بنا به نظر عامیانه مردمان شهر قدیمی و بزرگ سیبه در پی سیلی که از آبراه‌های کوه‌های شمال سیبه یعنی درواه شمو به راه افتاده بود ناچار به ترک سیبه شدند و بازماندگان آنان دهستان کوخرد را بنیاد نهادند. گرمابه سیبه نیز از آثار همان مردمان است.[۴].[۵]
حمام سیبه به صورت برکه‌ای سربسته با شیارهایی در اطراف آن در زیر زمین مدفون بوده که با آمدن باران بخشی از این سازه قدیمی و تاریخی و یکی از آثارهای مهم باستانی کوخرد از زیر خاک نمایان می‌شود.[۳] دور تا دور حمام سیبه عمق دایره مانندی دارد که باران آن را مشخص کرده‌است. در عمق زمین به اندازه ۳ متر ساختمان و سقف حمام بوده‌است که اگر دور تا دور این ساختمان برداشته شود گرمابه به صورت کامل پیدا می‌شود و نما و جلوه‌ای از آثار قدیم را به معرض تماشا می‌گذارد.[۱]
حمام سیبه برای کوخرد و شهرستان بستک و منطقه حائز اهمیتی بسیار است، این حمام به گفته کارشناسان مربوط به دوره پیش از اسلام است. درباره بازسازی این گرمابه صحبتهایی مطرح شده‌است.[۶] .[۳][۵]
↑ ۵٫۰۵٫۱الکوخردی، محمد، بن یوسف، (کُوخِرد حَاضِرَة اِسلامِیةَ عَلی ضِفافِ نَهر مِهران Kookherd, an Islamic District on the bank of Mehran River) الطبعة الثالثة، دبی: سنة ۱۹۹۷ للمیلاد.
↑محمدیان، کوخردی، محمد، (شهرستان بستک و بخش کوخرد) ، ج۱. چاپ اول، دبی: سال انتشار ۲۰۰۵ میلادی.
محمد، صدیق «تارخ فارس» صفحه‌های (۵۰ ـ ۵۱ ـ ۵۲ ـ ۵۳)، چاپ سال ۱۹۹۳ میلادی.
الکوخردی، محمد، بن یوسف، (کُوخِرد حَاضِرَة اِسلامِیةَ عَلی ضِفافِ نَهر مِهران Kookherd، an Islamic District on the bank of Mehran River) الطبعة الثالثة، دبی: سنة ۱۹۹۷ للمیلاد.
محمدیان، کوخردی، محمد، (شهرستان بستک و بخش کوخرد) ، ج۱. چاپ اول، دبی: سال انتشار ۲۰۰۵ میلادی.
ایران
