کردکوی
| کردکوی | |
|---|---|
| کشور |  ایران |
| استان | گلستان |
| شهرستان | کردکوی |
| بخش | مرکزی |
| نام(های) قدیمی | توسکان، نیم‌مردان، میان‌کلا، جمشیدآباد، کردخیل، تمیشه، کردمحله |
| مردم | |
| جمعیت | ۳۸،۲۴۶ تن [۱] |
| جغرافیای طبیعی | |
| ارتفاع از سطح دریا | ۵۰ متر |
| اطلاعات شهری | |
| شهردار | علی اکبر بسطامی |
| وبگاه | شهرداری کردکوی |
کُردکوی شهری در غرب استان گلستان، در شمال ایران است. این شهر مرکز شهرستان کردکوی است و در ۲۹ کیلومتری گرگان واقع است.
جمعیت شهر کردکوی در سرشماری سال ۱۳۹۰ برابر با ۳۸،۲۴۶ نفر بوده‌است.[۱]
محتویات
پیشینه تاریخی[ویرایش]
کردکوی در مجاورت تمیشه باستان قرار دارد که در افسانه‌های شاهنامه بنای آن را به فریدون پسر آبتین نسبت داده‌اند. نادر شاه افشار پس از شکست توپال عثمان پاشا و گرفتن بغداد،در هنگام گذر از اورامانات، از شهر پاوه طایفه‌های کیانی و از شهر زور عراق طایفه عاقلی( عقیلی) که نام کوهی در اطراف دربند خان عراق است را به دلیل اینکه تیراندازان ماهر و باروت سازان توانایی بودند ، برای تجهیز سپاه خود و دفع ترکمن‌ها، که به مازندران و استرآباد حمله می‌کردند،به این ناحیه کوچ داد که این طوایف در محلی نزدیکی استرآباد که امروزه کردکوی نامیده می‌شود، ساکن شدند.طایفه الوند کیا از همدان و بخش‌هایی از کرمانشاه که در حاشیه الوند و رشته کوه زاگرس قرار دارد و طایفه‌های منوچهری و کردرستمی از اورامانات و طایفه صباغیان از کرمانشاه توسط نادر شاه به کردمحله کوچ داده شدند. در زمان قاجار، برخی از طوایف کرد عراق هم که برای مقابله با افغان‌ها توسط نادرشاه به کاشان و اصفهان کوچانیده شده بودند، به کردمحله مهاجرت کردند.
این سرزمین تا ۱۹ تیر ۱۳۱۹ به کردمحله مشهور بوده که در این روز نام کردمحله به کردکوی تغییر داده شد. نزدیک به چند سده از کوچ کردهای اورامانات به این ناحیه می‌گذرد و این سرزمین امروزه دچار دگرگونیهای گسترده در حوزه فرهنگ، زبان و جمعیت شده است. به گونه‌ای که دیگر نه کسی به کردی سخن می‌گوید و نه جمعیت آن یکدست و بکر باقی مانده است. در دوره‌های گوناگون، به ویژه اواخر قاجار، این ناحیه، به دلیل آب و هوا و خاک مناسبی که برای کشاورزی داشت، مهاجران بسیاری را از نواحی گوناگون کشور، به ویژه سیستان، خراسان و شهر‌هایی از مازندران پذیرفته است که در دگرگونی فرهنگ و زبان مردم آن بی تاثیر نبوده است. [۲]
زبان[ویرایش]
امروزه زبان گفتاری مردم کردکوی، زبان مازندرانی است[نیازمند منبع] با این حال اکثر مردم کردکوی فارسی نیز می‌دانند.
دیدنی‌ها[ویرایش]
آثار باستانی کردکوی: میل رادکان کردکوی، جاده شاه عباسی، دیوار و شهر تمیشه.
جاذبه‌های مذهبی کردکوی: امامزاده طاهر و ابراهیم در روستای النگ، زیارتگاه معصوم زاده سبز پوش در حدود بالاجاده، امامزاده مجید در شهر کردکوی، امامزاده روشن آباد، امامزاده چهارکوه،امامزاده محمد در محله ی بالابلوک.
جاذبه‌های طبیعی کردکوی: منطقه حفاظت شده جهان نما، دهکده ییلاقی درازنو، روستای ییلاقی یزدان محله، پارک جنگلی کردکوی، آبشار دوآب (دِاُو)، آبشار هفت طبقه.[۳]
بیمارستان امیرالمومنین (ع) کردکوی بیمارستانی است درمانی و وابسته به دانشگاه علوم پزشکی گلستان با ۱۳۱ تخت ثابت می‌باشد.[۴]
تپه شاهده: مربوط به هزاره اول است و در شهرستان کردکوی، روستای اسلام آباد واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۱ مهر ۱۳۸۳ با شمارهٔ ثبت ۱۱۱۸۰ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
منابع[ویرایش]
- کتاب کردان مهاجر به مازندران و استرآباد و خراسان- نوشته مینورسکی نویسنده روس- ترجمه: ژیلا شهابی
- کتاب عشایر رکاب نادر شاه- نوشته راولینسون انگلیسی- ترجمه: سامان جهان سوز در سال 1338
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ «سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال 1390، جمعیت تا سطح آبادی‌ها بر حسب سواد» (فارسی). مرکز آمار ایران، 1390. بایگانی‌شده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ نوامبر ۲۰۱۲.
- ↑ شهر کردکوی
- ↑ شهرداری کردکوی
- ↑ «آمار بیمارستان‌های کشور». دفتر مدیریت بیمارستانی و تعالی خدمات بالینی وزارت بهداشت. بازبینی‌شده در ۱۳۹۱/۱۱/۶.
 |
این یک مقالهٔ خرد پیرامون ایران است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
|
||||||||||||||||||||
