مش مرداسی ، از طوایف بختیاری است، که بر پایه سازمان اجتماعی .[۱]
بختیاری‌ها به دو شاخه چهارلنگ و هفت لنگ تقسیم می‌شوند. هفت لنگ به چهار باب بختیاروند ، دورکی ، بابادی باب و دینارونی تقسیم می‌شود و مش مرداسی یکی از طوایف زیرشاخه بختیاروند بشمار می‌آید.[۲] [۳] ییلاقی طایفه مش مرداسی در حال حاضر در منطقه گورکان در استان چهارمحال و بختیاری خلاصه می‌شود، مناطق قشلاقی (گرمسیری) طایفه مش مرداسی از شهرستان لالی در استان خوزستان شروع می‌شود و تا اطراف شوشتر ، دزفول و اهواز ادامه پیدا می‌کند. تیره‌هایی از طایفه مش مرداسی نیز در شهرستان گتوند ، منطقه عقیلی ، روستاهای کایدان ، ایستادگی و ترکالکی ، روستای آب‌بید ، صالح شهر و کوشک ، شهر سرداران (سردارآباد قدیم) و روستای نی‌سیاه ساکن هستند. بخشی از تیره گردگرد طایفه مش مرداسی نیز در منطقه فلارد استان چهارمحال و بختیاری سکونت دارند.در لالی بقایای قلعه‌ای تاریخی بجامانده است؛ بنام قلعه مش مرداسی که آن را منتسب به زمان ساسانیان می‌دانند، که متعلق به شخصی بنام مرداس بود. وی سه پسر به نام‌های مشری، بِلی و موری داشت. طایف
نوادگان فرزند دوم وی یعنی "بِلی " نیز تشکیل طایفه "بلیوند" را دادند که اکنون یکی از پر جمعیت ترین طوایف بختیاروند از شاخه های اصلی هفت لنگ بختیاری می باشند. از بزرگان طایفه بلیوند ، لطفعلی خان بلیوند مشهور به جرّه، امان الله خان بلیوند، عزیزالله خان بلیوند، آحفیظ بلیوند ، آسهراب بلیوند و... را میتوان نام برد.
حسین ابراهیمی ناغانی. «اسامی طوایف و شعب ایل بختیاری» . وب‌گاه انسان‌شناسی و فرهنگ، ۲ اسفند ۱۳۸۸. عیدیوندی، حافظ. مروری بر تاریخ ایران از سپیده دم تاریخ و نگرشی بر ایل بختیاری . قم: نسیم حیات، ۱۳۸۳.
جین راف گارثویت ، "تاریخ سیاسی و اجتماعی بختیاری"، ترجمه: مهراب امیری، تهران، انتشارات بهمن، ۱۳۷۳.
