غفار حسینی
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
| غفار حسینی | |
|---|---|
 |
|
| زادروز | ۱۲ فروردین ۱۳۱۴ الیگودرز |
| درگذشت | ۲۰ آبان ۱۳۷۵ در منزل مسکونی خود |
| آرامگاه | روستای فرج آباد خمین |
| ملیت | ایرانی |
| پیشه | استاد دانشگاه |
| نقش‌های برجسته | از فعالین کانون نویسندگان |
| همسر | فرنگیس فروتن |
| فرزندان |
مانلی مزدک |
غفار حسینی شاعر، مترجم، استاد دانشگاه و از فعالین کانون نویسندگان ایران و یکی دیگر از قربانیان قتل‌های زنجیره‌ای است که در بیستم آبان ۷۵ در منزل مسکونی خود در تهران به قتل رسید.
غفار حسینی در قبل از ماجرای اتوبوس ارمنستان در جلسه جمع مشورتی کانون نویسندگان برای سفر به ارمنستان با اتوبوس، ضمن خودداری از پذیرش دعوت برای حضور در این سفر به دیگر اعضا به صراحت هشدار داده بود که «همه‌تان را می‌اندازند به ته دره».[۱] فرج سرکوهی بعدها در نامه‌ای به پیام امروز نوشته‌است: «خبر را آقای هاشمی (مهرداد عالیخانی)، در یک جلسه بازجویی به من داد و گفت «غفار راهم حذف کردیم.» شبی را به یاد آوردم که غفار در جلسهٔ مشورتی کانون نویسندگان گزارش داد که او را دریکی از هتل‌های تهران، تحت فشار قرار داده‌اند و تهدید به مرگ کرده‌اند.»
آثار[ویرایش]
- خون سفید شمشیر (مجموعه شعر)
- تاریخ ترکان آسیای میانه اثر بارتلد
- هنر و جامعه اثر رژه باستید
- جامعه‌شناسی رمان اثر گلدمن
پانویس[ویرایش]
- ↑ سالگرد «سفر مرگ»؛ اتوبوسی که دیگر حرکت نمی‌کند؟، بی‌بی‌سی فارسی
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
