تالار (معماری ایرانی)
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
یک تالار سدهٔ نوزدهمی (دورهٔ قاجار) معمولاً در مرکز زیر ایوان اصلی قرار می‌گرفته‌است. نگاره‌ای از خانهٔ عامری‌ها در کاشان
تالار در معماری سنتی ایرانی، عموماً فضایی بود با تزئینات بسیار زیبا و پرکار که در کنار اتاق‌های سادهٔ زندگی در خانه‌های سنتی کاملاً مشهود بود. تالار با گچ‌بری، آینه‌کاری، نقاشی روی گچ، مقرنس و با نقاشی روی چوب تزئین می‌شد.[۱]
منابع[ویرایش]
- ↑ «آشنایی با خانه‌های قدیمی و تاریخی ایران» (فارسی). همشهری آنلاین. بازبینی‌شده در ۱۲ شهریور ۱۳۹۰.
 |
این یک مقالهٔ خرد معماری است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
