اسماء بنت عمیس از صحابیات محمد بود. پدرش عمیس بن معاذ از قبیله بنی هاشم بود. مادرش هند بنت عوف و خواهر ناتنی‌اش میمونه بنت حارث ، از زنان محمد بود. خواهرش سلمی دختر عمیس همسر حمزه بن عبدالمطلب بود. اسماء بنت عمیس، نخست با جعفر بن ابی طالب ازدواج کرد. در سال هشتم پس از هجرت، جعفر در جنگ موته کشته شد. پس از کشته شدن جعفر، اسماء با ابوبکر ازدواج کرد و برای او پسری به نام محمد بن ابوبکر به دنیا آورد. پس از مرگ ابوبکر، اسماء با علی ازدواج کرد. علی، محمد بن ابوبکر و ام کلثوم دختر ابوبکر را تحت سرپرستی خود گرفت و همچنین از او صاحب ۲ پسر به نام های عون و یحیی شد.
اسماء بنت عمیس با خانواده فاطمه رفت و آمد بسیار نزدیکی داشت. او اولین تابوتی را که در اسلام ساخته شد، برای فاطمه ساخت. اینکه گفته می شود وی قابله حسنین بوده است اشتباه بوده، و احتمالا منظور سلمی بنت عمیس است، زیرا وی در آن زمان همسر جعفر بن ابیطالب بوده و در حبشه حضور داشت.[۱]
ویکی‌پدیای انگلیسی
زندگی صحابه، محمود طریقی، مشهد، ۱۳۸۵
دانشنتمه رشد
↑ http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-pagehistory.php?page=%d9%85%d8%b1%d8%a7%d8%b3%d9%85+%d9%88%d9%84%d8%a7%d8%af%d8%aa+%d8%ad%d8%b3%d9%86%db%8c%d9%86+%d8%b9%d9%84%db%8c%d9%87%d9%85+%d8%a7%d9%84%d8%b3%d9%84%d8%a7%d9%85&diff=3&SSOReturnPage=Check&Rand=0
