فهرست طایفههای لرستان
ایلات و طوایف لر در یک تقسیمبندی کلی به دو بخش مردم لر و مردم لک تقسیم میشود.[۱] قوم لر دارای تقسیم بندیهای زیادی است که در مهمترین و کلیترین تقسیمبندی به دو شاخه لر بزرگ و لر کوچک تقسیم میشود.[۲] ایلهای لر به طور کلی به طوایف فیلی در نزدیکی خرمآباد تا مناطقی از شرق عراق،[۲] طوایف لک و زند در غرب ایران،[۲] طایفههای بالاگریوه در جنوب لرستان،[۳] بختیاریها در مرکز تا جنوب غرب ایران و ممسنیها در استان فارس و بوشهر در جنوب ایران تقسیم میشوند.[۲] اقوام لر، کرد و برخی اقوام دیگر در لرستان ساکن هستند.[۴]
محتویات
پراکندگی
قوم لر دارای تقسیم بندیهای زیادی است که در مهمترین و کلیترین تقسیمبندی به دو شاخه لر بزرگ و لر کوچک تقسیم میشود.[۲] در برخی منابع مانند دانشنامه ایرانیکا، لکها و لرها در یک دستهبندی قرار گرفتهاند.[۲] مردم لر دارای پراکندگی در مناطق غرب و جنوب غربی ایران هستند. مناطق زیر طبق دانشنامه ایرانیکا مناطقی است که عشایر لر در آن ییلاق و قشلاق کرده و یا یکجانشین شدهاند.[۲][۵]
گروه کوچکی از پشتو زبانهای شرق افغانستان بختیاری نام دارند.[۶] این گروه هیچ ارتباطی با بختیاریهای ساکن ایران ندارند.[۶]
دسته | محل سکونت |
لرهای ممسنی | در استان فارس و شهرستانهای ممسنی، بخشهایی از کازرون و رستم. |
لرهای بویراحمدی | در استان کهگیلویه و بویراحمد و بخشی از استان خوزستان. |
لرهای بختیاری | در استان خوزستان، مناطق جنوب شرقی عمدتاً در شهرستانهای اهواز، اندیکا، مسجدسلیمان، شوشتر، ایذه و دزفول. در چهارمحال و بختیاری در شهرستانهای شهرکرد و بروجن. در استان لرستان عمدتاً در مناطق شرقی و شهرستان الیگودرز. در استان اصفهان در مناطق غرب و جنوب غرب، عمدتاً در شهرستان فریدن. |
لرهای کوچک | این دسته در استانهای لرستان و ایلام، شمال استان خوزستان و برخی مناطق شرقی عراق هممرز با ایران ساکن هستند. |
- لرستان
لُرستان (به لری: لورسو) به معنی سکونتگاه مردم لر[۳][۷][۸][۹][۱۰] واژهای است که به سرزمینهای لرنشین اطلاق میگردد و به معنای گستره جغرافیایی است که مردم لر در آن سکونت دارند. حدود لرستان از برخی مناطق دشتهای شرقی عراق آغاز و تا غرب و جنوب غرب ایران گسترده است. حدود سرزمین لرستان در طول دوران دچار دگرگونی شده است.[۳][۷][۸] گستره نام لرستان پیش از حکومت صفویان، سکونتگاه لرهای بختیاری، لرهای کهگیلویه و لرهای بویراحمدی را هم شامل میشد. اما پس از حکومت صفویان سکونتگاه لرهای بختیاری را منطقه بختیاری نامگذاری کردند و جغرافیای نام لرستان به حدود استان لرستان و ایلام کنونی محدود شد.[۳] این منطقه نیز در حکومت قاجاریان به دو بخش پشتکوه و پیشکوه تقسیم شد.[۳] امروزه لرستان نام یکی از استانهای غربی ایران است.
ایلات و طوایف لر
ولادیمیر مینورسکی خاورشناس و ایرانشناس روسی، طایفههای بالاگریوه را به عنوان لرهای اصلی معرفی میکند.[۳] مینورسکی لرها را به چهار دسته کلی تقسیم میکند که عبارتند از:
- ممسنیها
- لرهای کهگیلویه
- طوایف بختیاری
- طوایف لرستان
- طایفههای بالاگریوه
طایفههای بالاگریوه یکی از ایلات لرستان و جزئی از مردم لر محسوب میشود. این ایل اتحادی از پنج طایفه و ایل بهاروند، میر، جودکی، قلاوند و پاپی است.[۳] بالاگریوه نزد مردم لرستان دو معنی متفاوت میدهد، معنای اول همان معنای جغرافیای است. معنای دیگر بالاگریوه مردمانی لر زبان هستند که به گویشی خاص از زبان لری سخن میگویند، این گویش لری بالاگریوهای نام دارد.
