اهر
| اهر | |
|---|---|
 |
|
| کشور |  ایران |
| استان | آذربایجان شرقی |
| شهرستان | اهر |
| بخش | مرکزی |
| مردم | |
| جمعیت | ۹۲٬۷۸۲ نفر |
| جغرافیای طبیعی | |
| ارتفاع از سطح دریا | ۱۳۶۰ متر |
| میانگین بارش سالانه | ۳۱۰ میلی‌متر |
| اطلاعات شهری | |
| پیش‌شماره تلفنی | 41 |
| وبگاه | شهرداری اهر |
| شناسهٔ ملی خودرو | 25 |
 اهر
|
|
_Rug_2.jpg)
اَهَرْ یکی از شهرهای شمالی استان آذربایجان شرقی و مرکز شهرستان اهر است. این شهر، با جمعیّت ۹۲٬۷۸۲ نفر،[۱] به عنوان پنجمین شهر پرجمعیت استان محسوب می‌گردد. اهر بزرگ‌ترین شهر منطقهٔ ارسباران است و تا پیش از انقلاب اسلامی به عنوان مرکز این منطقه شناخته می‌شد.
محتویات
دینامیک جمعیتی در دوران اخیر[ویرایش]
در آغاز جنگهای روس - ایران بخش مهمی از مردم قره داغ زندگی عشایری داشتند. آن زمان، اهر به عنوان مرکز ناحیه ۳۵۰۰ نفر جمیعت داشت.[۲] در میانه‌های دهه ۱۸۳۰ جمعیّت شهر در بین ۵ تا ۶ هزار نفر و تعداد خانه‌ها ۶۰۰ واحد تخمین زده شده‌اند.[۳] جمعیّت در سال ۱۳۳۵ به۱۹۸۱۶ نفر رسیده بود.[۴] علیرغم افزایش چهار و نیم برابری جمعیت در ۶۰ سال گذشته اهر شکوه پیشین خود را هیچگاه باز نیافت. در حال حاضر، با اهمیت یافتن گردشگری در اقتصاد منطقه ارسباران، نقطه ثقل اقتصادی بیشتر به سمت شهر کوچکتر کلیبر در گردش است.
وجه تسمیه[ویرایش]
در اوایل قرن نوزدهم میلادی، جیمز موریر، دیپلمات انگلیسی ومؤلف "ماجراهای حاجی بابای اصفهانی"[۵] در باره نام اهر چنین می‌نویسد، "بنظر میاید اهر کاندید خوبی است برای محل شهر تاریخی "هارا"، یکی از سه شهری که بر طبق نوشته تورات[۶] پادشاه آشور، تیلگته پیلنسر (Tilgath Pilneser)، افراد قبایل ربنیت (Reubenites)، گادیت (Gadites) و مناشه (Manasseh) را به آنجا تبعید کرد..."[۷] نظریه موریر توسط برخی تاریخنگاران غربی پذیرفته شده است.[۸]
پیشینه[ویرایش]
در کوههای اطراف اهر بازمانده‌های زیادی مربوط به دوره پیش از اسلام، مخصوصا زمان ساسانیان، پیدا شده است. از اواخر قرن دوم هجری تا سال ۲۲۲ (۸۳۷ میلادی) اهر در محدودهٔ قلمرو جاودان و بابک خرمدین قرار می‌گرفت. در قرن سوم، اهر مرکز ناحیه میمذ (Mīmaḏ) بود. در سال ۹۴۵ (میلادی)، اهر شهری آبادان گزارش شده است. در اواخر قرن دوازدهم و اوایل قرن سیزدهم اهر پایتخت حکمرانان سلسله پیشتکین (Pīškīn) بود. یاقوت حموی هشتصد سال پیش اهر را اینگونه توصیف می‌کند، اهر، علیرغم وسعت کمش، اقتصاد شکوفایی دارد. این شهر بین تبریز و اردبیل قرار گرفته و توسط امیری به نام "ابن پشتگین" اداره می‌شود. اهر فقهای بزرگی پرورده است. دو روز راه آن را از "وراوی"، دیگر شهر بزرگ این دیار جدا می‌کند. من شخصی بس آگاه از آذربایجان با نام الهجان المنشی را، که صاحب چند رساله بود، می‌شناختم. او در نوشته‌هایش اهر را "اهریج" می‌نوشت، و ٔبر این اساس فکر می‌کنم نام اولیه همان "اهریج" باشد.[۹]
