ساگارتی

ساگارتی‌ها (به پارسی باستان: Aš-ša-kar-ti-ia) تیره‌ای از مردمان ایرانی باستان بودند که در فلات ایران نشیمن داشتند.

محل دقیق آن‌ها ناشناخته‌است ولی احتمالاً در همسایگی پارت‌ها در شمال خاوری ایران سکونت داشتند. هرودوت (۱٫۱۲۵، ۷٫۸۵) آن‌ها را مرتبط با پارس‌ها ذکر کرده‌است. این احتمال وجود دارد که ساگارتی‌ها در برهه‌ای از زمان با مادها از نظر سیاسی هم‌پیمان شده باشند.

خبر بطلمیوس

بطلمیوس ساگارتی‌ها را ساکن سرزمین ماد (نیمه غربی ایران) می‌داند و استفانوس سکونت‌گاه آن‌ها را شبه جزیره‌ای در دریای خزر به نام «ساگارتیا» یاد می‌کند. ساگارتی‌ها رمه‌گردانان کوچ‌نشین بودند و سلاح اصلی آن‌ها کمند بود.

به نوشته هرودوت (۳٫۹۳) ساگارتی‌ها به ساتارپی چهاردهم شاهنشاهی هخامنشی تعلق داشتند. یک هیئت هدیه‌آورنده ساگارتی بر روی نقش‌های آپادانا دیده می‌شود. هرودوت نیز در نوشته‌هایش از همین قبیله مادی صحراگرد با نام «ساگارتی» یاد کرده و می‌نویسد:

... قبیله‌های دیگر که صحراگردند از این قرارند: داین‌ها، ماردها، دروپیک‌ها و ساگارتی‌ها

جستارهای وابسته

• زیکرتو
• مادای
• ماد

منابع

Wikipedia contributors، «Sagartians،» Wikipedia، The Free Encyclopedia، http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Sagartians&oldid=330159295 (accessed December 22، ۲۰۰۹).