰۹] ، تقویت سیستم حمل و نقل عمومی[۱۰۹] از جمله بی آر تی[۱۱۱] ، طرحهای توسعهای از قبیل انتقال پادگان ۶۴ ارومیه به خارج از شهر و امتداد خیابانهای اطراف آن[۱۱۲][۱۱۳] ، توزیع مدارس و آموزشگاه در نقاط مختلف شهر[۱۱۴] ، احداث پروژههای روگذر[۱۱۵] و ایجاد تقاطعهای غیر همسطح است.[۱۱۳][۱۱۶]
حاشیهنشینی
حاشیهنشینی یکی از چالشهای ارومیه است که از آن با نامهایی چون اسلامآباد یا زورآباد یاد میشود.[۱۱۷][۱۱۸] به طوریکه ۲۵ هزار نفر تا کنون طبق برنامه پنجم توسعه در حاشیه ارومیه ساماندهی شدند.[۱۱۸] تنها در ۷ ماهه منتهی به دی ۱۳۹۲ با افزایش ساخت و سازهای حاشیه شهر ۷۵۰ هکتار به محدوده شهر اضافه شده است.[۱۱۹] مناطق اسلامآباد، حسینآباد، حاجی پیرلو، علیآباد، وکیل آباد، کوی لاله سالار، قرهباغ و روستاهای الواج و دیگاله از مناطق حاشیهای ارومیه را تشکیل میدهند.[۱۱۸][۱۲۰] حاشیه نشینان جمعیت ۱۵۰ هزار نفری را در شمال غرب شهر تشکیل میدهند.[۱۲۰] حاشیه نشینی معضلاتی چون افزایش جرایم در این محلات و تخریب زمینهای کشاورزی را نیز به همراه دارد.[۱۲۱][۱۲۲] مهاجرت به ارومیه روندی رو به رشد دارد.[۱۲۳]
بخشها
گسترش شهر
بافت شهر ارومیه از نظر قدمت به ۳ قسمت تقسیم میشود. هسته اولیه شهر که قدیمیترین قسمت شهر است؛ در محدوده بازار قدیمی شهر قرار دارد.[۱۲۴] با آنکه شهر قدمتی چند هزار ساله دارد ولی از قدمت قدیمیترین محلات آن بیش از یک صد سال نمیگذرد.[۱۲۵] همزمان با مرکز استان شدن ارومیه، خیابانهای باکری، خیام، عسکرآباد و ... از دل این منطقه عبور عبور کرده، محل استقرار مراکز اداری شد. بافت میانی شهر نتیجه عدم کشش جمعیتی بافت مرکزی و ایجاد خیابانها و کوچهها به دور هسته مرکزی شهر است. این قسمت از شهر بیشتر حاصل ساخت و سازهای دهه ۳۰ تا ۵۰ خورشیدی است. معماری این قسمت از شهر مشابه هسته مرکزی ولی با مصالح مدرن است. نشانههای خیابانبندی و کوچههای پهنتر -از قسمت میانی- از ویژگیهای بافت میانی است. بافت سوم شهر نیز که به دور بافت سوم ایجاد شده عمدتاً در سالهای پس از انقلاب و بیشتر در نتیجه مهاجرت به شهر ارومیه است. این بافت در نتیجه تبدیل اراضی کشاورزی در شمالغرب و جنوب شهر به مناطق مسکونی ایجاد شده است.[۱۲۶]
مناطق شهرداری
هماکنون ارومیه دارای ۴ منطقه شهرداری است.[۱۲۷] ولی افزایش مناطق شهرداری ارومیه به دلیل افزایش وسعت شهر در دستور کار شهرداری قرار دارد.[۱۲۸]
فضای سبز
تعداد ۷۰ پارک در مساحتی بالغ بر ۶۵۰ هکتار در شهر ارومیه وجود دارد. هماکنون سرانه فضای سبز برای هر نفر ۸ و نیم متر مربع است که قرار است تا ۴ سال آینده به ۱۲ متر مربع افزایش یابد.[۱۲۹]
ترابری
فاصله شهر ارومیه با برخی از مناطق شهری ایران:[۱۳۰][۱۳۱]
شهر مقصد | طول مسافرت |
---|---|
اهواز | ۱۰۶۴ کیلومتر |
ایلام | ۷۶۶ کیلومتر |
بازرگان | ۳۱۴ کیلومتر |
بندرعباس | ۲۰۲۶ کیلومتر |
تبریز (با عبور از پل شهید کلانتری) | ۱۳۰ کیلومتر |
تهران (با عبور از پل شهید کلانتری) | ۷۸۰ کیلومتر |
تهران | ۹۵۱ کیلومتر |
چابهار | ۲۶۱۴ کیلومتر |
زنجان | ۵۸۸ کیلومتر |
رشت | ۹۱۴ کیلومتر |
سرو | ۵۳ کیلومتر |
سنندج | ۴۴۶ کیلومتر |
کرمانشاه | ۵۸۲ کیلومتر |
مشهد | ۱۸۰۱ کیلومتر |
همدان | ۶۱۰ کیلومتر |
فرودگاه
شهر ارومیه دارای فرودگاه فعال بینالمللی است.[۱۳۲] پروازهای داخلی فرودگاه ارومیه به تهران و مشهد و پرواز خارجی به ترکیه، عربستان و امارات دایر میباشد.[۱۳۳][۱۳۴][۱۳۵] شرکتهای هواپیمایی آسمان، ایران ایر و آتا جابهجایی مسافران فرودگاه ارومیه را به عهده دارند.[۱۳۶][۱۳۷]
راهآهن
پروژه ساخت خط آهن مراغه، میاندوآب، مهاباد، نقده، ارومیه به طول ۱۸۴ کیلومتر که از سال ۱۳۸۰ شروع شده[۱۳۸] قرار بود نهایتاً تا خرداد ۱۳۹۲ به پایان برسد[۱۳۹] ولی اینطور نشد.[۱۳۸] با این طرح ارومیه به شبکه راهآهن سراسری متصل میشود.[۱۳۸]
ترمینال
پایانه شبانهروزی شهید کاملی ارومیه با جابهجایی روزانه ۱۷ هزار نفر جابهجایی مسافرین از دیگر شهرها به ارومیه و بالعکس را انجام میدهد. به دلیل عدم کارشناسی برای ساخت این ترمینال، ترمینال ۱۸ هکتاری در جاده سرو قرار است ساخته و جایگزین این ترمینال بشود.[۱۴۰][۱۴۱][۱۴۲][۱۴۳]
اتوبوس تندرو
به منظور کاهش ترافیک و روانسازی رفتوآمد در معابر عمومی ارومیه شهرداری ارومیه به ایجاد سامانه اتوبوس تندرو در ارومیه مبادرت ورزید. کلنگ این پروژه در تیر ماه ۱۳۹۲ زده شد. این سامانه در ارومیه شامل ۲ خط اتوبوس میباشد. خط ۱ به طول ۱۳ کیلومتر و دارای ۱۴ ایستگاه از شهرک ایثار تا میدان خاتمالانبیا، مناطق ۲ و ۳ شهرداری را به یکدیگر متصل میکند. این خط ۵۴٪ از جمعیت ارومیه را پوشش میدهد. خط ۲ نیز از شهرک بهداری تا میدان شهدا کشیده شده است.[۱۴۴][۱۴۵][۱۴۶][۱۴۷][۱۴۸]
تاکسی
شهر ارومیه داردای بیش از ۷ هزار دستگاه تاکسی میباشد؛ که این تعداد ۳۵ درصد از سهم حمل و نقل درونشهری را در ارومیه به عهده دارند. از این تعداد یک هزار و ۲۷۶ تاکسی پلاک قرمز فعال و ۲ هزار و ۴۲ دستگاه تاکسی پلاک سفید و مربوط به آژانسها هستند.[۱۴۹]
ورزش
از مهمترین اماکن ورزشی ارومیه مجتمع تختی واقع در خیابان کاشانی میباشد که دارای ۲ زمین فوتبال، زمین تنیس، سالن ورزش باستانی، بوکس، تیراندازی، جودو، تکواندو و ژیمناسیک میباشد. سالن ورزشی ۶۰۰۰ نفری غدیر ارومیه که در سال ۱۳۸۶ تأسیس شده از دیگر مکانهای ورزشی مهم در ارومیه است.[۱۵۰]
فوتبال
تنها تیم فوتبال فوتبال ارومیه در لیگهای ایران برق ارومیه است که در لیگ دسته سه بازی میکند.[۱۵۱]
والیبال