در دوره ایلخانان مغول، اهر استراحت گاه تابستانی ایلخانها بود (در اکتبر ۱۲۸۴ خواجه شمس الدین محمد جوینی در اهر اعدام شد). به نظر می‌آید که در طی یک و نیم قرن بعد از یاقوت حموی اهر اهمیت خود را در دوران مغولها از دست داد..[۹] حمدالله مستوفی در نیمه قرن هشتم هجری چنین می‌نویسد، اهر شهرکی کوچک و هوایش سرد است و آبش از رودی که بدانجا منسوب است از جبال اشکنبر بر می‌خیزد و از عیون و قنوات نیز آب دارد. حاصلش قلعه و اندک میوه بود و مردمانش شافعی مذهب اند و حقوق دیوانیش بتمغا مقرر است و غرب ده هزار دینار حاصل دارد و ولایتش غریب بیست پاره دیه بود و غرب پنج هزار دینار قرب دارد.[۱۰] جالب است در مقام مقایسه بدانیم که باز به گفته مستوفی در همان زمان حقوق دیوانی مردانقم، را که امروزه روستایی متوسط است، هشت هزار و پانصد دینار قید کرده است.[۱۱]
در زمان صفویان اهر توجه پادشاهان را جلب کرد چرا که قبر شیخ شهاب الدین (مرشد شیخ صفی الدین) در آنجا قرار داشت. برای مثال شاه عباس بزرگ دو بار در سالهای ۱۶۰۵ و ۱۶۱۱ از شهر دیدن کرد. در دوره قاجاریان اهر توسط شاهزدگان قاجار اداره می‌شد.[۱۲]
عباس میرزا برای مدتی این اهر را مرکز فرماندهی خود علیه روسها قرار داد. در آن زمان عشایر ارسباران قسمت عمده‌ای از جنگاوران قشون ایران را تامین می‌کردند.[۱۳] اهر در طی‌جنگ به شدت آسیب دید. مسافرین فرنگی که در دوره بین ۱۸۳۷-۱۸۴۳ اهر را دیده‌اند آن را "شهری در وضعی اسفبار" وصف کرده‌اند. بر اساس برداشت آنها، شاهزادگان قاجار، که به عنوان حکمران قره داغ به شهر اعزام می‌شدند، به این فکر بودند که جیبشان را قبل از پایان ماموریت پر کنند.[۱۴]
اهر یکی از کانون‌های جنبش مشروطه ایران بود. چرا که عشایر ارسباران در مناقشات مسلحانه جنبش درگیر شده بودند؛ فرماندهی نیروهای انقلابی و ضدّ-انقلابی به ترتیب ٔبر عهد دو قره داغی، یعنیستار خان و رحیم خان چلبیانلو بود. بعد از برقراری پادشاهی دودمان پهلوی افول اهر شروع شد. شاهان پهلوی با تاکید ٔبر آریاگرایی زمینه یک‌جانشینی اجباری عشایر را فراهم کرده و بدینسان به اقتصاد ناحیه ضربات مهلکی زدند. بالاخره، رضا شاه با تغییر دادن نام تاریخی قره داغ به ارسباران سعی کرد هویت تاریخی منطقه را منهدم کند.[۱۵]
وقایع تاریخی دوران معاصر را می‌توان در منابع زیر مطالعه کرد:
- قدیمترین سند معتبر کتاب "تاریخ ارسباران" نوشته سرهنگ حسین بایبوردی است.[۱۶] متأسفانه این کتاب به راحتی قابل دسترس نیست.
- کتاب "تاریخ و جغرافیای ارسباران" اثر حسین دوستی[۱۷] که پس از انقلاب اسلامی چاپ شده در مورد این منطقه اطلاعات بیشتر و جدیدتری در اختیار علاقه مندان قرار می‌دهد.
