اوگاندا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو

مختصات: ۱°۱۷′ شمالی ۳۲°۲۳′ شرقی / ۱.۲۸° شمالی ۳۲.۳۹° شرقی / 1.28; 32.39

جمهوری اوگاندا
The Republic of Uganda
اوگاندا
پرچم
شعار ملی«برای خدا و کشورم»
سرود ملی«ای اوگاندا، سرزمین زیبایی»
"Oh Uganda, Land of Beauty"

پایتخت
(و بزرگترین شهر)
کامپالا
۰°۱۹′ شمالی ۳۲°۳۵′ شرقی / ۰.۳۱۷° شمالی ۳۲.۵۸۳° شرقی / 0.317; 32.583
زبان رسمی زبان انگلیسی و زبان سواحلی
نوع حکومت جمهوری
نام حاکمان 
رئیس جمهور
نخست‌وزیر

یوری موسونی
رواکانا روگوندا 
موارد منجر به تشکیل
از انگلیس
۹ اکتبر ۱۹۶۲
مساحت
 -  مساحت ۲۳۶٬۰۴۰کیلومتر مربع (۸۱ام)
 -  آب‌ها (٪) ۱۵٫۳۹
جمعیت
 -  سرشماری ۳۶٬۸۲۴٬۰۰۰ 
(۳۵‌ام)
 -  تراکم جمعیت ۱۱۹‎/km۲‏ (۸۰ام)
واحد پول شیلینگ (€)۱ (XOF)
منطقه زمانی EAT (ساعت جهانی+۳)
دامنه اینترنتی .ug
پیش‌شماره تلفنی +256

اوگاندا (Uganda) به صورت رسمی جمهوری اوگانادا، کشوری است در حاشیهٔ دریاچه ویکتوریا واقع در شرق میانه آفریقا. همسایه‌های آن عبارت‌اند از سودان جنوبی، کنگو، رواندا، بروندی، تانزانیا، کنیا. پایتخت آن کامپالا است.[۱]

تاریخ[ویرایش]

یوری موسونی رئیس جمهور اوگاندا.

اوگاندا در ۱۸۹۴ به عنوان کشوری تحت‌الحمایه بریتانیا و در ابتدا به صورت یک پادشاهی مقتدر تشکیل گردید. اوگاندادر سال ۱۹۶۲ استقلال خود را از بریتانیای کبیر به دست آورد و به عنوان یک جمهوری اعلام موجودیت کرد.

در سال ۱۹۷۱ حکومت میلتون اوبوته رئیس جمهور اوگاندا که در ۱۹۶۶ به قدرت رسیده بود، طی کودتائی به رهبری عیدی امین که در دوره ریاست جمهوری میلتون اوبوته فرماندهی ارتش و نیروی دریایی اوگاندا را در دست داشت سرنگون شد. در سال ۱۹۷۱، هنگامی که میلتون اوبوته در سفر خارج به سر می‌برد، امین دست به کودتا زد و حکومت وی را سرنگون کرد. قذافی رهبر لیبی جزو اولین کسانی بود که حمایت خود را از امین اعلام نمود. رژیم عیدی امین در سال ۱۹۷۹ و پس از آن که نیروهای نظامی تانزانیا، همسایه اوگاندا، این کشور را اشغال کردند سرنگون شد. اشغال اوگاندا به هشت سال حکومت امین خاتمه داد در حالیکه گفته می‌شد در این دوره، هزاران نفر در اوگاندا کشته شده بودند. از آن زمان تا کنون یووری موسوینی رهبری کشور را در دست دارد.

اوگاندا رشد اقتصادی حدود ۸ درصدی تولید ناخالص ملی در طول سه سال گذشته تجربه کرده است. شورش‌های مسلحانه در شمال و شرق اوگاندا یکی از بزرگ‌ترین جمعیت‌های آواره آفریقا را به وجود آورده‌است. این شورش در مدتی نزدیک به دو دهه ۶/۱ میلیون نفر از مردم اوگاندا را مجبور به پناه گرفتن در اردوگاه‌های پناهندگان کرده است. تعداد آوارگان داخل این کشور از سال ۲۰۰۲ تقریباً سه برابر شده است. سوء تغذیه کودکان در بعضی مناطق تا ۳۰ درصد برآورد شده‌است. وحشت از عوارض جنگ داخلی و شورش تاثیر شدیدی برای فصل کشاورزی سال ۲۰۰۴ داشته است. با تمام شدن ذخایر دارویی و فرار امدادگران بهداشتی موسسات بهداشتی با دشواری به کار ادامه می‌دهند.

سیاست[ویرایش]

نظام سیاسی اوگاندا جمهوری است و دارای پارلمان قانونگذاری است.

موسوینی فرمانده ارتش مقاومت ملی، که در ۱۹۸۶ قدرت را در دست گرفت، رئیس جمهور است. او نخست وزیر و دیگر وزیران را انتصاب می‌کند. شورای مقاومت ملی با ۲۷۸ عضو نقش مشورتی دارد و متشکل است از ۲۱۰ عضو که به طور غیر مستقیم انتخاب شده‌اند و ۶۸ عضو منتصب از سوی رئیس جمهور است.

