تاب تاب عباسی
تاب تاب عباسی یک ترانه فولکلور کودکانه ایرانی است که در محدوده بزرگی از کشور ایران که با گویش فارسی صحبت می‌کنند شناخته شده و برای کودکان در حال تاب‌بازی و گاهاً به عنوان لالایی خوانده می‌شود سراینده این شعر و زمان سرایش این شعر معلوم نبوده و در محدوده‌های جغرافیایی مختلف به دنبال بیت اول آن شعرهای مختلفی افزوده گردیده است در سال‌های اخیر مرضیه لیان (متولد ۱۳۶۵) یک‌بار این شعر را به صورت زیر سروده و منتشر نموده که نباید آن را به عنوان اصل این ترانه فولکور قدیمی دانست .متنی که در ادامه آورده می‌شود متن شعر شاعر نامبرده است.[۱][۲]
متن شعر[ویرایش]
تاب تاب تاب بازی
خدا منُ نندازی
می‌خوام پناهم باشی
تا آخر این بازی
خدای دلتنگی‌یام
خدای مهربونم
تو حرفامُ می‌شنوی
بد کردم و می‌دونم
می‌دونم از تو دورم
صدای سوت و کورم
من گم شدم تو راهه
خوب و بد عبورم
منُ ببخش که گاهی،
شک کردم و شکستم
به این که نزدیکمی
چشامُ ساده بستم
منُ ببخش که گاهی
کم می‌یارم، می‌بازم
یادم می ره تو هستی
من که پر از نیازم
تو دستامُ می‌گیری
هنوز دلم روشنه
هنوز نبض ترانه‌م
به خاطرت می‌زنه
هنوز هوامُ داری
به داد من می‌رسی
قشنگ ترین آرامش
جز تو ندارم کسی
تاب تاب عباسی
خدا منُ نندازی
می‌خوام پناهم باشی
تا آخر این بازی
پانویس[ویرایش]
- ↑ نام شعر: تاب تاب عباسی ، خدا منُ نندازی شاعر: مرضیه لیان "shereno.ir"
- ↑ تاب تاب عباسی، خدا منُ نندازی shereno.ir