- کتاب "تاریخ اجتماعی و سیاسی ارسباران (قره داغ) در دوره معاصر"، نوشته ناصر صدقی[۱۸] کتابی مجمل است و به طریقه‌ای علمی نوشته شده است.
- کتاب " نامه ارسباران"، نوشته سیدرضا آل‌محمد،[۱۹] که در چهار جلد منتشر شده است، ظاهرا کتاب جامعی است.[۲۰]
برای مطالعه گزارش مجمل تاریخ ارسباران از دید یک ناظر خارجی مقاله زیر توصیه می‌شود. در این مقاله به شهر اهر، به عنوان مرکز قره داغ، اشارت زیادی شده است.
- "تاریخ مختصر عشایر ارسباران" نوشته پیر اوبرلینگ.[۲۱]
- مقاله‌ای عالی تحت عنوان AHAR در دانشنامه ایرانیکا مرجعی مستند در مورد ارسباران است.[۱۲]
جغرافیا[ویرایش]
شهر اهر در ارتفاع ۱۳۶۰ متر از سطح دریا قرار گرفته‌است. این شهر در منطقه‌ای کوهستانی واقع شده و کوههای شیور در شمال شرق، بزکش در جنوب و قاشقاداغ در جنوب شرق آن قرار گرفته‌است. رودخانهٔ کیچیک‌چای از داخل، اهرچای از جنوب و علیرضاچای و رنگول‌چای از غرب اهر می‌گذرند.[۲۲] سد ستارخان اهر، در ۱۵ کیلومتری غرب شهر، این رود خانه بسته شده است. از لحاظ تغییرات آب و هوایی، بیشینهٔ دمای اهر در فصل تابستان ۳۴ درجهٔ سانتی‌گراد بالای صفر و کمینهٔ دمای آن در فصل زمستان ۲۷ درجهٔ سانتی‌گراد زیر صفر است؛ همچنین میانگین بارش سالانهٔ اهر ۳۱۰ میلی‌متر گزارش شده‌است.[۲۲]
هویت فرهنگی[ویرایش]
زبان[ویرایش]
زبان گفتاری مردم زبان ترکی آذربایجانی است که متعلق به شاخه غربی گره جنوبی - غربی (اغوز) خانواده زبان‌های ترکی می‌باشد.[۲۳] اغلب مردم، بعلاوه، با زبان فارسی آشنایی دارند.
دین[ویرایش]
اکثریت مردم پیرو مذهب شیعه دوازده‌امامی هستند. تعداد قابل توجّهی از اهالی پیروان اهل حق (گوران در زبان آذری) هستند. همه گوران‌ها در اصل متعلق به طایفه شاملو هستند. این طایفه یکی از ارکان عمدهٔ قزلباش‌ها در عهد شاه اسماعیل بود.
موسیقی عاشیقی[ویرایش]
Aşıq olub diyar-diyar gezenin کسی که عاشیق شد و عالمگرد شد،
Ezel başdan pürkamalı gerekdi باید که دانای کل باشد،
Oturub durmaqda edebin bile در نشست و برخاست آداب داند،
Me'rifet elminde dolu gerekti در علم عرفان باید کامل باشد...
این شعر مطلع آوازی است که عاشق علعسگر بعنوان دستور العملی در ضروریات رفتاری یک عاشیق سروده است.[۲۴] موسیقی عاشیقی، در فرم کنونی، یادگار شاه اسماعیل صفوی است.[۲۵] این موسیقی، علیرغم سیاست‌های مرکز گرایانه و آسیمالسیون فرهنگی زمان رضا شاه، در منطقه ارسباران به بقای خود ادامه داد و در حال حاضر یکی از ستونهای فرهنگی مردم آذری بشمار میاید. نقش اهالی اهر در اشاعه موسیقی عاشیقی در چند دهه اخیر قابل توجه است؛ نخستین کلاس آموزش موسیقی عاشیقی در تبریز توسط عاشق عمران حیدری، متولد اهر، دایر شد.
