سیلاخوری
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
| لری سیلاخوری سیلاخووری |
||
|---|---|---|
| گویشگاه‌ها: |  ایراناستان لرستان، دشت سیلاخور |
|
| شمار گویشوران: | ||
| خانواده: | هندواروپایی زبان هند و ایرانی زبان ایرانی زبان ایرانی غربی جنوب غربی لری لری شمالی[۱][۲] لری سیلاخوری |
|
| کد زبان | ||
| ISO 639-1: | هیچ | |
| ISO 639-2: | – | |
| ISO 639-3: | lrc | |
| یادداشت: این صفحه ممکن است دارای کدهای یونیکد باشد. | ||
گویش سیلاخوری [۳] لهجه رایج در روستاهای دشت سیلاخور در شرق استان لرستان است. سیلاخوری یکی از لهجه‌های زبان لری است.[۱][۲]
دشت سیلاخور که بخش اصلی آن از جنوب بروجرد آغاز شده و تا شمال دورود و غرب ازنا ادامه می‌یابد به دلیل داشتن زمین‌های مناسب کشاورزی و آب‌های جاری، سکونت گاه طایفه‌ها و فرهنگ‌های متعددی شده‌است. با توجه به وجود شهرهای فوق و نیز وسعت منطقه سیلاخور، گویشورانی با گویش‌ها و لهجه‌های متعدد مانند گویش‌های نزدیک تر به فارسی معیار شامل گویش بروجردی و گویش گاپله‌ای (ازنایی) و گویش‌های لری خرم‌آبادی، لکی و لری بختیاری در این ناحیه رواج دارند. سیلاخوری به لری رایج در مناطق مرکزی و جنوبی لرستان نزدیک است اما مستقل از آنهاست.
منابع[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ «Language by Country» (انگلیسی). فهرست لینگوییست، ۱۰ سپتامبر ۲۰۱۴. بایگانی‌شده از نسخهٔ اصلی در ۱۰ سپتامبر ۲۰۱۴. بازبینی‌شده در ۱۲ اکتبر ۲۰۱۴.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ «Luri, Northern» (انگلیسی). اتنولوگ. بایگانی‌شده از نسخهٔ اصلی در ۲۱ سپتامبر ۲۰۱۴. بازبینی‌شده در ۱۲ اکتبر ۲۰۱۴.
- ↑ مرجع شهرهای ایران. «دورود». بازبینی‌شده در ۱۳۹۱/۸/۱۰.
|
||||||||||||||||||