همانطور که آبادان را با فوتبال و مازندران را با کشتی میشناسند، ارومیه با والیبال شناخته میشود. تاریخ ورود والیبال به ارومیه به ورود مبلغان مذهبی به ارومیه برمیگردد. مردم شهر که از سال ۱۲۹۵ با بازی مبلغان امریکایی در حیاط سفارت آمریکا با این ورزش آشنا شده بودند ورزشهای سنتی را رها نموده و به والیبال روی آوردند. ارومیه از دهه ۴۰ در والیبال وارد تیمداری شد.[۹۱] هماکنون از ارومیه با عنوانی چون قطب والیبال ایران[۱۵۲] یا پایتخت والیبال آسیا یاد میکنند.[۱۵۳] همچنین مسابقات جام کنفدراسیون والیبال آسیا ۲۰۱۰ در استادیوم شش هزارنفری غدیر ارومیه برگزار شد.[۱۵۴]
جشنواره جهانی جام تموز
جام تموز هر ساله و با شرکت بازیکنانی از کشور ایران و دیگر کشورها با اقلیت آشوری چون عراق و سوریه در تابستان در شهر ارومیه برگزار میشود.[۱۵۵][۱۵۶][۱۵۷][۱۵۸][۱۵۹]
مراکز درمانی
نخستین بیمارستان، به شیوه نوین، در ارومیه توسط جوزف کاکرن از اعضای میسیون آمریکایی در سال ۱۳۰۰ تأسیس شد. در این بیمارستان علاوه بر خدمات پزشکی، آموزش نیز داده میشد. پس از آن در سال ۱۳۰۴ میسیون خواهران نیکوکار یک درمانگاه در ارومیه ایجاد کرد. چندی بعد جمعیت شیر و خورشید سرخ (حلال احمر فعلی) ارومیه با ابتکار علی اکبر درخشانی پس از تهیه مقدمات و روشن نمودن اذهان اهالی، با سرمایه اولیه چهار ریال که از سوی آیتالله مجتهد عرب باغی پرداخت شد و با کمکهای گسترده مردم، تشکیل شد که در مدت کوتاهی دارای مریضخانه و پستهای سحّی و نیز حمامهایی در شهر و چند قریه اطراف شد. این اولین مریضخانه ایرانی در منطقه بود. تا قبل از آن تنها مریضخانه متعلق به میسیون مذهبی آمریکاییها بود، که وظیقه اصلی خود را در تبلیغات دینی میدیدند. تأسیس مریضخانه ایرانی تأثیر بسیار خوبی روی مردم داشت و باعث شد آنها اعانات خود را به جمعیت مذکور چندین برابر کنند.[۱۶۰]بیمارستان شوروی نیز در سال ۱۳۲۲ شعبهای در ارومیه تأسیس کرد.[۱۶۱]
در سال ۱۳۸۷ خورشیدی تعداد تختهای بیمارستانی موجود شهر ارمیه ۱٬۶۱۲ تخت بوده است که شامل ۹۶۶ تخت در بیمارستانهای دولتی، ۳۸۴ تخت در بیمارستان تحت پوشش تأمین اجتماعی و ۲۶۲ تخت در بیمارستانهای بخش خصوصی است.[۱۶۲] شهر ارومیه یکی از سه مرکز پیوند مغز استخوان در ایران و تنها مرکز پیوند مغز و استخوان در شمالغرب ایران است.[۱۶۳][۱۶۴] همچنین در سال ۱۳۸۷ در ارمیه تعداد ۵۷ آزمایشگاه، ۹۸ داروخانه، ۲۶ مرکز پرتونگاری و ۱۵ مرکز توانبخشی وجود داشته است.[۱۶۵]
بیمارستان شهید عارفیان (سپاه پاسداران انقلاب اسلامی)، بیمارستان رازی (دانشگاهی)، بیمارستان دکتر صولتی (خصوصی)، بیمارستان شفا (خصوصی)، بیمارستان شهید مطهری (دانشگاهی)، بیمارستان ۵۲۳ ارتش (ارتش جمهوری اسلامی ایران)، مرکز آموزشی درمانی امام خمینی (دانشگاهی)، بیمارستان آذربایجان (خصوصی)، بیمارستان آیتالله طالقانی (دانشگاهی)، بیمارستان شهید دکتر قلیپور (دانشگاهی)، بیمارستان سیدالشهدا (دانشگاهی)، و بیمارستان امام رضا (تأمین اجتماعی) از جمله مراکز درمانی شهر ارومیه هستند.[۱۶۶]
رسانهها
صدا و سیما
شبکه استانی آذربایجان غربی در ارومیه به عنوان اولین شبکه محلی در ایران کار خود را از سال ۱۳۴۷ آغاز کرد. این شبکه در ابتدا با ۳ ساعت در روز کار خود را آغاز و تا سال ۱۳۵۱، به میانگین ۷ ساعت برنامه در روز رسید. با ایجاد ایستگاههای تقویت امواج در میاندوآب و سرو به جز خود استان قسمتی از ترکیه و استان آذربایجان شرقی نیز قادر به دریافت امواج این شبکه شدند.[۱۶۷]
نشریهها
اولین نشریه محلی ایران در شهر ارومیه به چاپ رسید. این نشریه آشوری زبان با نام زاهر یرادی باهرا که در زبان آشوری به معنای اشعه روشنای است در سال ۱۲۶۵ قمری برابر ۱۸۴۹ میلادی توسط جاستین پرکینز آمریکایی منتشر شد. این نشریه دومین نشریه بعد کاغذ اخبار در ایران است. در سالهای ۱۳۲۵ قمری (۱۹۰۷ میلادی) تا پایان دوره مشروطه نزدیک به ۱۰۰ نشریه در ارومیه منتشر میشد دوره مشروطیت نشریه فریاد به مدیر مسئولی میرزا حبیب آقازاده و سردبیری محمود غنیزاده در ارومیه به دو زبان ترکی و فارسی و به طرفداری از ترقی ملت و استقلال دولت به طور مشروطیت میپرداخت. اکراد ساکن آذربایجان غربی در این دوره نشریاتی منتشر کردهاند که از مهمترین آنان نشریه کردستان به صاحب امتیازی عبدالرزاق کک بدرخان و مدیر مسئولی اسماعیل سیمیتقو است که به دو زبانهای کردی و ترکی منتشر میشد. به علت جو پلیس و خفقان در دوران پهلوی تنها چهار نشریه در ارومیه منتشر میشدند. پس از انقلاب ایران نشریاتی شروع به کار کردند که در حال حاضر تنها دو عدد از آنها به کارشان ادامه میدهند. اولین روزنامه ارومیه در سال ۱۳۹۰ با نام آراز آذربایجان شروع به کار کرد.[۱۶۸]
گردشگری
بناها
ارومیه دارای بناهای تاریخی متعددی است. ار آنجمله میتوان به عمارت شهربانی ارومیه، عمارت سه گنبد، موزه ارومیه، یخچال ۹ پله، پل باراندوز، کاروانسرای ارومیه، بازار قدیم ارومیه، گرمابه آخوند، ساختمان جهاد دانشگاهی ، ساختمان شهرداری ارومیه و ... اشاره کرد.[۴۶]
-
کتیبه اورارتویی کله شین که در اشنویه یافت شده و در موزه ارومیه نگهداری میشود
مساجد
ارومیه دارای مساجد قدیمی فراوانی است. مسجد جامع ارومیه که گمان بر این است که بر روی ویرانههای یک آتشکده در قرن هفتم هجری قمری ساخته شده است. مسجد سردار، مسجد مناره و مسجد سیدالشهدا از دیگر مساجد تاریخی ارومیه هستند.[۴۶]
کلیساها
بیشتر کلیساهای ارومیه متعلق به آشوریان است هرچند کلیساهای متعلق به ارامنه نیز در ارومیه وجود دارد.[۱۶۹] از مهمترین کلیساهای ارومیه میتوان به کلیسای ننه مریم ، کلیسای ماریوخنه و کلیسای حضرت مریم اشاره کرد.
