یاسوناری کاواباتا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو
یاسوناری کاواباتا
Yasunari Kawabata 1938.jpg
سال ۱۹۳۸
زمینهٔ کاری رمان، داستان کوتاه
زادروز ۱۱ ژوئن ۱۸۹۹(۱۸۹۹-06-۱۱)
اوزاکا، ژاپن
مرگ ۱۶ آوریل ۱۹۷۲ میلادی (۷۲ سال)
زوشی، کاناگاوا، ژاپن
ملیت  ژاپن
علت مرگ خودکشی بوسیله گاز
پیشه نویسنده
سال‌های نویسندگی (۱۹۷۲–۱۹۲۴)
کتاب‌ها آوای کوهستان
رقاصه ایزوالگو:خانهٔ خوبرویان خفته
دانشگاه امپراتوری توکیو

یاسوناری کاواباتا (به ژاپنی: 川端 康成) (زاده ۱۸۹۹ - درگذشته ۱۹۷۲) نخستین ژاپنی برندهٔ جایزه ادبیات نوبل است.

زندگی‌نامه[ویرایش]

او در کودکی (تا ۹ سالگی) خویشاوندان خود از جمله مادر، پدر مادربزرگ و تنها خواهرش را از دست داد؛ که دلیل حس انزوا و درون مایه مرگ در اکثر آثارش را همین یتیمی زودهنگام دانسته‌اند.

او در سال ۱۹۲۴ از دانشگاه امپراتوری توکیو در رشته ادبیات فارغ‌التحصیل شد. اولین اثر موفق او (رقاصه ایزو) را در سال ۱۹۲۵ به چاپ رسید.

در سال ۱۹۴۵ یکی از بهترین آثارش (آوای کوهستان) را نوشت و در سال ۱۹۶۸ موفق به دریافت جایزه نوبل شد. دربارهٔ خودکشی یوکیو میشیما دوست نزدیک خود گفت: «هرچه هم انسان از جهان بیگانه باشدخودکشی راه حل نیست. هر چه آدمی که خودکشی کرده در خور ستایش باشد باز هم بسیار دور تر از قدیسان جای دارد.»

وی که سال‌ها از ضعف جسمانی شدید رنج می‌برد در ۱۶ آوریل ۱۹۷۲ در شهر زوچی به وسیله گاز خودکشی کرد.

آثار ترجمه شده به فارسی[ویرایش]

منابع[ویرایش]