جاذبه‌های گردشگری[ویرایش]
اهر کمتر از نقطه نظر گردشگری مورد توجه قرار گرفته است. برای مثال، در یک کتاب گردشگری غربی چنین نوشته شده است، "قرار گرفته در جلگه‌های مرتفع بادخیز بین تبریز و کلیبر، اهر ارزش یک توقف ده دقیقه‌ای، برای دیدن مقبره شیخ شهاب، را دارد.."[۲۶] قابل توجه آنکه در گذشته‌های دور تر مسافرین فرنگی توصیفات بهتری از دیدنیهای شهر و محیط اطراف ارائه داده بودند.[۷] تارنمای "اهر وصال"، مکان‌های دیدنی شهر را به قرار زیر معرفی کرده است:[۲۷]
- آرامگاه شیخ شهاب‌الدین اهری از عارفان سدهٔ هفتم هجری در پارک شیخ شهاب‌الدین شهر اهر قرار گرفته‌است. این مجموعه شامل ساختمان‌های خود خانقاه، مسجد، ایوانی بلند، مناره‌ها، و تعدادی غرفه است. پیشینهٔ این بنا که با شیوه اسلامی ساخته شده، به دورهٔ شاه عباس یکم صفوی می‌رسد؛ البته برخی از بخش‌های تاریخی آن به پیش از این دوره و به طور عمده به دورهٔ ایلخانان مربوط می‌شود. این خانقاه از سال ۱۳۷۴ به موزه ادب و عرفان تبدیل شده است که تنها موزهٔ عرفان در ایران است.
- بازار اهر از شاخه‌های مختلفی تشکیل یافته و دارای ۴ بخش اصلی به نامهای بازار جعفرقلی‌خان، بازار کفاشان، بازار نصیربیگ و راسته‌بازار است. این بازار در زمان رشیدالملک، حکمران وقت ارسباران مرمت شده‌است.
- خانهٔ تاریخی قاسم خان اهری از خانه‌های تاریخی اهر است که در خیابان حزب‌الله این شهر قرار گرفته‌است. این بنا از اتاق‌ها، سرسرا و نورگیرهای مختلفی شکل گرفته‌است. در سال ۱۳۸۴ خورشیدی، پارک قاسم اهری در جوار خانه تاریخی مذکور احداث شده‌است.
- خانه بشیر آمر (از نوادگان پسری عباس میرزا)از خانه‌های تاریخی اهر است که در خیابان شیخ شهاب الدین اهری قرار گرفته‌است. این بنا از اتاق‌ها، اندرونی، زیرزمین، یخچال، سرسرا و فضاهای دیگری شکل گرفته‌است، قدمت این خانه به بیش از ۱۱۰ سال می‌رسد مساحت این ملک ۱۲۰۰ متر مربع و اعیانی آن بیش از ۹۵۰ متر مربع می باشداز معماری خانه نمای سه طبقه آن از پشت ساختمان و دوطبقه آن از مقابل است در ضمن آجر بکار رفته در ساختمان این بنا در حیاط و کوره‌ای که در زیر حوض بزرگ حیاط قراردارد بعمل آمده‌است. در روایات تاریخی این شهر آمده که این بنا بر روی یکی از ۵ قلعه ماد در دوران باستان ساخته شده‌است. در حال حاضر این ملک تحت تملک فرزندان ایشان قراردارد. در پی زمین لرزه ۲۱ مرداد ۱۳۹۱ بخشی از این ملک دچار تخریب گردید.
اقتصاد[ویرایش]
تا قبل از انقلاب سفید، که نقشی عمده در فروپاشی نهایی ساختار ایلی ایران داشت، اهر مرکز اقتصادی قره داغ بود .ایلات کوچ نشین تولیدات خود را در بازار اهر با محصولات روستاییان ناحیه و کالاهای شهری مبادله می‌کردند. ذغال چوب تولیدی جنگلهای ارسباران با کاروانهای قاطر به اهر حمل شده و از آنجا به تبریز فرستاده می‌شد. بعلاوه بازار اهر مرکزی بود برای توزیع قالی قره داغ. معلم‌های ناحیه عموما از اهالی اهر بودند. استقرار عشایر، تخلیه جمعیتی روستاها، رواج سوختهای فسیلی، و تغییر الگوی مصرف به اقتصاد اهر ضربه زد.