خانهها
خانههای تاریخی ارومیه که نهایتاً قدمتشان به دوره قاجار میرسد یکی از جاذبههای گردشکری ارومیه محسوب میشوند. خانههای جنرال، خانه انصاری و خانه اتحادیه از آن جملهاند.[۱۷۰] خانه دیزج سیاوش در سال ۱۳۸۷ ثبت ملی شد.[۱۷۱]
دروازهها
شهر ارومیه در گذشته به دلیل موقعیت استراتژیک و ایجاد امنیت هشت دروازه در بیرون شهر داشته است که محل استقرار نیروهای نظامی بودهاند.[۱۷۲] دروازهٔ بالو یا سلماس، دروزاهٔ توپراق قلعه، دروازهٔ سویوق بولاق یا هازاران یا گازوران، دروازهٔ بازار باش، دروازهٔ ارک، دروازهٔ یوردشاه ودروازهٔ نوگچریانو گذر نام این هشت دروازه میباشد.[۱۷۲][۱۷۳]
هتلها
از جمله مراکز اقامتی ارومیه میتوان به موارد زیر اشاره کرد:[۱۷۴]
نام | درجه (تعداد ستاره) | تعداد اتاق |
---|---|---|
آنا | ۵ | ۲۰۰[۱۷۵] |
دنیز | ۵ | ۵۴ |
ساحل | ۴ | ۷۰[۱۷۶] |
پارک | ۴ | ۷۵ |
جهانگردی | ۴ | ۷۴ |
دریا | ۳ | ۴۵ |
مروارید | ۳ | ۳۶ |
آریا | ۳ | ۳۷ |
آذران | ۲ | - |
خرم | ۲ | - |
رضا | ۲ | - |
مجتمع جهانگردی فانوس | ۲ | - |
ارگ | ۱ | - |
تک ستاره | ۱ | - |
غذاهای سنتی
از غذاهای سنتی ارومیه میتوان به دلمهٔ برگ مو، کوفته، یتیمچه و آشهای کشک (قاتیخ) ،عیران و اماج اشاره کرد.[۱۷۷]
شیرینیها
نقل مهمترین سوغات ارومیه است که در انواع بیدمشکی، گردویی، زعفرانی، پستهای و بادامی عرضه میشود. با این حال نقل بیدمشک معروفترین نوع نقل در ارومیه است. این نوع نقل با عرق بیدمشک که محصول خود ارومیه است تهیه میشود. از دیگر عرقیات ارومیه بادرنجبو است که در تهیه شربت از آن استفاده میشود. حلوای گردو و حلوای هویچ از دیگر سوغاتیهای ارومیه است.[۱۷۸][۱۷۹][۱۸۰]
صنایع دستی
صنایع دستی چوبی و ریزهکاری و نازککاری چوب از سوغاتیهای ارومیه است.[۱۷۸]
روابط بینالمللی
شهرهای خواهر
ارومیه با ۳ شهر جهان دارای پیوند خواهرخواندگی است.
نام کشور | شهر خواهرخوانده | |
---|---|---|
ترکیه | ترابوزان[۱۸۱] | |
بلغارستان | وارنا[۱۸۱] | |
ترکیه | ارزروم[۱۸۲] |
پانویس
- ↑ مشکور، نظری به تاریخ آذربایجان، ۴۶.
- ↑ رئیسنیا، آذربایجان در سیر تاریخ ایران از آغاز تا اسلام، ۹۵۷.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ «نتایج سرشماری سال ۱۳۹۰». معاونت برنامه ریزی استانداری خراسان جنوبی (به نقل از مرکز آمار ایران)، ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۲. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۳. بازبینیشده در ۱۲ شهریور ۱۳۹۲.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ ۴٫۳ «معرفی، تاریخچه و آشنایی با شهر ارومیه». دانشگاه صنعتی ارومیه. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۰۲ ژانویه ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۱۸ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ ۵٫۳ «Orumiyeh (Iran)». Britannica Encyclopedia. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۳. بازبینیشده در اوت ۲۰۱۰.
- ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ «تخصیص بودجه 550 میلیارد تومانی شهرداری ارومیه». خبرگزاری فارس، ۹۲/۰۶/۰۹. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۰۲ ژانویه ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۲۰ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «ابقای شهردار ارومیه/ پرویز جلیلی رئیس شورای اسلامی شهر ارومیه شد». خبرگزاری مهر، ۱۳۹۲/۶/۱۲. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۳. بازبینیشده در ۰۶ اکتبر ۲۰۱۳.
- ↑ انجمن پژوهشی ایرانشهر؛ ارومیه: شهر زیبای ادیان و اقوام ایرانی
- ↑ Iran's Lake Urmia Is Drying Up Fast: Treehugger. بازدید: ژوئن ۲۰۱۲.
- ↑ The last Assyrians in Urmia, During the World War one Massacres
- ↑ «آغاز تردید در احیاء دریاچه ارومیه». ندای ارومیه، ٢٦ شهریور ١٣٩٢. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۰۸ آوریل ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۲۵ ژانویه ۲۰۱۴.
- ↑ دولتآبادی، سخنوران آذربایجان، ۱۱۸.
- ↑ «اطلاعات کلی درباره شهر ارومیه». سایت شهر ارومیه. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۰۲ ژانویه ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۲۱ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ ، ارومی.
- ↑ مشکور، نظری به تاریخ آذربایجان، ۴۵.
- ↑ مشکور، نظری به تاریخ آذربایجان، ۴۶.
- ↑ ۱۷٫۰ ۱۷٫۱ Kjeilen، Orumiyeh.
- ↑ ۱۸٫۰۰ ۱۸٫۰۱ ۱۸٫۰۲ ۱۸٫۰۳ ۱۸٫۰۴ ۱۸٫۰۵ ۱۸٫۰۶ ۱۸٫۰۷ ۱۸٫۰۸ ۱۸٫۰۹ ۱۸٫۱۰ ۱۸٫۱۱ ۱۸٫۱۲ ۱۸٫۱۳ ۱۸٫۱۴ ۱۸٫۱۵ ۱۸٫۱۶ URMIYA, Encyclopaedia of Islam
- ↑ «تاریخ غزها (ترکمنها)»، فاروق سومر، مترجم وهاب ولی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، 1390، 122-123
- ↑ Algar، IRAN ix. RELIGIONS IN IRAN (2) Islam in Iran (2.3) Shiʿism in Iran Since the Safavids.
- ↑ بلوکباشی، اصانلو.
- ↑ ۲۲٫۰ ۲۲٫۱ رضا، ارومیّه.
- ↑ رئیسنیا، آذربایجان در سیر تاریخ ایران از آغاز تا اسلام، ۴۵۵–۴۵۶.
