غلجائی یا غلزائی کنفدراسیونی از قبایل پشتون‌های افغان است که شعبه‌های بسیاری دارد و در نواحی غزنه و زمینهایی که از سوی مشرق به خوست و وزیرستان امتداد می‌یابند سکنی دارد. نام غلجائی که به تدریج زمان بدل یافته و اسم بومی و اصل این ریشه از ٫٫غرزای ٬، برآمده است. غرزی به معنی متولدین کوهزمین یا اولاد کوه است. در کتاب «پښتی قبیلی و روایتی شجری» یعنی «قبیله‌های پشتون و شجره روایتی آن» مؤلف محمد معصوم هوتک حواله می‌دهد که، این مردم کوه نشین را عربها «ملوک الجبال» نامیدند و باز حواله می‌دهد که شاعر مشهور از وخت غزنوی ابولقاسم فردوسی در کتاب مشهورش شهنامه فردوسی ذکر یک پهلوان افغان «اوغان» به نام «کک کوهزاد» که به پشتو «ککی غرڅنی» مشهور است نام اورشده و ذکر قومی بزرک غلجائی «غرزی» را از تشریح سمت و مسکن این پهلوان آشکار کرده است. از افراد مشهور این قوم می‌توان به داکتر نجیب چهارمین رئیس جمهور افغانستان و آخرین رئیس جمهور جمهوری دموکراتیک افغانستان نام برد.
