ث
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| شكل حرف | ||||
|---|---|---|---|---|
| جدا | آغازی | میانی | پایانی | |
| ث | ث | ث | ث | |
ث حرف پنجم در الفبای فارسی و حرف چهارم در الفبای عربی است. صدای آن در تلفظ فارسی همانند «س» است ولی درعربی گونه‌ای «س» لثوی تلفظ می‌شود.
| الفبای عربی | |||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ألِف | باء | تاء | ثاء | جيم | حاء | خاء | دال | ذال | راء | زاي | سين | شين | صاد | ضاد | طاء | ظاء | عين | غين | فاء | قاف | كاف | لام | ميم | نون | هاء | واو | ياء |
| سایر شکل‌های حروف تاء و ثاء در عربی | |||||||||||||||||||||||||||
| ٹ | ٺ | ټ | ٽ | ٿ | ݓ | ||||||||||||||||||||||
 |
این یک مقالهٔ خرد مرتبط با زبان‌شناسی است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
