نیروگاه گازی عسلویه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری، جستجو
نیروگاه گازی عسلویه
نیروگاه گازی عسلویه بر ایران واقع شده‌است
نیروگاه گازی عسلویه
محل نیروگاه گازی عسلویه روی نقشه ایران
تاریخ تأسیس آبان ۱۳۸۶
نوع نیروگاه گازی
وضعیت درحال بهره‌برداری
شرکت سازنده مپنا
توان ۹۴۵ مگاوات
کشور ایران ایران
شهر بندر عسلویه

مختصات: ۲۷°۲۴′۳۵″ شمالی ۵۲°۴۶′۵۴″ شرقی / ۲۷.۴۰۹۶۵۹۴° شمالی ۵۲.۷۸۱۶۰۰۷° شرقی / 27.4096594; 52.7816007

نیروگاه گازی عسلویه معروف به نیروگاه B.O.O عسلویه (استان بوشهر، بندر عسلویه، در ۲۵ کیلومتری منطقه ویژه اقتصادی پارس جنوبی در مجاورت روستای بستانو) یکی از نیروگاه‌های ایران از نوع گازی با ظرفیت تولید ۹۴۵ مگاوات است که شامل ۶ واحد گازی ۱۵۷٫۵ مگاواتی مدل V94.2 ساخت مپنا (توگا، تحت لیسانس زیمنس) در قالب طرح B.O.O (ساخت، بهره برداری، مالکیت) در زمینی به مساحت ۱۲۸ هکتار است. این نیروگاه سيكل باز است و قابل تبديل به سیکل ترکیبی است.

سوخت این نیروگاه گاز طبیعی و سوخت پشتیبان نفت گاز (گازوئیل) است که در ۲ مخزن هریک به ظرفیت ۲۰ هزار مترمکعب ذخیره‌سازی می‌شود. مقدار مصرف گازوئيل هر واحد (در شرایط کمبود گاز)، ۱۴۰ مترمكعب در ساعت است.

پست برق این نیروگاه ۴۰۰ کیلوولت است. [۱][۲]

فرایند ساخت، واگذاری در فرابورس و تأمین انرژی[ویرایش]

برای اجرای پروژه نیروگاه عسلویه، شرکت سرمایه‌گذار اقدام به تأسیس شرکت پروژه‌ای با نام شرکت تولید برق عسلویه مپنا (سهامی خاص) کرد که در سال ۱۳۹۱ در فرابورس پذیرفته شد و سهام شرکت به عنوان اولین شرکت تولید برق خصوصی گروه مپنا در فرابورس قابل عرضه شد.

به گفتۀ عزيزالله حاجی وليئی، مدیر پروژه نیروگاه گازی عسلویه در مرداد ۱۳۸۶؛ در نيروگاه‌هايی كه به روش B.O.O احداث می‌شوند، تامين سوخت (گاز يا گازوئيل) و خط انتقال برق به عهده شركت توانير است.

در این نیروگاه نیز، تأمین سوخت برعهده شرکت توانیر است و شرکت تولید برق عسلویه طبق قرار داد، برق تولید شده را به شرکت توانیر می‌فروشد. قرارداد (ای پی سی) فاز اول نیروگاه در سال ۱۳۸۴ بین شرکت تولید برق عسلویه به عنوان کارفرما و کنسرسیومی متشکل از شرکت احداث و توسعه نیروگاه‌های مپنا (توسعه۱) و شرکت مپنا به عنوان پیمانکار منعقد شد. [۱][۲]

روزشمار ساخت نیروگاه[ویرایش]

واحد اول و دوم در آبان ۱۳۸۶، واحد سوم، چهارم، پنجم و ششم به ترتیب در تیر، شهریور، آذر و بهمن ۱۳۸۷ سنکرون (وارد مدار) شدند. تاریخ بهره‌برداری تجاری از واحدهای مذکور، سه الی چهار ماه پس از سنکرون می‌باشد.

مدت زمان اجرای این پروژه ۳۶ ماه پیش‌بینی شد اما زودتر از موعد پیش‌بینی شده سنکرون شدند. [۱][۳][۴]

پیوند به بیرون[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]