پارسیان افغانستان

پراکندگی زبانی در افغانستان

پارسیان افغانستان بخشی از اقوام ایرانی‌تبار ساکن افغانستان که به زبان فارسی و گویش‌های محلی آن سخن می‌رانند، گفته می‌شود. زبان فارسی در افغانستان تقریباً در تمامی استانهای افغانستان به جز چند استان پشتو زبان جنوبی و هم‌مرز پاکستان، اکثریت مردمان افغانستان را شامل می‌شوند.

پارسیان افغانستان، شامل مردمان تاجیک، هزاره، ایماق و قزلباش هستند که عمدتاً در مناطق غربی، شمالی و مرکزی کشور افغانستان زیست می‌کنند. زبان فارسی در نگارش‌های رسمی دولتی افغانستان با نام «زبان دری» یاد می‌شود، ولی مردم افغانستان در زبان گفتاری، زبان خود را با نام «فارسی» می‌شناسند.

لهجه‌ها

لهجه‌های مختلفی از پارسی در افغانستان متداول است. از جمله هزارگی، هراتی، کابلی و … گویش پارسی متداول در هرات، بادغیس و فراه که تحت نام لهجه هراتی شناخته می‌شوند، به گویش پارسی زبانان شمال شرق ایران شباهت زیادی دارد و با گویش مرزنشینان ایران تقریباً یکی است. این گویش با گویش‌های رایج در استان‌های خراسان ایران در یک رده‌بندی قرار می‌گیرند. لهجه‌های شرق افغانستان از جمله لهجه بدخشی با لهجه‌های فارسی تاجیکستان شباهت دارد.