حقوق تجارت

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو

حقوق تجارت مجموعه قواعدی است که بر روابط بازرگانان و اعمال تجارتی حکومت می‌کند. برخلاف حقوق مدنی که روابط همهٔ افراد جامعه را شامل می‌شود، حقوق تجارت به وضع قواعدی ویژه برای تجار و اعمال تجاری می‌پردازد، به همین جهت در مواردی که راه حل صریحی در حقوق تجارت پیش بینی نشده باشد به قواعد حقوق مدنی مراجعه می‌شود.[۱]

سرشناسان ایران[ویرایش]

از حقوقدانان مطرح در زمینه حقوق تجارت ایران، می توان به ربیعا اسکینی و حسن ستوده تهرانی اشاره کرد. [۲] [۳]

قوانین تجارتی[ویرایش]

ویژگی های اسناد تجاری[ویرایش]

اسناد تجاری به معنای خاص، در تقسیم بندی کلی اسناد، سند عادی تلقی می‌گردد، اما در مقایسه با دیگر اسناد عادی از ویژگیهایی برخوردار است که آنها را از اسناد عادی دیگر متمایز می‌سازد.

وجوه تمایز یا ویژگیهای اسناد تجاری عبارت‌اند از:

ویژگی اول: قابلیت نقل و انتقال

ویژگی دوم: جنبه ی شکلی اسناد تجاری

ویژگی سوم: تبعیت از مقررات خاص مرور زمان

ویژگی چهارم: برخورداری از بعضی مزایای قانونی

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. حسن ستوده تهرانی، حقوق تجارت جلد اول، بهار ۸۲، نشر دادگستر، ص ۲۰ تا ۲۴
  2. «زندگینامه مشاهیر». تبیان زنجان، 25 خرداد 1390. 
  3. «مشاهیر». راسخون، 1721 فروردين 1390.