- ↑ ۲۴٫۰ ۲۴٫۱ رئیسنیا، آذربایجان در سیر تاریخ ایران از آغاز تا اسلام، ۹۵۶.
- ↑ «محیط زیست ارومیه». شهرداری ارومیه. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۳. بازبینیشده در ۱۰ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ ۲۶٫۰ ۲۶٫۱ ۲۶٫۲ «آب و هوای استان آذربایجان غربی». مرکزاطلاعات شهری ارومیه و استان آذربایجان غربی. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۳. بازبینیشده در ۱۱ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح، فرهنگ جغرافیایی رودهای کشور (جلد ۱)، ۹۳.
- ↑ دهخدا، برده سور.
- ↑ Balland، BĀRĀN.
- ↑ «کاهش 23 درصدی بارش باران در استانهای غرب ایران». کردپرس، ۱۳۹۰/۲/۱۳. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۰۲ ژانویه ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۱۸ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «Weather Information for for Orumiyeh». world weather information service، ۱۳ مارس ۲۰۱۲. بازبینیشده در ۸ آوریل ۲۰۱۴.
- ↑ «زلزله ارومیه عراق و ترکیه را هم لرزاند». پایگاه خبری تحلیلی ندای ارومیه، ۵ مهر ۱۳۹۲. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۳. بازبینیشده در ۱۴ اکتبر ۲۰۱۳.
- ↑ «آخرین زلزلههای بزرگ قرن حاضر در ایران». وبگاه مگایران، به نقل از روزنامه اعتماد، شمارهٔ ۲۴۶۸، صفحهٔ ۹. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۳. بازبینیشده در ۱۳ اکتبر ۲۰۱۳.
- ↑ BERBERIAN، EARTHQUAKES.
- ↑ «زمین لرزه 4 ریشتری ارومیه را لرزاند». سایت خبری تحلیلی عصر ایران، ۲۷ فروردین ۱۳۸۷. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۰۸ آوریل ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۱۴ اکتبر ۲۰۱۳.
- ↑ «زلزله ۶٫۲ ریشتری شمال غرب کشور را لرزاند». تابناک، ۲۱ مرداد ۱۳۹۱. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۳. بازبینیشده در ۱۴ اکتبر ۲۰۱۳.
- ↑ «زمین لرزه در ارومیه». استانداری آذربایجان غربی، ۱۳۹۱/۰۵/۲۱. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۳. بازبینیشده در ۱۴ اکتبر ۲۰۱۳.
- ↑ «زمینلرزه 6/4 ریشتری در ارومیه». دنیای اقتصاد، ۱۳۹۲/۰۷/۰۶. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۳. بازبینیشده در ۱۴ اکتبر ۲۰۱۳.
- ↑ http://www.khabaronline.ir/detail/452606
- ↑ Doerfer، AZERBAIJAN viii. Azeri Turkish.
- ↑ امجدی، کاوه. «زبان کردی، تنها یادگار تمدن ماد». سایت خبری تحلیلی کردتودی، ۱۳۹۱/۱۰/۱۸. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۳. بازبینیشده در ۱۱ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ جلالیمقدم، آسوریان.
- ↑ تفضّلی، آرامی.
- ↑ گنجی، آذربایجان.
- ↑ Amurian، ARMENIANS OF MODERN IRAN.
- ↑ ۴۶٫۰ ۴۶٫۱ ۴۶٫۲ ۴۶٫۳ «ارومیه: شهر زیبای ادیان و اقوام ایرانی». انجمن پژوهشی ایرانشهر، ۱۶ اردیبهشت ۱۳۹۰. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۳. بازبینیشده در ۰۸ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «افزایش 8 هزار متر مربعی فضاهای فرهنگی و مذهبی ارومیه». خبرگزاری مهر، ۱۳۹۱/۳/۱۰. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۰۲ ژانویه ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۲۰ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «ارومیه رنگین کمال اقدام و ادیان و خاستگاه تمدنهای بزرگ بشری است.». استانداری آذربایجان غربی، ۲۷ اکتبر ۲۰۱۲. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۰۲ ژانویه ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۲۰ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ ۴۹٫۰ ۴۹٫۱ ۴۹٫۲ ۴۹٫۳ ، Orūmīyeh.
- ↑ http://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/4884
- ↑ «ایران و قضیه ایران»، جلد ١ ، کرزن جورج ناتانیل، مترجم:وحید مازندرانی غلامعلی، شرکت انتشارات علمی فرهنگی، تهران، ١٣٨٠ ، ص 682
- ↑ معاونت سنجش از دور و جغرافیا، فرهنگ جغرافیایی شهرستانهای کشور: شهرستان ارومیه، ۲۳۹.
- ↑ «ارومیه سرزمین تفاهم و همزیستی مسالمت آمیز». شهرداری ارومیه. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۰۲ ژانویه ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۲۱ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ محمود اِرول قلیچ. «دانشنامه جهان اسلام جلد 1 صفحه 3588». کتابخانه مدرسه فقاهت.
- ↑ نصیرآوا، «باز شناسی یک منبع دست اول برای تاریخ اجتماعی ایران»، فصلنامه گنجینه اسناد، ۱۵–۱۶.
- ↑ «شهر شما چقدر جمعیت دارد؟ +جدول». پارسینه، ۲۷ خرداد ۱۳۹۲. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۲۳ آوریل ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۱۸ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «الگوی مسکن در استان آذربایجانغربی». شبکه اینترنتی آفتاب. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۰۲ ژانویه ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۲۰ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن ۱۳۸۵». درگاه ملی آمار ایران. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۰۲ ژانویه ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۱۸ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «ارومیه بعنوان نوزدهمین شهر تاریخی، فرهنگی و مذهبی ایران ثبت شد». ایسنا، ۱۷ مهر ۱۳۹۱. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۰۲ ژانویه ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۲۲ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «ثبت «ارومیه» به عنوان نوزدهمین شهر ایرانی در کتاب یونسکو». پایگاه خبری آفتاب، ۱۶ شهریور ۱۳۹۱. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۰۲ ژانویه ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۲۲ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ مشکور، نظری به تاریخ آذربایجان، ۴۵.
- ↑ «کاری که «هیتلر» به آلمانیها یاد داده بود». شبکه اطلاعرسانی دنا، ۱۳۹۲/۰۹/۲۴. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۰۲ ژانویه ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۲۰ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «مطالعات مجموعه تفریحی فرهنگی ارومیه». فروشگاه مقاله لاتین با ترجمه فارسی، June 27, 2013. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۰۲ ژانویه ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۲۰ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «اینجا ارومیه است، پاریس ایران؟». روزنامه اعتماد، ۲۳ شهریور ۱۳۸۶. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۰۲ ژانویه ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۲۰ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «سفر به ارومیه، سرزمین آب». خبرخوانی، ۱۸ اسفند ۱۳۹۱. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۰۲ ژانویه ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۲۰ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ ۶۶٫۰ ۶۶٫۱ ۶۶٫۲ «آداب و رسوم مردم آذربایجان غربی». بیتوته. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۰۸ آوریل ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۲۶ ژانویه ۲۰۱۴.
- ↑ «موسیقی مکتب عاشیقی ارومیه ثبت ملی شد». عصر ایران، ۱۳ آبان ۱۳۹۲. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۰۲ ژانویه ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۲۱ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «موسیقی مکتب عاشیقی ارومیه ثبت ملی شد». همآوا، ۹۲/۰۸/۹۲. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۰۲ ژانویه ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۲۱ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «موسیقی "عاشیقی" مکتب ارومیه به عنوان میراث ناملموس ثبت ملی شد». همشهریآنلاین، ۹۲/۰۸/۱۳. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۰۲ ژانویه ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۲۱ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «ʿĀŠEQ». Iranica.