چهره‌های شاخص[ویرایش]
- عباس اسلامی متخلص به بارز شاعر معاصر ترک‌زبان ایرانی بود.
- قاسم خان اهری[۲۸] - نخستین چشم‌پزشک ایران چندین دوره به عنوان نماینده اهر در مجلس شورای ملی اننخاب شد.[۲۹] او در سال ۱۳۲۸ در اولین دوره مجلس سنا به عنوان سناتور آذربایجان انتخاب شد.[۳۰]
- استوار ساقی به مدت ده سال (۱۳۵۲ ـ ۱۳۴۲) رئیس زندان قزل‌قلعه بود.[۳۱] او نمونه‌ای از یک نظامی وظیفه شناس، و در عین حال لوطی و عیار، بود.[۳۲] ساقی پس از پیروزی انقلاب اسلامی دستگیر و زندانی شد اما عده زیادی از زندانیان سیاسی و در رأس آنها آیت‌الله طالقانی با ارسال نامهای به دادگاه انقلاب و توضیح ملایمت و مدارای ساقی نسبت به زندانیان در زندانهای شاه، باعث تبرئه و آزادی او شدند.[۳۱]
- علیرضا مدقالچی ریاضی‌دان، مترجم، نویسنده و استاد دانشگاه خوارزمی است. وی در سال ۱۳۸۹ به عنوان چهرهٔ ماندگار رشتهٔ ریاضیات معرفی شد.[۳۳]
- محمود آخوندی یکی از مشاهیر حقوق و نخستین پروفسور حقوقی ایران است.[۳۴][۳۵]
- بشیر آمر یکی از مشاهیر ادبیات ، تاریخ و از نوادگان شاهزاده عباس میرزا نائب السلطنه ایران بود. ایشان فارغ التحصیل دانشگاه تبریز و بعنوان معاون وقت آموزش و پرورش منطقه ارسباران خدمت می نمود .اشعار بسیار زیبایی از ایشان به زبان فارسی و ترکی آذربایجانی موجود است . منزل مسکونی ایشان در شهر اهر بعنوان یکی از مراکز تصمیم گیری جنگ های ایران - روس ماندگارمی باشد .[۳۴][۳۵]
- دکتر حسن اهری ايشان به همراه دکتر محمد قريب پايه گذار طب نوين اطفال در ايران از بنيانگذاران بيمارستان مرکز طبی کودکان و اولين رئيس بيمارستان بود. از ديگر فعاليتهای علمی و ارزشمند ايشان انتشار اولين مجله علمی بيماريهای کودکان در ايران به زبان انگليسی و فارسی بود. انتشار اين نشريه که همزمان با افتتاح بيمارستان آغاز شد تا 3 سال ادامه يافت و وی تا پايان حيات خود به عنوان مدير مسئول اين نشريه فعاليت نمود.
جستارهای وابسته[ویرایش]
پیوند به بیرون[ویرایش]
 |
ویکی‌سفر یک راهنمای سفر برای اهر دارد. |
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ اهر موجود است. |
منابع[ویرایش]
- ↑ «سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۸۵، جمعیت تا سطح آبادی‌ها بر حسب سواد» (فارسی). مرکز آمار ایران، ۱۳۸۵. بایگانی‌شده از نسخهٔ اصلی در ۱۵ نوامبر ۲۰۱۲.
- ↑ Bibliothèque orientale Elzévirienne, Volume 52; Volume 55, 1887 p.224.
- ↑ Robert Mignan, A Winter Journey Through Russia, the Caucasian Alps, and Georgia: Thence ... , Vol. 1, 1839, London
- ↑ http://www.loghatnaameh.org/dehkhodaworddetail-52196a7ee26d4eae91e652a105bc26ee-fa.html
- ↑ James Morier,The Adventures of Hajji Baba of Ispahan, 2005, Cosimo Inc.
- ↑ http://biblehub.com/1_chronicles/5-26.htm
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ James Morier, A second journey through Persia, Armenia, and Asia Minor, to Constantinople ... , 1818, p. 234
- ↑ Edward Farr, History of the Assyrians, Chaledeans, Medes, Lydians and Carthaginians, 1850, 135.
- ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ Yaqut ibn 'Abd Allah al-Rumi al-Hamawi, Charles Adrien Casimir Barbier de Meynard, Dictionnaire géographique, historique et littéraire de la Perse et des contrees adjacentes, 1851, Paris, p. 57
- ↑ نزهةالقلوب، حمداله مستوفی، به کوشش محمد دبیر سیاقی، انتشارات کتابخانه طهوری، چاپ اول، تهران، ۱۳۳۶، ص. ۹۵.
- ↑ نزهةالقلوب، حمداله مستوفی، به کوشش محمد دبیر سیاقی، انتشارات کتابخانه طهوری، چاپ اول، تهران، ۱۳۳۶، ص. ۹۶.
- ↑ ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ http://www.iranicaonline.org/articles/ahar-the-name-of-a-county-sahrestan-and-town-in-azerbaijan
- ↑ R. Khanam, Encycl. Ethnography Of Middle-East And Central Asia, 2005, p. 313
- ↑ Richard Tappe, Frontier Nomads of Iran: A Political and Social History of the Shahsevan, 1997, Cambridge University Press, p. 171
- ↑ Abrahamian, Ervand (1982). Iran Between Two Revolutions. Princeton, New Jersey: Princeton University Press. pp. 123–163. ISBN 9780691053424. OCLC 7975938.
- ↑ سرهنگ حسین بایبوردی، "تاریخ ارسباران"، ابن سینا، تهران ۱۳۴۱
- ↑ حسین دوستی، تاریخ و جغرافیای ارسباران، انتشارات احرار، تبریز,1373
- ↑ ناصر صدقی، تاریخ اجتماعی و سیاسی ارسباران (قره داغ) در دوره معاصر، ۱۳۸۸، تبریز، نشر اختر.
- ↑ سیدرضا آل‌محمد، نامه ارسباران، ۱۳۹۱، تهران، کتابخانه موزه و اسناد مجلس شورای اسلامی.
- ↑ http://anaj.ir/news/pages/50599
- ↑ Oberling, Pierre. "The Tribes of Qarāca Dāġ: A Brief History." Oriens 17 (1964): 60-95
- ↑ ۲۲٫۰ ۲۲٫۱ «اهر». دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. بازبینی‌شده در ۴ فوریهٔ ۲۰۱۰.
- ↑ Concise Encyclopedia of Languages of the World, 2010, Elsevier, p. 110-113
- ↑ http://mcm.bois.free.fr/booklet260135.pdf
- ↑ خبرگزاری آفتاب. محمدرضا درویشی: زبان عاشیق‌ها برای مردم بیگانه شده‌است.
- ↑ P. L. Baker and H. Smith, Iran, 2009, Bradet Trvel Guids, p. 141
- ↑ «آثار تاریخی و نقاط دیدنی شهرستان اهر».
- ↑ «مشخصات اولین سند موجود در بایگانی». اداره ثبت احوال اهر.
- ↑ میرجلال الدین موسوی. «خلاصه‌ای از زندگی نامه دکتر قاسم خان اهری: اولین چشم پزشک ایران».
- ↑ هادی هاشمیان. «چند سند تاریخی از حاج حسن تاجر اهری در دوره قاجار».
- ↑ ۳۱٫۰ ۳۱٫۱ «ساقی». دفتر ادبیات انقلاب اسلامی حوزه هنری. بازبینی‌شده در ۱۹ خرداد ۱۳۹۳.
- ↑ علی ابوالحسنی. «از عیاری تا لمپنیسم: مصاحبه با آقای حسین شاه‌حسینی راجع به....».
- ↑ «لیست چهره‌های ماندگار کشور (سال ۱۳۸۹)» (فارسی). چهره‌ها. بازبینی‌شده در ۲۰ اکتبر ۲۰۱۲.
- ↑ ۳۴٫۰ ۳۴٫۱ «مشاهیر استان آذربایجان شرقی: علما و عرفاً». استانداری آذربایجان شرقی، یازدهم بهمن 1389.
- ↑ ۳۵٫۰ ۳۵٫۱ «دانشمندان». پرتال آذربایجان شرقی، بهمن 1389.
|
||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||
|
|
||||||
