حقوق تجارت
حقوق تجارت مجموعه قواعدی است که بر روابط بازرگانان و اعمال تجارتی حکومت میکند. برخلاف حقوق مدنی که روابط همهٔ افراد جامعه را شامل میشود، حقوق تجارت به وضع قواعدی ویژه برای تجار و اعمال تجاری میپردازد، به همین جهت در مواردی که راه حل صریحی در حقوق تجارت پیش بینی نشده باشد به قواعد حقوق مدنی مراجعه میشود.[۱]
سرشناسان ایران[ویرایش]
از حقوقدانان مطرح در زمینه حقوق تجارت ایران، می توان به ربیعا اسکینی و حسن ستوده تهرانی اشاره کرد. [۲] [۳]
قوانین تجارتی[ویرایش]
این نوشتار کامل نیست. |
- قانون تجارت: این قانون در ۱۳ اردیبهشت ماه ۱۳۱۱ در ششصد ماده توسط مجلس شورای ملی تصویب شد واصول مربوط به معاملات تجاری، دفاتر تجارتی، اسناد تجاری و چک، دلالی، حقالعمل کاری، قرارداد حمل و نقل، قائم مقام تجارتی و سایر نمایندگان تجارتی، ضمانت، ورشکستگی، اسم تجارتی و شخصیت حقوقی را بیان میکند. برای تدوین این قانون بیشتر به قانون تجارت بلژیک و فرانسه مراجعه شدهاست.
- لایحه اصلاحی قانون تجارت: در سال ۱۳۴۷ مقررات بخش شرکتهای سهامی قانون تجارت اصلاح و در سیصد ماده مقررات جدیدی برای شرکتهای سهامی عام و خاص وضع گردید.
- قانون تجارت الکترونیک: این قانون مجموعه اصول و قواعدی است که برای مبادله آسان و ایمن اطلاعات در واسطهای الکترونیکی و با استفاده از سیستمهای جدید ارتباطی به کار میرود.(ماده یک قانون تجارت الکترونیک) و در هفده بهمن ۱۳۸۲ به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید.
- آییننامه اجرایی ماده (۳۲) قانون تجارت الکترونیکی ـ مصوب ۱۳۸۲ ـ
- قانون صدور چک:این قانون که در ۲۳ ماده انواع چک و چگونگی صدور آنها را بیان میکند و مقرراتی شایسته در مورد شرایط متخلفین از این مواد را در بر ندارد، در سال ۱۳۵۵ به تصویب مجلس شورای ملی رسیدهاست سپس قانون «اصلاح موادی از قانون صدور چک مصوب تیر ماه ۱۳۵۵»در تاریخ ۱۱/۸/۱۳۷۲ به تصویب مجلس شورای اسلامی و در تاریخ ۱۹/۸/۱۳۷۲ به تایید شورای نگهبان رسیدهاست.و بعد از ان قانون «اصلاح موادی از قانون صدور چک» موصب ۲/۶/۱۳۸۲ در متن اصلاح، الحاق و تلفیق گردیدهاست.
ویژگی های اسناد تجاری[ویرایش]
اسناد تجاری به معنای خاص، در تقسیم بندی کلی اسناد، سند عادی تلقی میگردد، اما در مقایسه با دیگر اسناد عادی از ویژگیهایی برخوردار است که آنها را از اسناد عادی دیگر متمایز میسازد.
وجوه تمایز یا ویژگیهای اسناد تجاری عبارتاند از:
ویژگی اول: قابلیت نقل و انتقال
ویژگی دوم: جنبه ی شکلی اسناد تجاری
ویژگی سوم: تبعیت از مقررات خاص مرور زمان
ویژگی چهارم: برخورداری از بعضی مزایای قانونی
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ حسن ستوده تهرانی، حقوق تجارت جلد اول، بهار ۸۲، نشر دادگستر، ص ۲۰ تا ۲۴
- ↑ «زندگینامه مشاهیر». تبیان زنجان، 25 خرداد 1390.
- ↑ «مشاهیر». راسخون، 1721 فروردين 1390.
|
این یک مقالهٔ خرد پیرامون قانون است. با گسترش آن به ویکیپدیا کمک کنید. |