امامه بنت زینب
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
امامه بنت ابیعاص ربیعه، دختر ابوالعاص بن ربیع و زینب (دختر محمد)، از صحابیات پیامبر اسلام بود. بعد از مرگ فاطمه، علی بن ابیطالب به سفارش فاطمه[۱] و امامه به سفارش پدرش[۲] با هم ازدواج کردند.
حاصل این ازدواج پسری به نام محمد اوسط یا محمد هلال بن علی بود.[۳]
امامه پس از علی بن ابیطالب به سفارش وی با مغیره بن نوفل ازدواج نمود او در سال ۵۰ هجری از دنیا رفت.
منابع[ویرایش]
- ویکیپدیای عربی
- زندگی صحابه، محمود طریقی، مشهد، ۱۳۸۵
پانویس[ویرایش]
- ↑ ابن اثیر، ابوالحسن عزالدین، اسدالغابة، بیروت:دارالفکر، ۱۹۸۹، ج ۶، ص ۲۲.
- ↑ ابن عبدالبر، ابوعمر یوسف بن عبدالله بن محمد، بهکوشش علی محمد البجاوی، بیروت: دارالجیل، چاپ ۱، ۱۴۱۲ ه. ق، ج ۴، ص ۱۷۸۹.
- ↑ کتاب تاریخ طبری، نوشته محمد بن جریر طبری، جلد ۵، صفحهٔ ۱۵۴