جغرافیا[ویرایش]

Kabale District جنوبغربی اوگاندا

این کشور که دارای یک فلات مرکزی کم ارتفاع با پوشش گیاهی ساوان می‌باشد. در اطراف دریاچه ویکتوریا، استعداد خاک برای کشاورزی بیش از سایر نقاط است. همچنین این دریاچه از نظر ماهیگیری نیز اهمیت به سزایی دارد. در غرب این کشور رشته کوهی با حد اکثر ارتفاع ۵۱۱۸ متر وجود دارد. اوگاندا دارای آب و هوای معتدل با میانگین دمای ۲۴-۲۱ درجه سانتی گراد، و میزان بارش سالانه ۱۵۰-۷۵ سانتی متر می‌باشد. رودهای مهم جاری در این کشور نیل و سملیکی است.

اقتصاد[ویرایش]

مرکز شهر کامپالا.

اوگاندا دارای منابع طبیعی ثابت، شامل خاک حاصلخیز، بارش باران دائمی، معادن غنی و قابل ملاحظه مس و کبالت است. اوگاندا دارای منابع بسیار بزرگ بکر و دست نخورده نفت خام و گاز است. عمده صادارات سالانه اوگاندا شامل:قهوه (۴۶۶٫۶ میلیون دلار) ، چای (۷۲٫۱ میلیون دلار) و پرورش آب‌زی(۳۶٫۲ میلیون دلار) است[۲].

هرچند فقر در این کشور بواسطه استعمار انگلیس و حکومتهای پادشاهی وابسته ریشه تاریخی دارد، اما رشد اقتصادی اوگاندا علی‌رغم رقم نرخ تورم ۲۴۰٪ در سال ۱۹۸۷ تحت حکومت پیشین، در سال ۲۰۰۳ معادل ۵٫۱٪ برآورد گردیده است و این کشور شاهد رشد افتصادی کم نظیری بوده است. رشد اقتصادی در این کشور در سال ۲۰۰۹ معادل ۷٫۲٪ و در ۲۰۱۰ برابر ۵٫۹٪ و در ۲۰۱۱ به نرخ ۶٫۷٪ رسیده است.

کشاورزی بیش از سه چهارم نیروی کار اوگاندا را در بر دارد. قهوه معمولاً ۹۰٪ صادرات اوگاندا را تشکیل می‌دهد. چای و توتون محصول عمده صادراتی دیگر است و کشتهای معیشتی شامل سیب زمینی شیرین است. چای سومین محصول صادراتی پس از قهوه و ماهی است و صادرات ۴/۳۶ میلیون کیلوی آن در سال ۲۰۰۰ مبلغ ۴/۳۶ میلیون دلار عاید این کشور نموده‌است. این رقم در سال ۲۰۰۱ علی‌رغم افزایش حجم صادرات به جهت کاهش جهانی قیمت چای به ۲/۳۳ میلیون دلار رسیده‌است. میزان صادرات چای برای سال ۲۰۰۵ چهل میلیون کیلوگرم برآورد شده‌است.

این کشور همچنین دارای معادن غنی آهن است. هرچند در اثر کمبود سرمایه گذاری در توسعه معادن، تولید و صادرات آهن و فولاد حجم بزرگی از صادرات آنرا تشکیل نمی‌دهد.

گردشگری منبع دیگری از درآمدهای خارجی اوگاندا را تشکیل می‌دهد.

فرهنگ[ویرایش]

دو مرد اوگاندایی

مردم اوگاندا از قبایل مختلفی تشکیل شده‌اند و ۱۲ پادشاه رهبری قبایل را برعهده دارد. هریک از قبایل آداب و رسوم خاصی دارند. اسلام در سالهای ۱۸۰۰ توسط بلوچهای ایرانی و عمانی وارد دربار کاباکا شد[نیازمند منبع]. مسیحیت نیز در سالهای ۱۸۵۶ به دربار ارائه گردید[نیازمند منبع].

قوم کراموجونگ یا برهنه‌گرایان که همسایه قوم ماساها و تورکانه‌ها در مرز کنیا هستند از دیدنی‌ترین اقوام اوگاندا هستند. هر جوان کراموجونگ برای اینکه شایستگی ازدواج پیدا کند باید یک شیر و یا پلنگ و یا گرگ شکار کند و به خانه عروس بیاورد.

آموزش[ویرایش]

  • میزان با سوادی: ۵۲٪ (۱۹۸۵).
  • میزان تحصیل اجباری: تحصیل اجباری نیست.
  • تعداد دانشگاه: ۱

وضعیت نیروهای مسلح[ویرایش]

  • کل نیروهای مسلح: ۷۰٬۰۰۰ (۱۹۹۱) به علاوه ۱۶٬۸۹۰ پلیس.
  • خدمت سربازی اجباری: ندارد.

مشخصات آماری اوگاندا[ویرایش]

پرچم تحت‌الحمایه بریتانیا (۱۹۱۴-۱۹۶۲)

دین[ویرایش]

مذهب در اوگاندا[۳]
دین درصد
مسیحیت
  
۸۴٪
اسلام
  
۱۲٪
دیگر ادیان (یا بدون دین)
  
۴٪

بر طبق سرشمارس سال ۲۰۰۲ ، ۸۴٪ از مردم کشور اوگاندا مسیحی هستند.[۴] در این آمار اکثراً پیرو کلیسای کاتولیک و کلیسا انگلیکن هستند.

پانویس[ویرایش]

منابع[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]