- ↑ ۷۱٫۰ ۷۱٫۱ «انجمن آشوریها و کلدانیهای ایران». کتاب اول. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۰۸ آوریل ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۲۶ ژانویه ۲۰۱۴.
- ↑ PIROYAN، FESTIVALS ix. Assyrian.
- ↑ «ارومیه به پایتخت فرهنگی آذربایجان بدل شود». خبرگزاری مهر، ۱۳۸۹/۰۵/۳۰. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۰۲ ژانویه ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۲۰ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ ۷۴٫۰ ۷۴٫۱ «بازسازی کلی دو سینمای ارومیه/ قدمت سینماها به دهه ۴۰ میرسد». خبرگزاری مهر، ۱۳۹۰/۰۵/۰۴. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۰۸ آوریل ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۲۶ ژانویه ۲۰۱۴.
- ↑ «آذربایجان غربی، دو سال دیگر بدون سالن سینما!». آینا نیوز، ۱۱ شهریور ۱۳۸۸. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۰۸ آوریل ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۲۶ ژانویه ۲۰۱۴.
- ↑ ۷۶٫۰ ۷۶٫۱ ۷۶٫۲ ۷۶٫۳ «در سینماهای استان، مگس هم پر نمیزند!». ندای ارومیه، ١٥ بهمن ١٣٩١. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۲۳ آوریل ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۲۶ ژانویه ۲۰۱۴.
- ↑ «برنامه سینماهای ارومیه». urmiabook. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۰۸ آوریل ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۲۶ ژانویه ۲۰۱۴.
- ↑ «تنها سه سینما در آذربایجان غربی دایر است/ تعطیلی ۱۳ سینما». خبرگزاری مهر، ۱۳۹۱/۵/۲۳. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۰۸ آوریل ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۲۶ ژانویه ۲۰۱۴.
- ↑ «یگانه، خواجه امیری و کامکارها روی صحنه میروند». بانی فیلم آنلاین، ۱۳۹۲/۷/۲. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۰۸ آوریل ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۲۶ ژانویه ۲۰۱۴.
- ↑ «تعطیلی 50 درصد سینماهای کشور». سایت خبری تحلیلی همصدا، ۱۶ مرداد ۱۳۸۹. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۰۸ آوریل ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۲۶ ژانویه ۲۰۱۴.
- ↑ «احیای ۲۲ سینما توسط هلال احمر». سازمان جوانان جمعیت هلال احمر، ۲۲ دی ۱۳۸۹. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۰۸ آوریل ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۲۶ ژانویه ۲۰۱۴.
- ↑ «سینما تربیت ارومیه احیا میشود». خبرگزاری فارس، 91/03/07. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۰۸ آوریل ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۲۶ ژانویه ۲۰۱۴.
- ↑ «18 هزار نفر در کتابخانههای عمومی ارومیه عضویت دارند». خبرگزاری جمهوری اسلامی، ۱۳۹۲/۰۹/۱۴. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۰۲ ژانویه ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۱۸ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «ساختمان شهرداری». شهرداری ارومیه. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۳. بازبینیشده در ۰۸ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «آیا میدانید شهرداریهای ایران چه سالی تأسیس شدهاند؟». recordhayeiran. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۳. بازبینیشده در ۰۸ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «مهمت بولوت سرکنسول جدید ترکیه در ارومیه، با استاندار دیدار کرد». وبگاه خبری عصرامید. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۳. بازبینیشده در ۲۱ سپتامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «گشایش سر کنسولگری عراق در شهر ارومیه تصویب شد». کردپرس، ۱۳۹۰/۶/۲۵. بازبینیشده در ۲۱ سپتامبر ۲۰۱۳.
- ↑ Gaunt، Massacres, Resistance, Protectors: Muslim-Christian Relations in Eastern Anatolia during World War I، 103.
- ↑ تفرشی، مجید. «در شکار فرصت؛ گوشههایی از تاریخ کنسولگریهای بریتانیا در ایران». خبرگزاری آنا، ۱۹/مرداد/۱۳۹۳. بازبینیشده در ۰۱ اکتبر ۲۰۱۴.
- ↑ «کنسول در شرق». روزنامه دنیای اقتصاد، 12/12/86. بازبینیشده در ۰۱ اکتبر ۲۰۱۴.
- ↑ ۹۱٫۰ ۹۱٫۱ «مروری بر تاریخ صد ساله والیبال اورمیه». جامعه مجازی والیبال ایران، ۶ مرداد ۱۳۹۲. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۲۳ آوریل ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۰۶ اکتبر ۲۰۱۳.
- ↑ ۱۹۹۶، Lake Urmia.
- ↑ ۲۰۱۳، NATIONAL PARKS OF IRAN.
- ↑ انزلی، حسن، «اورمیه در گذر زمان»، صص ۴۶۴–۴۶۶.
- ↑ «تخصیص بودجه 550 میلیارد تومانی شهرداری ارومیه». خبرگزاری فارس، ۹۲/۰۶/۰۹. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۰۲ ژانویه ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۱۸ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ ، بیمارستان.
- ↑ «نسبت استاد به دانشجوی دانشگاه آزاد ارومیه رضایت بخش نیست». باشگاه خبرنگاران، ۱۱ آذر ۱۳۹۲. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۳. بازبینیشده در ۰۸ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «۲۲ هزار دانشجو در دانشگاه ارومیه تحصیل میکنند». خبرگزاری نسیم، ۱۶/آذر/۱۳۹۲. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۳. بازبینیشده در ۰۸ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «تعداد دانشجوی دانشگاه صنعتی ارومیه به 1800 نفر رسیده است». خبرگزاری فارس، ۱۳۹۲/۰۵/۲۱. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۰۲ ژانویه ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۱۸ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ ۱۰۰٫۰ ۱۰۰٫۱ «حوزه علمیه ارومیه». پرتال جامع مرکز مدیریت حوزه علمیه استان آذربایجان غربی. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۰۸ آوریل ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۲۷ ژانویه ۲۰۱۴.
- ↑ «اردوی علمی- تفریحی علما و طلاب علوم دینی منطقهٔ ارومیه برگزار شد». پایگاه جماعت دعوت و اصلاح ایران، 1391/04/03. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۰۸ آوریل ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۲۷ ژانویه ۲۰۱۴.
- ↑ «آغاز نامنویسی در حوزه علمیه تازه تأسیس زینب کبری ارومیه». خبرگزاری رسا، ۱۳۹۲/۹/۲۴. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۰۸ آوریل ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۲۷ ژانویه ۲۰۱۴.
