آرشام

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو

آرشام (پارسی باستان: ARŠĀMA/اَرسامَه؛ یونانی:Arsámēs/اَرشَمِس؛ آرامی: ʾršm/عرشم)[۱] شاه پارس و فرزند آریارامن و پدر ویشتاسپ و پدربزرگ داریوش کبیر، پسرعموی کمبوجیهٔ اول، پدر کورش دوم بوده‌است.

ارشامه نامی است از زبان پارسی باستان به معانی دارندهٔ دست نیرومند (دارندهٔ دست خرس) یا دارندهٔ قدرت خرس، شجاع، دلیر. در دوران معاصر، صورت‌های گوناگونی از این نام دوباره درمیان ایرانیان رایج شده‌است: ارشام، آرشام، ارسام، آرسام، ارسامه.

در دبیرهٔ میخیِ هخامنشی نام او آمده‌است و چنان‌که محققان نشان داده‌اند، در این الواح خطاهای دستوری وجود دارد و زبان پراشتباهِ به‌کاررفته در آنها مانند کتیبه‌های متأخر هخامنشی است، یعنی زمانی که کاتبان دیگر نمی‌توانستند متن‌های درست به‌خط میخی باستانی فارسی باستان تحریر کنند. ازاین‌رو، به‌نظر می‌رسد این دو لوح اصالت نداشته‌باشند. به‌نظر می‌رسد متن این لوح‌ها نشان از ساختگی بودن آنها دارد. در هر دو لوح، اریامنه و ارشامه «شاه بزرگ و شاه شاهان» خوانده شده‌اند، که بر پایهٔ آگاهی‌های موجود، چنین القابی دربارهٔ این دو نمی‌توانسته‌است به‌کار رود.[۲]

منابع[ویرایش]

  • رضایی، دکتر عبدالعظیم، تاریخ ده‌هزارسالهٔ ایران، تهران: اقبال، چاپ ۱۶، ۱۳۸۴، جلد اول.
  1. دانشنامهٔ ایرانیکا، سرواژهٔ ARŠĀMA
  2. زرینکوب، روزبه. «کورش هخامنشی در منابع یونانی». در کوروش و ذولقرنین. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۹۰. صص۸۴-۸۵. شابک ‎۹۷۸-۹۶۴-۷۰۲۵-۹۶-۶. 

جستارهای وابسته[ویرایش]