مالک بن نویره
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
مالک بن نویره از سران قبیله بنی‌تمیم بود که در زمان محمد اسلام آورد اما پس از او با ابوبکر بیعت نکرد و صدقات جمع شده را برای او نفرستاد. ابوبکر او را به ارتداد به علت نپرداختن زکات متهم کرد و خالد بن ولید را به سوی او فرستاد. خالد مالک را ابتدا اسیر کرد و سپس کشت و همسرش را به زنی گرفت. [۱] به قولی مقصود خالد گرم کردن اسیران بوده اما به کشتن آنها تعبیر و اجرا شده است. [۲]
