جانوران یا حیوانات یکی از انواع مهم جانداران هستند که از دو زیرگروه اصلی مهره‌داران و بی‌مهرگان تشکیل شده اند.[۱] جانوران، موجودات زنده پر سلولی ویوکاریوتی متعلق به ردهٔ انیمالیا (جانوران)(که متازوا هم نامیده می‌شود) هستند. ساختاربدن جانوران سرانجام زمانیکه رشد می‌کنند ثابت می‌گردد، هرچند برخی از این ساختارها بعدها در طول حیاتشان دچار دگردیسی می‌شوند. بیشتر جانوران جنبنده هستند، بدین معنی که آنها می‌توانند خود به خود و آزادانه حرکت کنند. همهٔ جانوران باید برای تغذیه از دیگر موجودات زنده و یا از تولیدات خودشان استفاده کنند. (مبحث هتروتروف را ببینید) معروف‌ترین جانوران شاخه در فسیل‌های مربوط به گونه‌های دریایی در طول انفجار دورهٔ کامبرین حدود ۵۴۲ میلیون سال پیش، پیدا شدند. جانوران به زیر گروه‌های مختلفی تقسیم می شوندکه به این قرار است: مهره‌داران (پرندگان، پستانداران، دوزیستان، خزندگان، ماهی‌ها)؛ نرمتنان (صدفهای دوکفه‌ای، صدفهای خوراکی، هشت‌پا، ماهی مرکب، حلزون)؛ بندپایان (هزارپاها، حشرات، عنکبوتها، عقربها، خرچنگها، لابسترها، میگو)؛ کرم‌ها (کرم خاکی، زالو)؛ اسفنج؛ و ماهی ژله‌ای.[۲]
به طور کلی، همهٔ جانوران توانایی جسمی و حرکت دارند، و از آن میان، انسان‌ها قادر به تفکر نیز هستند. اغلب جانوران پرسلولی‌اند. جانوران خصوصیات خاصی دارند که آنها را از دیگر موجودات زنده متمایز می‌کند. جانوران یوکاریوتی و پر سلولی هستند، که آنها را از باکتریها و آغازیان متمایز می‌کند. آنها هتروتروف هستند، معمولاً غذا را از حفره داخلی جذب می‌کنند، که آنها را از خزه‌ها متمایز می‌کند. آنها از گیاهان، جلبکها و قارچ‌ها به دلیل نداشتن دیوارهٔ سلولی سخت متمایزند. همهٔ جانوران جنبنده‌اند، حتی اگر شده در یکی از مراحل زندگیشان. در بیشتر جانوران، جنین از مرحله بلاستولا می‌گذرد، که ویژگی انحصاری جانوران است.
به جز چند استثناء، اسفنج‌ها (شاخه پوریفرا) و پلازوا، جانوران بدن‌هایی دارند که از بافت‌های مختلفی تشکیل شده است. این بافت‌ها شامل ماهیچه‌ها، که قادر به انقباضند و حرکت را کنترل می‌کنند، بافت عصبی، که علائم را دریافت و پردازش می‌کند، هستند. معمولاً، در بدن یک حفره جذب داخلی با یک یا دو مدخل وجود دارد. جانورانی با این نوع سازماندهی متازون (پس زی) یا یومتازون استفاده می‌شود که متازون به جانوران در کل اطلاق می‌شود. همهٔ جانوران سلول‌های یوکاریوتی دارند، که با مادهٔ زمینه‌ایی ساخته شده از کلاژن و گلیکوپروتئین کشسان احاطه شده است؛ که اینها بعدها ممکن است بصورت ساختارهای کلسیمی صدف، استخوان و سوزنه درآیند. در طول رشد ساختار نسبتاً انعطاف‌پذیری دارد که سلولها می‌توانند حرکت کنندو دوباره سازماندهی شوند و ساختارهای پیچیده ممکن را بسازند. در مقابل، موجودات زنده پرسلولی دیگر مثل گیاهان و قارچ‌ها، سلولهایی دارند که با دیوارهٔ سلولی نگه داشته شده‌اند و با رشد پیش‌رونده، رشد می‌کنند. همچنین، بین سلول‌های جانوران هم اتصال بین سلولی وجود دارد:اتصال سخت، اتصال شکافی، دزموزوم.
بیشتر حیوانات اهل تک‌همسری (جفت‌گیری تنها با یک شریک جنسی) نیستند. تنها پنج درصد از حیوانات تنها یک جفت اختیار می‌کنند و این پنج درصد نیز به میزان زیادی به جفت خود خیانت کرده و با دیگران جفت‌گیری می‌کنند. هستند جانورانی چون سگ آبی اوراسیایی که نه تنها یک شریک جنسی اختیار می‌کنند و بلکه تا پایان به شریک جنسی خود نیز وفادار می‌مانند.[۴]
↑Linnaeus, C. (1735). Systemae Naturae, sive regna tria naturae, systematics proposita per classes, ordines, genera & species.
↑Haeckel, E. (1866). Generelle Morphologie der Organismen. Reimer, Berlin.
↑Chatton, É. (1925). "Pansporella perplexa. Réflexions sur la biologie et la phylogénie des protozoaires". Annales des Sciences Naturelles - Zoologie et Biologie Animale. 10-VII: 1–84.
↑Copeland, H. (1938). "The kingdoms of organisms". Quarterly Review of Biology13: 383–420. doi:10.1086/394568.