- ↑ «خطر آلودگی هوا ارومیه را تهدید میکند». خبرگزاری فارس، ۹۱/۱۲/۰۶. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۳. بازبینیشده در ۰۸ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «هوای ارومیه در شرایط ناسالم قرار گرفت». خبرگزاری مهر، ۱۳۹۲/۹/۶. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۳. بازبینیشده در ۰۸ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «آلودگی هوا در ارومیه 10برابر حد مجاز». آینا نیوز، ۲۳ اردیبهشت ۱۳۹۰. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۳. بازبینیشده در ۰۸ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «زنگ هشدار آلودگی هوا در ارومیه هم نواخته شد». عصر ایران، ۰۳ بهمن ۱۳۸۹. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۳. بازبینیشده در ۰۸ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «ارومیه، بهشت ایران و دروازه تمدنها». دی نیوز، ۱۶ آذر ۱۳۹۰. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۰۲ ژانویه ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۲۳ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «شهردوم پر ترافیک ایران». همشهری آنلاین، ۲۶ آذر ۱۳۹۲. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۰۲ ژانویه ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۲۳ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ ۱۰۹٫۰ ۱۰۹٫۱ ۱۰۹٫۲ ۱۰۹٫۳ ۱۰۹٫۴ ۱۰۹٫۵ ۱۰۹٫۶ ۱۰۹٫۷ ۱۰۹٫۸ ۱۰۹٫۹ «ترافیک ارومیه، گرهی که هر روز کورتر میشود». خبرگزاری جمهوری اسلامی، ۱۳۹۲/۰۴/۱۰. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۰۲ ژانویه ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۲۳ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «ترافیک ارومیه نتیجه بیتوجهی مسئولان/ ساختار شهرداری اصلاح شود». اروم نیوز، ٢٢ تیر ١٣٩١. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۰۲ ژانویه ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۲۳ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «آغاز اجرای طرح BRT در ارومیه/ تسریع در روند تردد مسیرهای ترافیکی». اروم نیوز، ١٧ مرداد ١٣٩١. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۰۲ ژانویه ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۲۳ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «طرح انتقال پادگان خیابان امام ارومیه مصوبهای تنها برروی کاغذ». اروم نیوز، ٥ مهر ١٣٩١. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۰۲ ژانویه ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۲۳ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ ۱۱۳٫۰ ۱۱۳٫۱ «احوال ترافیک ارومیه رو به بهبودی/ امتداد خیابان امام بالاخره بازگشایی میشود». اروم نیوز، ۳۰ مهر ۱۳۹۲. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۰۲ ژانویه ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۲۳ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «ترافیک سنگین خیابان دانشکده همزمان با بازگشایی مدارس». اروم نیوز، ١٥ مهر ١٣٩١. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۰۲ ژانویه ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۲۳ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «پروزههای روگذر ارومیه میزان ترافیک را 50 درصد کاهش داده است». ایسنا، ۱۳۹۲/۰۹/۱۱. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۰۲ ژانویه ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۲۳ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «تأکید فرماندار ارومیه بر لزوم نگاه جامع به مقوله ترافیک شهر». روزنامه اطلاعات، ۱۴ آبان ۱۳۹۲. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۰۲ ژانویه ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۲۳ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «سی متری بعد از سی سال؟». بوکان پرس، ۳۰ بهمن ۱۳۹۱. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۰۲ ژانویه ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۲۳ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ ۱۱۸٫۰ ۱۱۸٫۱ ۱۱۸٫۲ «۲۵هزار حاشیهنشین در ارومیه ساماندهی شدند». تابناک، ۵ دی ۱۳۹۰. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۰۲ ژانویه ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۲۳ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «رئیس شورای شهر: ارومیه با افزایش حاشیهنشینی روبروست». ایسنا، ۲ دی ۱۳۹۲. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۰۲ ژانویه ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۲۳ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ ۱۲۰٫۰ ۱۲۰٫۱ . روزنامه خراسان. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۰۲ ژانویه ۲۰۱۴. http://www.webcitation.org/6MKTwj2og. بازبینیشده در ۲۳ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «مهاجرت و حاشیه نشینی، مهمترین عامل تخریب زمینهای کشاورزی است». روزنامه اطلاعات، ۲۵ آبان ۱۳۹۲. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۰۲ ژانویه ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۲۳ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «افزایش جرایم در مناطق حاشیه نشین». باشگاه خبرنگاران، ۰۴ شهریور ۱۳۹۱. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۰۲ ژانویه ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۲۳ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «روند مهاجرپذیری شهر ارومیه افزایش چشمگیری داشته است». ایسنا، ۱۹ مهر ۱۳۹۳. بازبینیشده در ۱۱ اکتبر ۲۰۱۴.
- ↑ مبارکی، «ارائهٔ الگوی بهینهٔ گسترش کالبدی- فضایی شهر ارومیه»، ۸۶–۸۰.
- ↑ «سفر به ارومیه، سرزمین آب». برترینها، ۱۸ اسفند ۱۳۹۱. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۰۸ آوریل ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۱۸ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ مبارکی، «ارائهٔ الگوی بهینهٔ گسترش کالبدی- فضایی شهر ارومیه»، ۸۶–۸۰.
- ↑ «شهرداری ارومیه». گروه مشاوران پنکو. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۳. بازبینیشده در ۰۸ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «افزایش تعداد مناطق شهری شهرداری ارومیه». خبرگزاری فارس، ۹۰/۰۶/۲۶. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۳. بازبینیشده در ۰۸ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «سرانه فضای سبز برای هر ارومیهای 8 و نیم متر مربع است». عصر ایران، ۰۶ آبان ۱۳۹۲. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۳. بازبینیشده در ۰۷ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «ایرانگردی و جهانگردی». وبگاه مسافت شهرهای ایران. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۳. بازبینیشده در ۰۸ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «با اکسیژنترین شهر ایران مهیای حضور شماست». باشگاه خبرنگاران، ۳۰ بهمن ۱۳۹۱. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۳. بازبینیشده در ۰۸ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «آشنایی با فرودگاه بینالمللی ارومیه». همشهری آنلاین، ۱۳۹۱/۱۲/۹. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۳. بازبینیشده در ۰۴ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «برنامه پروازهای فرودگاه بینالمللی ارومیه». فرودگاه ارومیه، ۱۳۹۲/۶/۲۲. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۳. بازبینیشده در ۰۴ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «پروازهای خارجی فرودگاه ارومیه». فرودگاه ارومیه. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۳. بازبینیشده در ۰۴ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «نخستین پرواز مستقیم ارومیه به مقصد دبی در فرودگاه شهرستان ارومیه». خبرگزاری فارس، ۱۳۸۷/۹/۸. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۳. بازبینیشده در ۰۴ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «برنامه پروازهای فرودگاه بینالمللی ارومیه». اداره کل فرودگاههای استان آذربایجان غربی، ۱۳۹۲/۰۶/۲۳. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۳. بازبینیشده در ۱۱ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «خط پرواز ارومیه اربیل عراق برقرار شد». کردپرس، ۱۳۹۱/۱۲/۲۱. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۳. بازبینیشده در ۱۱ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ ۱۳۸٫۰ ۱۳۸٫۱ ۱۳۸٫۲ «راهآهن ارومیه–مراغه امسال هم به نتیجه نمیرسد». تابناک، ۰۹ شهریور ۱۳۹۲. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۰۸ آوریل ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۲۳ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ راه آهن ارومیه خرداد ماه سال آینده افتتاح میشود%0A%09%09%09%09%09%09%09 «ایستگاه راه آهن ارومیه خرداد ماه سال آینده افتتاح میشود». کردپرس، ۴ اسفند ۱۳۹۱. بازبینیشده در ۲۳ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «ترمینال جدید ارومیه به وسعت 18 هکتار احداث میشود». خبرگزاری فارس، ۸۸/۰۸/۰۲. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۳. بازبینیشده در ۰۸ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «ساخت ترمینال مرکزی شهر ارومیه از مهمترین برنامههای شورای چهارم». روزنامه آراز آذربایجان (روزنامه)، ۲۸ مهر ۱۳۹۲. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۳. بازبینیشده در ۰۸ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «ترمینال سفرهای جادهای ارومیه شبانهروزی شد». سایت تحلیلی خبری عصر امید. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۳. بازبینیشده در ۰۸ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «معرفی سازمان پایانههای مسافربری». سازمان پایانههای مسافربری ارومیه، ۲۰۱۱-۰۷-۲۰. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۳. بازبینیشده در ۰۸ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «طرح احداث خط BRT ارومیه هفته دولت کلنگ زنی میشود». خبرگزاری مهر، ۱۳۹۲/۴/۲۲. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۳. بازبینیشده در ۰۴ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «کلنگ زنی طرح احداث خط BRT ارومیه». عصر ایران، ۲۹ تیر ۱۳۹۲. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۳. بازبینیشده در ۰۴ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «بازدید میدانی و بررسی مسیر اتوبوس تندرو در ارومیه». فرمانداری ارومیه، ۱۳۹۲/۶/۲۷. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۳. بازبینیشده در ۰۴ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «بررسی مطالعات خط یک اتوبوس تندرو (BRT) شهر ارومیه در صحن شورا تشکیل گردید». شورای شهر ارومیه، ۱۳۹۲/۵/۷. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۳. بازبینیشده در ۰۴ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «طرح اتوبوس تندرو، نقش مهمی در کاهش ترافیک ارومیه دارد». ایرنا، ۱۳۹۲/۴/۲۹. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۳. بازبینیشده در ۰۴ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «مدیرعامل تاکسیرانی ارومیه خبر داد فعالیت بیش از 7000 تاکسی در ارومیه». خبرگزاری فارس، ۹۲/۰۶/۱۲. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۳. بازبینیشده در ۱۲ اکتبر ۲۰۱۳.
