مارتین هوگ
مارتین هوگ یا هاوگ (به آلمانی: Martin Haug) (زادهٔ ۳۰ ژانویه ۱۸۲۷-مرگ ۳ ژوئن ۱۸۷۶) خاورشناس آلمانی بود.
او در اتسدورف در وورتمبرگ زاده شد. در ۱۸۴۸ راهی دانشگاه توبینگن شد و در آنجا به یادگیری زبانهای شرقی به ویژه سانسکریت پرداخت و سپس به دانشگاه گوتینگن رفت. در ۱۸۵۹ او به هندوستان رفت و استاد سانسکریت در پونا گردید. در آنجا او با زبان زند و ادبیات آن آشناشد. این آشنایی سبب نگارش مقالهٔ زبان مقدس، نوشتهها و دین پارسیان شد. او در ۱۸۶۶ به اشتوتگارت بازگشت. در ۱۸۶۸ او در مونیخ استاد سانسکریت و زبانشناسی تطبیقی شد.
در میان دانشمندان نخستین کسی که گاتها را به عنوان تصنیفهای احتمالی خود زرتشت از بقیهٔ اوستا جدا کرد، مارتین هائوگ آلمانی بود. این دانشمند متوجه شد که نویسندهٔ گاتها تنها از یک خدا نام میبرد و با برخی نیایشها مخالف است. او زرتشت را پیامبر یکتاپرستی معرفی کرد.[۱] بسیاری از نوشتههای او دربارهٔ ادبیات ایران و هند پس از مرگ او به چاپ رسید.
اثرها[ویرایش]
- زبان پهلوی و بندهش، ۱۸۵۴
- خط و زبان دو سند خطی[۲] ۱۸۵۵
- پنج گاهان [۳] ۱۸۵۸-۱۸۶۰
- ویرایش، ترجمه و تفسیر ایتریا برهناسانا از ریگودا، بمبئی ۱۸۶۳
- سخنرانیهای دربارهٔ سخن اصلی زرتشت، ۱۸۶۵
- واژهنامهٔ زندپهلوی کهن
- ویژگی زبان پهلوی[۴] ، ۱۸۶۹
- ۱۸ فصل وندیداد[۵]، ۱۸۶۹
- دربارهٔ ارداویرافنامه [۶] ،۱۸۷۰
- فرهنگ پهلوی، ۱۸۷۰
- پیچیدگی سخنان و پرسشهای ودایی[۷]۱۸۷۵
پانویس[ویرایش]
منابع[ویرایش]
Wikipedia contributors, "Martin Haug," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Martin_Haug&oldid=270405493 (accessed May 6, 2009).