- پاپی
پاپی یکی دیگر از ایلهای لر ساکن جنوب لرستان است.[۱۱][۱۲] پراکندگی جمعیتی پاپیها به گونهای است که در جنوب استان لرستان و بخشهایی از شمال خوزستان و گروهی در بویر احمد ساکن هستند.[۱۱] پاپیها از نظر فرهنگ و آداب و رسوم نزدیکترین ایل لر کوچک به لرهای بختیاری میباشند.[۱۱]
ایلات و طوایف کرد
دانشنامه ایرانیکا در توصیف طوایف کرد ساکن در لرستان ایلهای سلسله، دلفان، بیرانوند و ایل طرهان را لک زبان و از مردم کرد معرفی میکند.[۱۳] از دیگر طوایف کرد ساکن در لرستان میتوان به باجلانها اشاره کرد. باجلانها به غیر از ایران در شمال شرقی عراق نیز زندگی میکنند.[۱۴][۱۵]
از دیگر ایلهای کرد ساکن در لرستان چگنی است.[۱۶][۱۷] چگنی به جز در لرستان در استان قزوین در مرکز ایران[۱۶][۱۷] و کرکوک و سلیمانیه در کشور عراق نیز ساکن است.[۱۷]
- باجلان
ایل باجلوند در لرستان اتحادیهای است از پنج طایفه عمده است. این طوایف عبارتند از:[۱۵]
- بیرانوند
ایل بیرانوند یکی از طوایف لک ایران [۱۸] و از طوایف پیشکوه است.[۱۹] تمرکز سکونت بیرانوندها در غرب و جنوب غرب ایران است.[۱۸]
هنری راولینسون خاستگاه باجلوندها (سگوندها) و بیرانوندها را موصل عراق میداند و معتقد است بیرانوندها و باجلوندها در قرن دوازدهم یعنی در اواخر صفویه یا در زمان افشاریه از نواحی موصل به لرستان آمدند.[۲۰]
- حسنوند
حسنوند یکی از ایلهای چهارگانه پیشکوه و از بزرگترین طوایف لک ایران ساکن لرستان ایران است. طایفههای ایل حسنوند در مجموع به دو دسته جهان سلطانی و فرخ جانی که نام همسران خدائی خان دوم میباشند تقسیم میشوند. این ایل از طایفههایی تشکیل شده که عبارتند از :
- خدائی
- میفر
- اسکندر
- بسطام
- دولتشاه
- کاکولوند
ایل بختیاری چهار لنگ
برخی از ایلات بختیاری در مناطق دورود، الیگودرز و ازنا رفت و آمد دارند یا ساکن هستند و به گویش بختیاری تکلم میکنند.[۲۱] این طایفهها عبارتند از:
- ممیون (ممیوند)
- محمود صالح
- ممزایی
- محمود صالح
- عمله جات
- طوایف میانکوه
- کنورسی
- زنگنه
- کرد
- ولواسی (ابوالعباسی)
- بکرد زنگنه
- جانکی
- منجینی
- وایف وابسته به ممبینی
- زلکی (زلقی)
- تالی
- هزاروسی
- طوایف وابسته به زلقی
طایفههای مستقل
- قیاسوند
- رُک رُک
- گله دار
- تیلاوی
- حیات غیبی
- سلگی
- خزایی
- پیرحیاتی
- کریم پیرحیاتی
ایل سادات
|
|
لوتیها
|
|
پانویس
- ↑ «ایلات، طوایف و توزیع جغرافیایی». سازمان امور عشایر ایران. بازبینیشده در ۲ فوریه ۲۰۱۵.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ ۲٫۴ ۲٫۵ ۲٫۶ «AŠĀYER» (انگلیسی). دانشنامه ایرانیکا. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۴ سپتامبر ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۲ فوریه ۲۰۱۵. خطای یادکرد: برچسب
<ref>
نامعتبر؛ نام "asayer-tribes" چندین بار با محتوی متفاوت تعریف شدهاست - ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ ۳٫۴ ۳٫۵ ۳٫۶ پشتدار، علیمحمد. لرها و لرستان از دیدگاه ولادیمیر مینورسکی. علوم انسانی، «ایران شناخت»، ۱۳۷۶. ۱۶۷ پایگاه مجلات تخصصی نور.
