انتخابات ریاست‌جمهوری ایالات متحده آمریکا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو
کنوانسیون انتخاباتی جمهوریخواهان در سال ۱۹۷۶

انتخابات ریاست جمهوری در ایالات متحده آمریکا (به انگلیسی: United States presidential election) هرچهار سال یکبار، در اولین دوشنبه بعد از اولین سه شنبه ماه نوامبر برگزار می‌شود و در آن روز میلیون‌ها شهروند آمریکایی آراء خود را در صندوق‌ها می‌اندازند، رقابت انتخاباتی تقریباً یکسال قبل از رای گیری آغاز می‌شود. دراین مدت چهار مرحله از انتخابات با فواصل منظم برگزار می‌شود.

تاریخچه قانون انتخابات[ویرایش]

پس از استقلال امریکا از بریتانیا در سال ۱۷۷۶ کنوانسیونی که مسئول تدوین قانون اساسی امریکا بود به هنگام مطرح شدن شیوه انتخاب رییس جمهور به عنوان رییس کشور و اداره کننده دولت فدرال چندین روش را از جمله انتخاب توسط کنگره، انتخاب توسط فرمانداران ایالات، انتخاب توسط مجالس قانونگذاری ایالات، انتخاب توسط گروه ویژه‌ای از اعضای کنگره و انتخاب مستقیم توسط آرای مردم را مورد بررسی قرار داد اما هیچکدام از این روش‌ها رای لازم را به دست نیاورد و در نتیجه تعیین روش نهایی برای انتخاب رئیس جمهور به کمیته‌ای یازده نفره محول شد. این کمیته پس از بررسی و اعلام نظر پیشنهاد شکل گیری کالج‌های انتخاباتی اولیه را ارائه نمود و پس از موافقت، طرح کالج‌های انتخاباتی با اندک اصلاحاتی در سند نهایی درج شد.

هدف قانونگذاران امریکایی از انتخاب سیستم «کالج‌های انتخاباتی» این بود که بین دولت فدرال و حکومت ایالات نوعی تعادل بر قرار سازند. در این صورت ضمن حفظ مشارکت عموم مردم در انتخابات، به ایالات کم جمعیت حق حضور بیشتری داده شود و انتخابات مستقل از کنگره و بدون نفوذ آن به اجرا درآید. در نتیجه رییس جمهور انتخابی، از نهایت استقلال عمل برخوردار می‌شد و از نفوذ سیاسی گروه‌های قدرت مصون می‌ماند. از سوی دیگر قانونگذاران آمریکایی تلاش داشتند تا هر چه بیشتر عرصه انتخاب رییس جمهور را از توده گرایی و پوپولیسم به دور نگاه دارند. در این صورت کمتر فردی می توانست با عوام فریبی رئیس جمهور شود.[۱]

مراحل انتخابات ریاست جمهوری[ویرایش]

هر کس که در آمریکا به دنیا آمده باشد و ۲۰ سال متوالی در آمریکا زندگی کرده باشد، می‌تواند در انتخابات نامزد شود. ولی اگر شخصی بخواهد از طرف حزبی نامزد شود، باید ابتدا در پروسه درون حزبی (انتخابات مقدماتی) آن حزب که بر طبق قوانین درونی آن حزب است شرکت کند و در صورت موفقیت در آن پروسه، به عنوان نامزد آن حزب معرفی می‌شود. انتخاب رییس جمهور در آمریکا بر اساس سیستم موسوم به الکتورال صورت می‌گیرد و اگر چه اسم نامزدها در برگه‌های اخذ رأی نوشته می‌شود، اما مردم در عمل به طور مستقیم به رییس جمهور و معاون او رأی نمی‌دهند؛ به این معنی که رای‌دهندگان هر ایالت؛ فهرستی از انتخاب کنندگان رییس‌جمهور (electors) را انتخاب می‌کنند که تعداد آنها هم برابر با تعداد سناتورها و نمایندگانی است که آن ایالت در کنگره دارد. در عوض انتخاب کنندگان هر ایالت مدت کوتاهی پس از انتخابات در پایتخت آن ایالت گرد می‌آیند و آرای خود را برای کاندیدایی به صندوق می‌اندازند که بیشترین آرای مردم را در ایالت آنها کسب کرده است. یعنی کاندیدایی که بیشترین آرا را در هر ایالت به‌دست می‌آورد، در واقع صاحب همه آرای انتخاباتی آن ایالت می‌شود.

فهرست مقالات ویژه در سالهای مهم[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

http://hamshahrionline.ir/details/41364