- ↑ «اماکن ورزشی موجود شهرستان ارومیه». اداره کل ورزش و جوانان آذربایجان غربی. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۲۳ آوریل ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۱۸ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «جدول لیگ دسته سوم فوتبال فصل ۹۲–۹۳». پایگاه خبری تحلیلی ورزش استان مازنداران. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۲۳ آوریل ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۱۸ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «مصاف قعرنشین و صدرنشین در قطب والیبال ایران / ادامه میزبانی ارومیه در سکوت مطلق». باشگاه خبرنگاران، ۲۷ دی ۱۳۹۱. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۲۳ آوریل ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۰۶ اکتبر ۲۰۱۳.
- ↑ «استاندار آذربایجان غربی: اورمیه پایتخت والیبال آسیا». راوی نیوز، ۰۴ مهر ۱۳۹۱. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۳. بازبینیشده در ۰۶ اکتبر ۲۰۱۳.
- ↑ «مسابقات والیبال کاپ آسیا در ارومیه برگزار میشود». بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۳. بازبینیشده در ۱۷ خرداد ۱۳۹۲.
- ↑ «جشنواره بینالمللی فرهنگی ورزشی جام تموز آشوریان جهان در ارومیه برگزار میشود». خبرگزاری جمهوری اسلامی، 09/05/1393. بازبینیشده در ۱۸ اکتبر ۲۰۱۴.
- ↑ «آذربایجان غربی نماد تعامل ادیان و مذاهب/ جشنواره جام تموز در ارومیه آغاز شد». خبرگزاری مهر، ۱۳۹۳/۵/۱۳. بازبینیشده در ۱۸ اکتبر ۲۰۱۴.
- ↑ «مسابقات جام تموز آشوریان با معرفی تیمها و نفرات برتر پایان یافت». روزنامه اطلاعات، ۲۲ مرداد ۱۳۹۳. بازبینیشده در ۱۸ اکتبر ۲۰۱۴.
- ↑ «جشنواره جهانی جام تموز آشوریان در ارومیه آغاز شد». روزنامه جمهوری اسلامی، 14/05/1393. بازبینیشده در ۱۸ اکتبر ۲۰۱۴.
- ↑ «افتتاحیه جشنواره تموز اورمیه». رادیو آشوری ارومیه، 07 مرداد 1391. بازبینیشده در ۱۸ اکتبر ۲۰۱۴.
- ↑ خاطرات سرتیپ علی اکبر درخشانی، نشر صفحه سفید، تهران، ۱۳۸۶، ٢٢٦-٢٢٧
- ↑ سجادی، بیمارستان.
- ↑ «سالنامه آماری سال ۱۳۸۷:تعداد مؤسسات درمانی فعال و تختهای موجود در آنها بر حسب وضعیت حقوقی». سازمان مدیریت وبرنامه ریزی کشور (سازمان مدیریت وبرنامه ریزی آذربایجان غربی). بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۲۳ آوریل ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۲۵ ژانویه ۲۰۱۴.
- ↑ «ایران با سالی 400 پیوند جزء سه کشور برتر دنیا در پیوند مغز استخوان است». روزنامه رسالت، ۲۹ مهر ۱۳۹۱. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۲۳ آوریل ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۲۵ ژانویه ۲۰۱۴.
- ↑ «آذربایجان غربی سومین قطب پیوند مغز و استخوان در کشور است». ایسنا، ۹ آذر ۱۳۸۹. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۲۳ آوریل ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۲۵ ژانویه ۲۰۱۴.
- ↑ «سالنامه آماری سال ۱۳۸۷:تعداد آزمایشگاه، داروخانه، مراکز پرتونگاری و توانبخشی استان». سازمان مدیریت وبرنامه ریزی کشور (سازمان مدیریت وبرنامه ریزی آذربایجان غربی). بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۲۳ آوریل ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۲۵ ژانویه ۲۰۱۴.
- ↑ «لیست بیمارستانها». وبگاه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۲۳ آوریل ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۲۵ ژانویه ۲۰۱۴.
- ↑ «تاریخچه رادیو و تلویزیون در ایران». کانون فرهنگی ایرانیان کانادا. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۳. بازبینیشده در ۰۶ اکتبر ۲۰۱۳.
- ↑ «ارومیه فعال در حوزه مطبوعات/ انتشار اولین نشریه شهرستانی در ارومیه». خبرگزاری مهر، ۱۳۹۱/۷/۱۶. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۳. بازبینیشده در ۰۶ اکتبر ۲۰۱۳.
- ↑ «آذربایجان غربی سرزمین کلیساهای کهن/ سفر به مهد ادیان و مذاهب». خبرگزاری مهر، ۳۰ اسفند ۱۳۹۱. بازبینیشده در ۱۱ نوامبر ۲۰۱۴.
- ↑ «خانههای تاریخی آذربایجان غربی تماشاگه قدمت و زیبایی». اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان آذربایجان غربی، ۱۱ فروردین ۱۳۹۲. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۳. بازبینیشده در ۰۸ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «خانه اربابی روستای دیزج سیاوش ارومیه ثبت ملی شد». بولتن نیوز، ۱۰ دی ۱۳۸۷. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۳. بازبینیشده در ۰۸ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ ۱۷۲٫۰ ۱۷۲٫۱ «دروازهها و گورستانهای تاریخی ارومیه و محل فعلی آنها». باشگاه خبرنگاران، ۲۲ تیر ۱۳۹۱. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۲۳ آوریل ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۲۴ ژانویه ۲۰۱۴.
- ↑ «نائب رئیس شورای اسلامی شهر ارومیه: هشت دروازه شهر با تلفیقی از هنر معماری قدیم و معاصر احداث میشود». شهرداری ارومیه، ۲۶ آذر ۱۳۹۲. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۲۳ آوریل ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۲۴ ژانویه ۲۰۱۴.
- ↑ «لیست هتلهای استان آذربایجان غربی». سایت هتلداران ایران. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۲۳ آوریل ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۲۰ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «هتل 5 ستاره آنا در ارومیه تا 6 ماه آینده افتتاح میشود». خبرگزاری مهر، ۱۳۹۱/۸/۱۸. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۲۳ آوریل ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۲۰ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «جزئیات هتل ساحل ارومیه». مرکز بینالمللی رزرو هتل. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۲۳ آوریل ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۲۰ دسامبر ۲۰۱۳.
- ↑ «غذاهای محلی ارومیه». oromieh.com. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۳. بازبینیشده در ۰۶ اکتبر ۲۰۱۳.
- ↑ ۱۷۸٫۰ ۱۷۸٫۱ «آشنایی با سوغاتیهای استان آذربایجانغربی». همشهری آنلاین، ۲۳ آذر ۱۳۹۱. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۳. بازبینیشده در ۰۶ اکتبر ۲۰۱۳.
- ↑ «سوغاتیهای معروف ارومیه». oromieh.com. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۳. بازبینیشده در ۰۶ اکتبر ۲۰۱۳.
- ↑ «شیرینی کام مسافران با نقل ارومیه». ایسنا، ۳۱ مرداد ۱۳۹۱. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۳. بازبینیشده در ۰۶ اکتبر ۲۰۱۳.
