سرو ابرکوه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو

مختصات: ۳۱°۷′۲۱.۳″ شمالی ۵۳°۱۶′۴۷.۰۵″ شرقی / ۳۱.۱۲۲۵۸۳° شمالی ۵۳.۲۷۹۷۳۶۱° شرقی / 31.122583; 53.2797361

سرو ابرکوه با عمر تقریبی ۴۰۰۰ سال (به گفتی برخی منابع ۲۵۰۰ سال تخمین زده‌اند[۱]) به عنوان پیرترین درخت ایران و احتمالاً آسیا و سومین درخت پیر جهان به حساب می‌آید.[۲]

سَرْو اَبَرکوه یکی از آثار طبیعی ملی ایران است.

این درخت که در شهر ابرکوه (ابرقوه) قرار دارد یکی از پیرترین موجودات زنده دنیا است. محیط تنهٔ این درخت در روی زمین یازده و نیم متر است و بلندای آن بین ۲۵ تا ۲۸ متر برآورد شده است.

حمدالله مستوفی در کتاب نزهت القلوب که در سال ۷۴۰ قمری تألیف شده دربارهٔ ابرکوه می‌نویسد: «در آنجا سروی است که در جهان شهرتی عظیم دارد...». دانشمند روس الکساندروف، عمر این سرو را بیش از ۴٬۰۰۰ سال می‌داند. برخی از افسانه‌ها، کاشتن آنرا به زرتشت نسبت می‌دهند و برخی نیز به یافث (پسر نوح).

تخریب درخت توسط مردم[ویرایش]

با وجود حصار کشی و حضور نگهبان در اطراف درخت، باز هم عده‌ای از مردم از غفلت نگهبان و بازبودن حصار سوءاستفاده کرده و اقدامات تخریبی همچون یادگاری نویسی وبالارفتن از این درخت کهنسال که از قدیمی‌ترین موجودات زنده ایران و جهان است را صورت می‌دهند.[۳]

پیوندهای وابسته[ویرایش]

نگارخانه[ویرایش]

منابع[ویرایش]