- ↑ «ATĀBAKĀN-E LORESTĀN». دانشنامه ایرانیکا، ۱۷ آگوست ۲۰۱۱. بازبینیشده در ۲۸ نوامبر ۲۰۱۴.
- ↑ «BAḴTĪĀRĪ TRIBE» (انگلیسی). دانشنامه ایرانیکا. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۴ سپتامبر ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۱۴ سپتامبر ۲۰۱۴.
- ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ «BAḴTĪĀRĪS of AFGHANISTAN». دانشنامه ایرانیکا، ۱۵ دسامبر ۱۹۸۸. بازبینیشده در ۱۲ دسامبر ۲۰۱۴.
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ «Lorestān» (انگلیسی). دانشنامه بریتانیکا. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۱ سپتامبر ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۱۱ سپتامبر ۲۰۱۴.
- ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ «LURISTAN iv. The Origin of Nomadism» (انگلیسی). دانشنامه ایرانیکا. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۱ سپتامبر ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۱۱ سپتامبر ۲۰۱۴.
- ↑ بختیاری، تاریخ بختیاری، ۶۲.
- ↑ «لرستان» (فارسی). لغتنامه دهخدا. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۲ اکتبر ۲۰۱۴. بازبینیشده در ۱۲ اکتبر ۲۰۱۴.
- ↑ ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ ۱۱٫۲ سگوند، اردشیر. پایگاه مجلات تخصصی نور نگاهی ژرفتر به ایل پاپی. کیهان فرهنگی، ۱۳۷۸. ۵۸ تا ۶۱. بازبینیشده در ۱۳ خرداد ۱۳۹۲.
- ↑ «پاپی». لغتنامه دهخدا. بازبینیشده در ۳ ژوئن ۲۰۱۳.
- ↑ «KURDISH TRIBES». دانشنامه ایرانیکا، ۱۶ ژوئن ۲۰۰۴. بازبینیشده در ۳ فوریه ۲۰۱۵.
- ↑ «باجلان» (فارسی). ایرانیکا. بازبینیشده در ۹ فروردین ۱۳۹۰.
- ↑ ۱۵٫۰ ۱۵٫۱ «باجُولْوَنْد (باجَلان)» (فارسی). دانشنامه جهان اسلام. بازبینیشده در ۹ فروردین ۱۳۹۰.
- ↑ ۱۶٫۰ ۱۶٫۱ «چگینی». لغتنامه دهخدا. بازبینیشده در ۳۱ ژانویه ۲۰۱۵.
- ↑ ۱۷٫۰ ۱۷٫۱ ۱۷٫۲ پیر ابرلینگ. «ČEGĪNĪ». دانشنامه ایرانیکا، ۱۵ دسامبر ۱۹۹۰. بازبینیشده در ۳۱ ژانویه ۲۰۱۵.
- ↑ ۱۸٫۰ ۱۸٫۱ مسعود کیهان. جغرافیای مفصل ایران. ۱۳۱۱.
- ↑ «بیرانوند». لغتنامه دهخدا. بازبینیشده در ۳۱ مه ۲۰۱۳.
- ↑ راولینسون، هنری لرزیک. سفرنامه راولینسون: گذر از ذهاب به خوزستان. ترجمهٔ سکندر امان اللهی بهاروند. تهران، ۱۳۶۲. ۱۵۲.
- ↑ بخش ایل بختیاری چهار لنگ، در صفحه ایلات و طوایف لرستان در سایت سازمان میراث فرهنگی و گردشگری استان لرستان
- ↑ بخش اقلیتهای غیر لر، جدول سادات در صفحه ایلات و طوایف لرستان در سایت سازمان میراث فرهنگی و گردشگری استان لرستان
- ↑ جدول لوتیها در صفحه ایلات و طوایف لرستان در سایت سازمان میراث فرهنگی و گردشگری استان لرستان
جستارهای وابسته
پیوند به بیرون
|