- ↑ ۱۸۱٫۰ ۱۸۱٫۱ «کدام شهرهای جهان با هم خواهر و برادرند؟». پایگاه خبری هنر نیوز، ۵ بهمن ۱۳۹۰. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۳. بازبینیشده در ۰۴ اکتبر ۲۰۱۳.
- ↑ «خواهر خواندگی اورمیه و ارزروم ترکیه/اشتراکات زبانی و تاریخی پلهای برای توسعه و پیشرفت». پایگاه خبری دورنا نیوز، ۱۳۹۳ شهریور ۲۴. بازبینیشده در ۱۳۹۳/۶/۲۴.
منابع
- رضا، عنایتالله. «ارومیّه». در دانشنامه ایران. ۱۳۸۶.
- نصیرآوا، میاخشی خانم. «باز شناسی یک منبع دست اول برای تاریخ اجتماعی ایران (نسخه خطی دفتر مفصل لوای ارومیه و خلخال)». فصلنامه گنجینه اسناد سال بیست و سوم، ش. ۹۰ (۱۳۹۲). بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۲۳ آوریل ۲۰۱۴.
- گنجی، محمد حسن. «آذربایجان». در دانشنامه بزرگ اسلامی. ۲۰۱۳. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۲۷ آوریل ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۲۲ اکتبر ۲۰۱۳.
- سجادی، صادق. «بیمارستان». در دانشنامه جهان اسلام. ۲۰۱۳. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۲۷ آوریل ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۲۲ اکتبر ۲۰۱۳.
- بلوکباشی، علی. «اصانلو». در دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. ۱۳۷۷. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۲۷ آوریل ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۲۰ دسامبر ۲۰۱۳.
- امیراحمدیان، بهرام. «تقسیمات کشوری». در دانشنامه جهان اسلام. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۲۷ آوریل ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۴ دسامبر ۲۰۱۳.
- دهخدا، علیاکبر. «برده سور». در لغتنامه دهخدا. ۲۰۱۳. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۲۷ آوریل ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۴ دسامبر ۲۰۱۳.
- دهخدا، علیاکبر. «ارومی». در لغتنامه دهخدا. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۲۷ آوریل ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۲۱ دسامبر ۲۰۱۳.
- جلالیمقدم، مسعود. «آسوریان». در دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. ۲۰۱۳. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۲۷ آوریل ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۱۱ دسامبر ۲۰۱۳.
- تفضّلی، احمد. «آرامی». در دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. ۲۰۱۳. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۲۷ آوریل ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۱۱ دسامبر ۲۰۱۳.
- پور احمد، احمد. «ویژگیها و توزیع جغرافیایی بازسازی مناطق جنگزده استان آذربایجان غربی». دو ماهنامه بررسیهای تاریخی، ش. ۱۵۰ (۱۳۷۸): ۵۵ تا ۶۹. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۲۳ آوریل ۲۰۱۴.
- مبارکی، امید. «ارائهٔ الگوی بهینهٔ گسترش کالبدی- فضایی شهر ارومیه». جغرافیا و توسعه، ش. ۳۲ (۱۳۹۲): ۷۵ تا ۸۸. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۲۳ آوریل ۲۰۱۴.
- دیهیم، محمد. تذکره شعرای آذربایجان. تبریز: انتشارات آذرابادگان، ۱۳۶۷. شابک ۹۶۴-۹۰۳۴۲-۱-۸.
- رئیسنیا، رحیم. آذربایجان در سیر تاریخ ایران از آغاز تا اسلام. تهران: انتشارات مبنا، ۱۳۷۸. شابک ۹۶۴-۹۹۴۴-۰۰-۷.
- دولتآبادی، عزیز. سخنوران آذربایجان. تبریز: انتشارات ستوده، ۱۳۹۰. شابک ۹۶۴-۹۱۰۱۹-۴-۲.
- مشکور، محمدجواد. نظری به تاریخ آذربایجان. تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، ۱۳۷۵.
- بابایی نیولویی، علی. نامآوران اورمیه. تهران، تبریز: تکدرخت، اختر، ۱۳۸۹. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۵۵۵۹-۲۹-۳.
- معاونت سنجش از دور و جغرافیا، (اداره کل جغرافیایی). فرهنگ جغرافیایی شهرستانهای کشور: شهرستان ارومیه. تهران: سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح، ۱۳۷۸. شابک ۹۶۴-۶۳۸۳-۳۸.
- سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح، اداره کل جغرافیایی. فرهنگ جغرافیایی رودهای کشور. تهران: سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح، ۱۳۸۱. شابک ۴۹۶۴-۸۴۰۸۸۴۶-۷.
- Amurian, A.. “ARMENIANS OF MODERN IRAN”. In Encyclopædia Iranica. 15 Dec 1986. Archived from the original on 27 April 2014. Retrieved 15 Dec 2013.
- BERBERIAN, MANUEL. “EARTHQUAKES”. In Encyclopædia Iranica. 15 Dec 1996. Archived from the original on 27 April 2014. Retrieved 17 Nov 2013.
- “Orūmīyeh”. In Encyclopædia britannica. Dec. Archived from the original on 15 Dec 2013. Retrieved 21 Dec 2013.
- Hassanpour, Amir. “DIMDIM”. In Encyclopædia Iranica. 15 Dec 1996. Archived from the original on 15 Dec 2013. Retrieved 21 Nov 2013.
- Ehlers, Eckhart. “Lake Urmia”. In Encyclopædia Iranica. 05 Feb 1996. Archived from the original on 27 April 2014. Retrieved 20 Dec 2013.
- Firouz, Eskandar. “NATIONAL PARKS OF IRAN”. In Encyclopædia Iranica. 28 Jan 2013. Archived from the original on 27 April 2014. Retrieved 20 Nov 2013.
- PIROYAN, WILLIAM. “FESTIVALS ix. Assyrian”. In Encyclopædia Iranica. 15 Dec 1999. Archived from the original on 27 April 2014. Retrieved 17 Nov 2013.
- Algar, Hamid. “IRAN ix. RELIGIONS IN IRAN (2) Islam in Iran (2.3) Shiʿism in Iran Since the Safavids”. In Encyclopædia Iranica. 15 Dec 2006. Archived from the original on 27 April 2014. Retrieved 04 Dec 2013.
- Doerfer, G. “AZERBAIJAN viii. Azeri Turkish”. In Encyclopædia Iranica. 15 Dec 1988. Archived from the original on 27 April 2014. Retrieved 07 Dec 2013.
- Balland, D. “BĀRĀN”. In Encyclopædia Iranica. 15 Dec 1988. Archived from the original on 27 April 2014. Retrieved 10 Dec 2013.
- «URMIYA». در Encyclopaedia of Islam. ویرایش 2nd Edition. Brill Academic Publishers. ISBN 90-04-13974-5, 9789004139749.
- Kjeilen, Tore. “Orumiyeh”. In Looklex Encyclopaedia. 15 Dec 1996. Archived from the original on 27 April 2014. Retrieved 18 Des 2013.
- Gaunt, David. Massacres, Resistance, Protectors: Muslim-Christian Relations in Eastern Anatolia during World War I. New York: Gorgias Press, 2006. ISBN 1593333013.
پیوند به بیرون
در پروژههای خواهر میتوانید در مورد ارومیه اطلاعات بیشتری بیابید.
در میان کتابها از ویکیکتاب
در میان گفتاوردها از ویکیگفتاورد
در میان متون از ویکینبشته
در میان تصویرها و رسانهها از ویکیانبار
در میان خبرها از ویکیخبر
در میان سفرنامهها از ویکیسفر
- پرتال شهرداری ارومیه
- نقشه ارومیه
- رضائیه در واژهنامهٔ اینترنتی واژه
|